ankiewalvis.reismee.nl

Swaziland 2

Lieve Allemaal,

Het was me een weekje wel, echt genieten was het hier niet, al wil ik niets slechts van Swaziland zeggen. Het wordt wel het Zwitserland van Afrika genoemd. Rondom bergen ( niet zo hoog als Zwitserland) en groene weilanden met koeien, het Milka effect. De mensen zijn erg aardig en er wordt Engels gesproken, dus wat makkelijker dan Portugees.

Maar…….het heeft bijna aldoor geregend, als het een paar uur droog was waren we blij. Dus alles vochtig en modderig, ook mijn droge kleren voelen klam aan. Vaak onder de 20 gaden. Zoals ik al schreef gaan vele projecten dan niet door , dus er werd veel rondgehangen. Niet ik, want ik bleek ingedeeld bij een kleuterschool, waar de kinderen heel trouw heen kwamen. We hadden elke dag 25 tot 30 kinderen van 4-5 jaar oud. Er werd net begonnen met een nieuw onderwijs programma, dus ik kon aan de bak. Een leuke kleuterjuf Zodra genaamd, die veel in liedjes vorm aan de kinderen had geleerd. Ze doen alles in het Engels, want dat moeten de kinderen ook, als ze naar de Basis school gaan. Ik verdeelde mijn tijd tussen de klas en de keuken, want de eerste 2 dagen was er een Oma, die kookte. De kinderen kregen een bord rijst met vlees en wat flinters groente. Vaak de enige maaltijd, die ze krijgen. Daarom was ik ontsteld, toen woensdag bleek dat er geen kokkin was! Wat nu? De oplossing was broden kopen en suiker, ze kregen 3 droge witte boterhammen en een kop suikerwater!!! Niet erg voedzaam. De volgende dag hetzelfde liedje en gelukkig was er vrijdag wel een Oma en was die van maandag ook komen helpen. Rijst met worst en 2 schijfjes wortel. Ik was al blij dat ze een warme maaltijd kregen met al die regen! Buiten spelen kon ook niet vaak en we lieten ze cijfers kleuren en overtrekken. Ik vond het leuk, maar ik was na elke ochtend gevloerd en had 2 keer hoofdpijn. Toch goed dat ik voor dieren projecten heb gekozen!!!!

In de klas zaten geen gehandicapte kinderen, maar de kokkin van vrijdag had een zwaar lichamelijk gehandicapt jongetje bij zich. Ze had hem in de keuken op doeken neergelegd. Toen ik bij hem ging zitten en hem aaide en wat masseerde kwam er een lach op zijn gezicht. Het was voor mij alsof de zon doorbrak, zo mooi!!!! Wat een cadeau! Komisch was dat ik eerst dacht dat hij een meisje was, dus steeds zei ” wat ben jij een mooi meisje, je hebt prachtige ogen” En dan lachte hij, maar hij lachte mij dus uit!!! Zo leuk!

“s Middags ben ik 2 keer mee geweest naar home work class. Kinderen kwamen naar een buurtcentrum, waar de vrijwilligers een op een met de kinderen hun huiswerk doornamen, helpen met rekenen, taal en lezen. Daarna voor de ontspanning een spelletje doen. Was elke keer leuk, ik had slimme kinderen. Zij kregen na afloop een bordje met 2 stuks fruit, wortel en chips.

Ontbijt en lunch moeten we zelf klaar maken met spullen, die voor ons gekocht waren, aangevuld met wat je zelf kocht en ’s avonds werd er voor ons gekookt. Bij de maaltijden en daarna met vrijwilligers en mensen, die hier werken of op vakantie zijn, zitten praten. Lisette was er nog tot woensdag en Engelse Cecilia ( 54jr) werkt als vrijwilliger in kantoor om het nieuwe onderwijs programma te begeleiden.

Lidwala is een backpackers Lodge met enige aparte huisjes voor 2-3 personen en het is een komen en gaan van mensen. Drukke boel, niet wat ik gewend ben, heeft voor en nadelen.

Woensdag kwam het heerlijke bericht voor ons dat we zondag terug kunnen naar Tofo!!! Tranen van blijdschap voor mij. Ik ga daar liever helpen. Het weer is daar ook nog regenachtig, maar warmer.

Vandaag , zaterdag, is het trouwens wel droog geweest en warm, maar nu eind vd middag weer bewolkt en er kwam een denderende onweert bui. Mijn enige vest was nodig, want warme kleren heb ik in Tofo gelaten.

Morgen om 6 uur vertrekken we en dan ga ik “met plezier” 14 uur in de bus zitten om terug te gaan naar het mooie strand van Tofo om te bekijken hoe de zaken er daar voor staan. Hoe het met internet zit weet ik niet, maar hier was dat ook geklooi. Foto’s uploaded begin ik niet aan, omdat de gewone mail al een probleem is. What’s app werkt wonderwel nog het best.

Dus……… terug naar het Tofo avontuur zoals het er nu uitziet.

Jullie hebben intussen ook een storm te verwerken gehad, las ik, maar het schijnt meegevallen te zijn. Nog een maandje en dan kom meegenieten van het Nederlandse weer.

Veel liefs van @nkie

Reacties

Reacties

Charlotte

Lieve Ank, hardstikke fijn dat je toch weer terug gaat naar je liefde... het water met al zijn moois. Nog 3 mooie weken hopelijk.
Toch is dit wel weer even een extra'tje, een bijzondere ervaring, geweest.
Nu weet je je nog beter waar je volgende keer wel en niet heen moet!
De foto's zien we in Nederland weer, ben al heel blij met je verslag, altijd heel leeswaardig, je moet misschien nog eens een boek schrijven!
Goede terugreis naar Tofu, liefs Charlotte

Monique

Lieve Ankie, gewéldig, ben blij voor je dat je morgen weer naar Tofo gaat, wens je daar nog mooie weken!! Met liefs, ook van Jouke, Monique

Herma

Lieve Ankie.

Ik zie het beeld van het jochie en jou voor me.Had ook ooit een oppasjoch die niet kon praten maar over je wang aaide als hij je lief vond.....roerend was dat.
Gelukkig dat je naar je "liefde" terug gaat.Ik wens je een goede reis en goede weken in Tofo...
veel liefs Herma

jelly

Lieve Ankie,

Wel weer een belevenis!
Hoop dat je de komende weken het weer helemaal nar je zin hebt.

Liefs

Malaika

Lieve Ankie,
Wat een verhalen allemaal!! Ik heb net al je Mozambique - Swaziland blogs in Ă©Ă©n ruk doorgelezen. Heel fijn te lezen dat je veilig bent en alles 'so far so good' is. Wat een enorm verschil met je Kenia verhalen. Heb je al heimwee naar Naboisho? Ik hoop dat je in de komende weken weer lekker je draai kan vinden daar!
Heel veel liefs, Malaika

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!