Lieve Allemaal,

Een groet uit Mozambique, waar ik veilig aangekomen ben. En ja, na een paar dagen heb ik de indruk dat het meevalt met het internet, hoewel nu net wel de elektriciteit uitvalt……..........Maar nog even terug naar Kenia, waar ik 2 heerlijke maanden heb gehad.

Mijn laatste dagen in Kenia heeft het behoorlijk geregend, de regen, die ze zo nodig hadden en welkom was. Ik zat in Limuru bij Nairobi, maar hoorde als laatste bericht dat het in Naboisho ook 24 mm had geregend. Ik heb nog wel droog een mooie wandeling kunnen maken.

Woensdag morgen naar het vliegveld gebracht door mijn trouwe Sammy. Het vliegtuig naar Maputo, hoofdstad van Mozambique was niet vol en vanuit het vliegtuig zag ik de natuur groener worden, naar het zuiden toe was duidelijk meer regen gevallen. Met een taxi naar hotel Villa des Mangas in Maputo. Een hotel met een leuke tuin en zwembad in het stadscentrum, goede keus via booking.com. Maputo viel me trouwens erg mee. Ik had een vieze Afrikaanse stad verwacht, maar het centrum is ruim opgezet met brede wegen en overal bomen langs de straten, wat een vriendelijke indruk maakt. Ik voel me er dan meteen meer op mijn gemak. Ik probeerde wandelend de Botanische tuin te vinden, maar dat lukte met vragen niet. Ik had ook geen kaartje of zo. De taal is wel een probleem, want Portugees spreek ik niet en in het algemeen op straat spreekt men geen Engels, zoals in Kenia.

In het hotel heb ik ’s avonds gegeten vergezeld door katten, de huiskatten in dit geval, waarvan er een 3 maanden oud was en vlak bij me in het gras ging slapen.

Over de vlucht van Maputo naar Imhambane had ik een mailtje gekregen, dat die een uur vervroegd was. Ik op tijd naar het vliegveld donderdagmorgen. Het was verwarrend, want mijn bestemming stond niet op de vertreklijst, omdat ( wat pas in het vliegtuig bleek) er een tussenstop gemaakt werd. Ook vertrok mijn vliegtuig niet vroeger. Bij navraag werd steeds gezegd dat het klopte, naar door de taal barrière werd ik in het ongewisse gehouden. Enfin, het kwam goed en ik zat weer in een bijna leeg vliegtuig, zodat ik mijn plek kon kiezen en de kust goed kon zien. Mozambique heeft een kustlijn van 2500 km, voor het grootste deel strand en lagune!!!!

Op het vliegveld werd ik opgehaald, wat aangenaam was en naar Tofo gebracht, waar het project zich bevindt. Tofo t.o.v. Inhambane is als Zandvoort bij Haarlem. Inhambane heet zowel de stad als de provincie.

Ik logeer in de Albatroz Lodge, huisjes tegen een heuvel gebouwd met uitzicht op zee, een restaurant, duikcentrum, genaamd Peri Peri en een gebouw van AllOut Africa, dat het marine project organiseert.

Ik deel een huisje, huiskamer, open keuken, badkamer, 2 slaapkamers met 1 vrijwilligster, die hier een maand is geweest. Het meisje is 20 jaar en ik denk, dat ze bang is dat ik haar zal claimen, want ze zegt nog net hallo en dag tegen mij. Ze is aldoor bezig, telefoon of in haar slaapkamer of weg. Ik heb haar gevraagd of ze over haar ervaring wil vertellen, dan zegt ze straks en verdwijnt. Enfin, ze vertekt maandag, dus ik ga er geen energie in steken en mijn eigen gang gaan ben ik gewend, dus ik zoek alles wel gewoon zelf uit of vraag het aan willekeurige anderen. Twee mensen van het project heb ik even gesproken en zij verwachten mij maandag. Vakantie houden dus! Ik zwem een of twee keer per dag in een heerlijk wilde zee! Aldoor golven en ik ging meteen terug naar mijn kindertijd, waar ik leerde spelen in de golven. De zee is denk ik 28 graden, maar buiten is het boven de 30 en ’s nachts niet onder de 28, warm dus, maar ik heb een fan in mijn slaapkamer.

Mij was verteld waar een markt was, dus ik erheen gewandeld……..een culture shock voor me! Ik verwachtte een lokaal marktje, maar nee, het centrum van Tofo met souvenir markt, bars, restaurants, een supermarktje, duikcentra en zelfs een galerie! Eerst heb ik verdwaasd rondgelopen, een smoothie besteld, waar ik op moest wachten, omdat net de elektriciteit uit was gevallen, ok. Eerlijk gezegd doet het me erg aan het Caribisch gebied denken. Aan de ene kant een relaxte rasta sfeer, aan de andere kant de bedrijvigheid van verkopers van souvenirs, tochtjes en andere spullen. Het is nog wennen na Kenia.

De baai van Tofo is prachtig, een U-vormig strand met zandheuvel, waar tegen voor een deel huisjes gebouwd zijn. “Zelfcatering “ staat er bij de meeste, dus met keuken, maar er zijn genoeg restaurants. De zee is blauw, prachtig. De mensen zijn vriendelijk, maar een gesprek aanknopen is dus moeilijk.

Als ik het zo doorlees vind ik dit wel een saai verslag, maar ja, reizen is niet altijd leuk avontuur en zo weten jullie een beetje waar ik nu zit. Reageer en mail gerust, want ik ben blij met jullie reacties en lees graag over jullie wel en wee. Ik begreep dat het weer kouder wordt.

Trouwens ik las dat er een BULTRUGWALVIS in de Noordzee is gespot!!!!!!! En hier zijn ze op het moment niet!

Veel liefs van @nkie