Lieve Allemaal.

Dank voor jullie reactie's elke keer!

Tja, het kan niet altijd feest zijn. Deze week geen enthousiast verhaal.

12 vrijwilligers is echt teveel voor mij en de oude groep was niet zo gezellig meer.

Ik had met 2 personen een aanvaring. De mannen bleken de app voor het tellen niet goed te gebruiken en daar maakte ik ze attent op. Een vd mannen wilde het op zijn manier doen, maar daar heeft de onderzoeker, die de gegevens verwerkt niets aan. Als je de regels vd app, dus het onderzoek, niet aanhoudt, kloppen de data niet meer. Hij werd boos en zei, deed niets meer.

Gelukkig kon ik het met hem uitpraten, dus was dat snel opgelost.

De Letlandse 27 jarige arts zette mij op bepaald moment de keuken uit omdat ik niet afwaste, zoals zij dat wilde. Ik was zo overdonderd, dat ik wegging, maar later bedacht ik dat ik mij niet zo wilde laten behandelen. Ik heb dat de volgende dag tegen haar gezegd, maar ze wist niet waar ik het over had. Ik stelde voor om een keer rustig te praten, maar daar is ze niet op in gegaan. Bij het afscheid omhelsde ze me en zei dat her fijn was om kennis gemaakt te hebben. Ik verstarde en het voelde heel onecht aan.

Met de 2 Zwitserse meisjes is het gelukkig aldoor goed gegaan en we hebben emotioneel afscheid genomen, hun mis ik wel. Zij bleven geïnteresseerd en deden de data goed, terwijl de 2 vd 3 mannen steeds minder geïnteresseerd waren en meer lol gingen trappen. Wat is dat toch met die 30-50 jaar oude Amerikaanse mannen?

De oude groep is vrijdag vertrokken en ik voelde wat een opluchting mij dat gaf.

Nu zijn we met z’n zessen. Een Engels/ Amerikaanse vrouw van ongeveer 50 jaar, die hier al eerder is geweest en met wie ik een klik heb. Weer 2 jonge meisjes van 19 jaar, ditmaal Engels, en 2 mannen van rond de 40. Een Engelsman, die vertelde dat hij autistisch is, erg gefocust op fotografie speeltjes. De ander een Fransman. We zullen zien wat er met hun te beleven is……

De nieuwe vrijwilligers zaten in een andere auto, wegens corona, dus ik heb ze nog niet veel meegemaakt.

Aan het aantal foto’s is te zien, dat ik ook niet veel bijzonders heb gezien.

Het ontdekken van een nieuw hyena hol was erg leuk, omdat er 10 pups aan het spelen waren.

Ook ontdekten we op een avond twee mannetjes leeuwen, die we kennen en toen zagen we de derde ook. Het zijn drie broers en de derde hadden we een tijd niet gezien. Zij elkaar ook niet blijkbaar, want het was een geknuffel van jewelste!!! Prachtig aandoenlijk gezicht, volwassen leeuwen, die elkaar knuffelen!!! Jammergenoeg heb ik er geen foto’s van omdat het te donker was.

De leeuwen met welpen hadden we twee weken niet gezien. Gelukkig vonden we een troep deze week wel weer. Ook geen kills gezien, wat de vrijwilligers niet gewend waren.

Het was de week van giraffen en olifanten. Overal zagen we ze, niet zoals de weken ervoor.

Twee jaar geleden ben ik begonnen met identificatie mappen voor olifanten te maken en het leuke was dat ik een matriarch met grote slagtanden tegen kwam, die ik dacht te herkennen.

In de data nagekeken en inderdaad ik had haar Helen genoemd.

Afgelopen weken heb ik Coordinator Caro geholpen met het verbeteren van de app voor de data. Die app is gemaakt door een Engelse vrijwilliger en twee jaar geleden was ik met hem en zijn vrouw hier, dus we kennen elkaar. Wat ik doe, is inventariseren wat er fout gaat in de app. Dan maak ik een afspraak met hem, laat hem de fouten weten en ga naar de wifi in het kantoor van de Gidsen school. Hij logt in en kan de app verbeteren. Het is toch tovenarij!!

Zijn vrouw heet Helen en ik kon haar dus vertellen, dat haar naamgenote weer in Naboisho gespot is met een babytje. Ze was tot tranen toe geroerd schreef ze me!

’s Nachts is het trouwens druk in het kamp en ik merk er niets van.

Brian heeften de nacht dat wij in Eagle Vieuw sliepen leeuwen door het kamp zien lopen.

Vannacht zijn er olifanten geweest. Ik werd wel wakker van wat lawaai , maar dacht dat het baboons of mensen waren en was te slaperig om te gaan kijken. Ik slaap veilig in een stenen huis, maar anderen slapen in tenten en vinden het geweldig om het allemaal te horen en evt te zien, glurend door een kier vd tent. Het is duidelijk dat ik niet naar buiten naar de wc ga en in mijn kamer op een emmertje plas. Om wat privacy te hebben verhuis ik steeds van kamer, maar soms deel ik toch een ruimte met anderen. Minder aangenaam, maar de meiden zeggen dat ze er geen last van hebben. Tja, wat moeten ze anders zeggen?

Het weer is idd verbeterd, meer zon en overdag wel 27 graden. Rond 6 uur wordt het snel kouder, maar dat is lekker om te slapen.

Heerlijk rustig in het kamp dit weekend, teamleden hebben vrij dus gaan naar huis. Vrijwilligers zijn naar de Mara of logeren in een resort. Gister was ik alleen met de 2 jonge meiden, de invallende kok en Soila de schoonmaakster.

Afgelopen week heb ik geen tijd voor het nieuws gehad.

Dikke warme knuffels uit Naboisho van @nkie