ankiewalvis.reismee.nl

Naboisho 2e week febr '21

Lieve Allemaal,

Het is druk, we zien veel, beleven veel en 8-9 vrijwilligers is veel voor mij, moeilijk om mijn rust te vinden en toch sociaal te zijn.

Afgelopen week was erg gezellig met mijn vrouwen groepje in de auto. De 2 mannen zijn vertrokken. De Engelse meiden, Scarlet en Elena ( met Ned moeder, zodat ze wat Nederlands kent) zijn leuk, vrolijk en ik geniet van hun gegiechel. Ze doen goed werk voor het project en hebben ook plezier. Karoline uit New York, maar van Engelse afkomst is wat wispelturig qua humeur en wil erg graag behulpzaam zijn, soms onnodig, maar verder aardig.

Ook de nieuwe mensen, die aankwamen zijn leuk en geĂŻnteresseerd: Een Frans stel van ong 30 jaar, een jonge Duitser, die 10 weken blijft en een Tjechische vrouw, die ik kon vertellen, dat mijn achternaam Tsjechisch is.


Maandagavond was avontuurlijk: we reden achter een hyena aan, die ons leidde naar een dode baby zebra. We konden alarm geluiden van zebra’s horen. Andere hyena’s kwamen ook eten, steeds meer, maar Brian vertelde dat ze van 2 clans kwamen, want ze maakten veel lawaai en ruzie. Scarlet keek achterom en zag achter de auto een luipaard verscholen liggen. We maakten foto’s en daarna verdween hij. Plots dook hij bij de zebra kill uit de bosjes op met leeuwengebrul! De ruziënde hyena’s vlogen weg, ze zijn bang voor leeuwen, maar minder voor luipaarden. De luipaard greep het zebraatje en snelde een boom in. Hij was via de rivierbedding dichter bij de kill geslopen, schatte de hyena’s goed in en pikte zijn prooi terug.

We konden hem in de boom zijn prooi zien eten. Het begon te schemeren en we reden terug, maar……kwamen een paar honderd meter verderop in de modder vast te zitten! De auto geduwd en Brian in verschillende versnellingen geprobeerd, maar tevergeefs. De reddingstroepen moesten geroepen worden. Intussen was het goed donker en de hyena’s hielden ons in de gaten. Rangers moesten er ook bij komen, omdat het donker was. Onze tweede auto kwam, maar de accu was leeg en moest opgeladen worden door onze auto. Wij kregen van Brian de opdracht om in de auto te blijven met de canvas zijkanten dicht. We maakten er een feestje van en kletsten heel wat af, de intimiteit vd auto in het donker was gezellig. Meestal baal ik als we vast zitten, maar aan deze keer heb ik een goede herinnering. We waren om 10 uur in de avond terug, twee en een half uur later dan normaal. Wat een avontuur!!!


Vrijdagmiddag ging ik naar Eagle Vieuw, want Jane, Lincoln en een paar collega’s bleven daar een nacht logeren. Zij werden gepamperd, omdat ze als reisorganisatie daar reserveringen voor klanten maken. Ik mocht “meeliften”. Het was erg gezellig om ze te zien en te kletsen. Zaterdagmorgen mocht ik met ze mee op drive en ze hadden alle geluk vd wereld. In anderhalf uur zagen ze de 2 groepen leeuwen met welpen, die we hier hebben. Een ervan had een kill gemaakt. Ook zagen ze twee leeuwen paren.

Daarna gingen we naar de school en ons kamp, omdat ze wat mensen wilden spreken. Zaterdag nacht sliepen zij in Leopard Hill kamp, dat uitzicht heeft op de grote Figtrees, die ik wilde zien sinds het kamp gebouwd is. Vroeger picknicken wij daar, de bomen zijn geweldig groot. Het kamp is luxueus en geeft vrijwilligers geen gereduceerd tarief. Ik lunchte met hen daar en ging terug naar Eagle Vieuw, waar mijn collega vrijwilligers ook waren voor een nachtje.

We hadden de hele week, maar ook vrijdag /zaterdag regen, dus geen zon. Dan merk je de beperkingen van een eco kamp, want hun douchewater wordt door de zon verwarmd, dus geen warme douche gehad in mijn luxe tent! Zondag terug in ons kamp werd het water verwarmd door een houtvuur, dus toen warm gedoucht. Bij regen is ook die douche dus niet warm.

Het zijn de beperkingen van in de bush zitten.


Dat waren de belangrijkste dingen van vorige week. Ik ben met mijn laatste week in het project bezig, gelukkig beter weer sinds zondag.

Bij jullie dooit het alweer en ik heb genoten van alle mooie en lollige foto’s, dank!

Veel liefs van @nkie

Reacties

Reacties

Herma

Als ik dit allemaal lees, kan ik zo goed begrijpen dat je daar graag bent...

Veel Liefs

Jelly

Prachtig avontuur
Gun je het je wel en toch verlang ik naar je thuiskomst
Liefs

Monique

Never a dull moment, wát een belevenissen Ankie! Hier is inmiddels alle sneeuw verdwenen en kijken we uit naar het weekend, waarin ons heerlijk warm lenteweer word voorspeld, dus van dubbele cijfers ónder nul naar dubbele cijfers bóven nul!! Liefs, Monique

Atty

Wat beleef je toch veel daar in de bush! En die vrijheid! Geniet er maar dubbel van want thuis mag nog niet veel, hier ook niet trouwens... Nog een fijne laatste week in dit project en op naar het volgende avontuur. Stay safe, big hug, Atty

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!