De Mara, Naboisho en Lamu
Lieve Allemaal,
Natuurlijk wens ik jullie Fijne Kerstdagen!
Jullie hebben nog mijn verhaal over het dagje Masai Mara tegoed.
Zaterdag, een week geleden, vertrokken we in het donker en door Naboisho rijdend zagen we bij zonsopkomst een leeuw, die ik niet kende. Hij liep te roepen en zowaar een groep leeuwinnen en welpen kwam hem tegemoet. Geen echt warm welkom, maar wel speciaal voor ons, omdat deze leeuwen niet veel gezien worden in Naboisho.
Door naar Masai Mara National Park. Een ander gebied, het is erg vlak, was door de droogte geel. Kort droog gras, terwijl ik het andere jaren met heel hoog gras heb gezien. Hoogtepunt kwam heel snel, want we zagen Amani een cheeta met een klein jong. Zij is al overgrootmoeder en haar dochter en kleindochter hebben we in Naboisho. Die hebben nu ook elk een welp, die zelfs groter zijn dan dit welpje! Jing was helemaal blij, want ze is gek op cheeta’s.
Daarna ontdekten we jagende leeuwen en een leeuwin met hele kleine welpjes, zie foto’s.
Rond 9 uur ontbijt en rond 1 uur lunch bij de auto. Nog uren rondgereden over de lege vlaktes. Af en toe een paar giraffen, antilopen of olifanten , maar vergeleken bij “ons” Naboisho was het er leeg en saai.
Een paar uur eerder besloten we terug te gaan. We kwamen in een plensbui terecht, maar door de droogte zijn we daar zelfs blij om! We zagen onze doorweekte Rongai Boys en zochten nog naar onze drie kleine welpjes. Ik wil zelf zien dat ze nog met z’n drieën zijn.
Toen om zeven uur bekaf van 13 uur in de auto kwamen we “thuis” aan.
Zondag ingepakt en ’s avonds nog een extra drive gaan maken.
Speciaal was dat we een Martial Eagle een duikvlucht zagen maken en gekrijs hoorden, zie foto’s.
Maandag om half zeven voor de laatste drive erop uit. Al snel vonden we de voor ons erg bekende leeuwen en steeds meer auto’s eromheen. Sem besloot weg te gaan en we hoorden en zagen nog dat twee mannetjes grauwend een jong vrouwtje weg joegen. Zo’n 500 meter verderop werd dat ook gehoord en kwam er een vrouwtje uit de bosjes. Wij erheen…..de DRIE KLEINE WELPJES waren nog met z’n drietjes met moeder Akilah en Jasmina. Ik zo blij!
Jing wilde graag nog afscheid nemen van haar cheeta en wij op zoektocht. Anderhalf uur rondgereden, tevergeefs, ze had het er moeilijk mee, ik ken het gevoel, maar daarmee moet je dealen. Geen garanties in de natuur!
Terug in het kamp was het team alles aan het inpakken voor het Kerst reces, want het kamp staat 3 weken leeg, het moet “Billy- proof “zijn, hoewel deze altijd iets kapot maakt.
Bij het afscheid wel een traantje gelaten. Zelfs Jing, die hier 5 weken is geweest heeft het over haar second home!
In Brackenhurst hebben Jing ,Praise en ik samen gegeten en dook ik doodmoe in bed.
De volgende morgen afscheid van Jing, met Jane geluncht en met Emmanuel avondeten, ook een drukke dag.
Woensdag met het vliegtuig naar Lamu. Zo leuk om te weten waar ik terecht kwam en alles weer te zien. Het vliegveld wordt vergroot om toerisme te stimuleren, blij dat ik er nu ben.
In het Lamu Palace Hotel kreeg ik op verzoek dezelfde kamer en er was een welkomst commitee, zie foto’s.
Voor de borrel kwam Hilleken, de Ned vrouw, die ik vorig jaar leerde kennen, me verwelkomen met haar partner Matata. Heel leuk, we kletsten als van ouds. De vriendin, die met haar mee zou komen, bleek vlak voor vertrek een positieve test te hebben en was niet meegekomen, jammer.
De volgende dag zijn we naar Sheila, het mondaine plaatsje met zandstrand, gelopen om te lunchen. Meteen kwam ik “ mijn vriendje” van vorig jaar tegen, waarin ik helemaal geen zin had.
Hij kwam ongevraagd bij ons aan tafel en ik heb hem zoveel als fatsoenlijk genegeerd. Toen hij om een drankje vroeg heeft Hilleken hem op een keurige manier afgepoeierd.
Nog naar het strand gegaan om te zwemmen, maar we werden gezandstraald. Er is veel zon, maar een heel harde wind, die afkoelt. Overdag lekker maar daarna loop ik alweer met een vest!
Weerbericht zegt dat het tussen de 25 en 30 graden is, maar met die wind….
Vrijdag de hele dag met Hilleken en Matata op de boot gevaren, heerlijk!
Een gezin met jongetje van 2 jaar ging mee en 2 jonge vrouwen. Zij hadden wat laat definitief gezegd dat ze meegingen, waardoor we wat het getij betreft iets te laat vertrokken. We voeren op een soort kanalen tussen de mangroven door. En ja hoor het was iets te ondiep voor de boot. Maar toen de passagiers er allemaal af waren, kon de boot verder met soms wat geduw erbij. Precies daar konden wij over het zand lopen en we vonden het spannend, beetje avontuur, zou het lukken? Waar we niet over de scherpe rotsen verder konden lopen, gingen we de boot weer op en voeren verder naar hetzelfde stuk, waar ik vorig jaar niet van onder de indruk was geweest met snorkelen. “Mijn vriendje” van vorig jaar wist echter niet de beste plek, want nu was het wel prachtig! Grote gezonde koralen en heel veel vissen! Ik ontdekte een gecamoufleerde krokodilvis en een blue spotted stingray dacht mij eruit te kunnen zwemmen. Met mijn flippers aan kan ik echter snel zwemmen en toen kroop hij onder een koraal. Na een uur de boot op, waar de bemanning intussen de vis had gebarbecued. We smikkelden met z’n allen!
Vlakbij naar een onbewoond eiland, waar het jongetje in het zand kon spelen en iedereen relaxed kon zwemmen. Het gezin bleek pas een maand in Kenia te zijn en voor haar werk naar Nairobi gekomen. Manlief volgde haar ( applaus van Hilleken en mij!)
Het was vloed geworden en we zeilden de hele weg terug, geweldig!
‘sAvonds heb ik met Hilleken in een restaurant bij haar huis in buurt gegeten.
Zaterdag zijn we gaan winkelen en heeft Matata mij zijn huis laten zien. Met de bouw is hij al vele jaren bezig, drie verdiepingen. De bovenste verdieping is klaar en de tweede bijna.
Onlogisch is mijn eerste gedachte, maar je hebt op de derde zo’n mooi uitzicht en een briesje dat het weer logisch is.
‘sAvonds heeft Matata een heerlijke garnalen curry met spinazie voor ons gekookt en heb ik weer gesmikkeld.
Vanmorgen is het eerste Kerstdag en Hilleken had de enige Kerstboom in huis, die ik hier gezien heb. Ik vind het uitstekend, zoals jullie weten.
Het is heerlijk weer en ik ga kijken wat de dag mij brengt.
Jullie wens ik fijne dagen en ik stuur wat zon als Kerstgeschenk, want jullie weersvoorspelling ziet er regenachtig uit.
Heel veel liefs van @nkie
Reacties
Reacties
Lieve Ankie.
Ik zou het helemaal niet erg vinden om te ruilen van locatie......
Zo mooi en bijzonder watt je beschrijft....
Dank je voor de warmte!
Liefs
Fijne feestdagen!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}