Lieve Allemaal,

Het is alweer zondag en het regent de hele ochtend, effect van cycloon Freddie van Madagascar wordt gezegd. Intussen ben ik 7 weken in Zuid Afrika en het weer is veranderd. Bij aankomst zweette ik bij 38 graden en nu is het overdag een comfortabele 27 graden. Zoals jullie weten ook met regen, maar afgelopen week waren er maar af en toe buitjes, zodat we er wel de hele week op uit zijn geweest.

Vorige week maandag om half zes kwam Indenne me wakker maken, ik had de wekker verkeerd gezet en ze wachtten op me, o, jee, snel aankleden en mee. We hebben weer marula trees behandeld en wat prikkeldraad weggehaald.

In de middag gingen we er eindelijk met de boot op uit over de rivier. Dat was zondag uitgeprobeerd, maar toen was de stroming nog te snel. Interessant om de dam te zien, die het waterniveau regelt en langs de kant een krokodil, impala’s en giraffen. Foto’s gemaakt van het resort vanaf het water. Leuke tocht.

Bij zonsondergang konden we donderwolken boven de rivier zien hangen, die vanbinnen verlicht werden door de bliksem, zie foto, mooi gezicht.

Er kwamen vreemde geluiden vanaf de rivier, wel duidelijk van hippo’s, maar in het donker waren ze niet te zien. Het was gissen. Iemand zei dat ze vochten, maar het was een laag geluid en een hoger, dus ik denk eerder een jonge en oudere hippo waren, die het niet eens waren. Moeder wilde dat kind de kant op ging, maar kind wilde niet uit het water? Niemand weet het.

Pas in mijn kamer hoorde ik de donder. Het bliksemde met schichten, waarna het even regende. Vanuit mijn bed kon ik het bekijken. Een drukke mooie dag geweest.

Dinsdag na het kappen van cactussen naar de dokter om medicijnen te halen, want ik was zonder prednison aan het wegzakken qua energie en had dikke handen en voeten. Daarna knapte ik op en ik voel me goed.

Er waren opdrachten om een presentatie over het jagen op de wilde dieren, al of niet commercieel te bekijken en een poster te maken met info over uitgekozen dieren. Daar draag ik inhoudelijke kleine steentjes aan bij, want er wordt veel op de computer gedaan en dat kan ik niet.

Ik ben bezig met het maken van officiële ID’s van de giraffen ( heb ik ook moeten leren) en ik kan dat eindelijk in de nieuwe computer doen. Leuk werk vind ik dat.

Woensdag middag drive zelf foto’s van giraffen kunnen maken, zoals ook de volgende dagen, dus weer werk om die te sorteren. ’s Avonds in het restaurant gegeten en “gedanst” met Abel, Maggie en Amy.

Donderdagochtend vroege drive met veel giraffen en werk aan de winkel. ‘sAvonds een night drive. We waren net op weg toen we hoorden dat er leeuwen gespot waren, wij erheen, maar we kwamen net te laat. Verder was er weinig, dus Maggie vond het een “shit show”. Ze vertrok vroeg in de ochtend naar het Kruger Park voor twee dagen en heeft daar gelukkig veel gezien. De helft van haar verblijf hier heeft ze door het weer geen drives kunnen maken.

Maggie en ik trekken veel met elkaar op, ze kletst me de oren van het hoofd, maar geeft me dan ook info over wat er in de groep gebeurt. Zelf heb ik niet zo’n zin om de klaagverhalen van anderen te horen. De nieuwe vrijwilligers hebben het niet erg naar hun zin. De grote fotografie club was beloofd met een zeer professionele fotograaf te werken en die is er niet. De niet beginners balen hier erg van en nemen maatregelen. Er zijn drie zestig jarige vrouwen aangekomen, waarvan er een niet tevreden is met hun kamer. Van sommige jongelui vraag ik me ook af, waarom ze hier zijn, want ze zitten ook op drives meer op hun telefoon en met elkaar te kletsen dan dat ze tussen de bomen naar dieren spieden. Al met al veel negatieve energie en de leiding is niet daadkrachtig.

Vrijdagochtend drive veel olifanten, een hele kudde met jonkies! In de middag reden we naar het stadje, maar onderweg zagen we dat Lea, een staflid op straat liep en haar auto stond in de kreukels tegen een boom. Vreselijk, maar ze is er wonderwel lichamelijk goed vanaf gekomen. Ze probeerde een impala te ontwijken en verloor controle over de auto, over de kop tegen een boom, het had anders kunnen gaan. Ik was erg geschrokken, want ze heeft veel voor mij geregeld, dus ik had veel contact met haar en weer pech voor de leiding.

In de avond heb ik de spelletjes bekeken, die de jongelui speelden, dat was lollig.

Zaterdag kon ik meerijden naar Hoetspruit om op zoek te gaan naar de tas, die ik graag wilde hebben. De winkel was opgeheven, maar gelukkig vond ik een tas in dezelfde stijl in een andere winkel, ik helemaal blij! Anderen deden daar de “down to wire” workshop ( sieraden maken van de metalen strikken) en met nog wat klussen en lunch waren we de hele dag onder de pannen.

Vanmorgen zijn Maggie, evenals Abel, de Ned jongen en Bob, de oudere man, die genoeg had van de jongelui, vertrokken. Dat laatste vind ik niet erg.

Ik was niet bij hun vertrek, omdat er voor mij van 8-9 uur een massage gepland was, beetje vreemd op de zondagmorgen, maar alleen jammer dat ik hun niet kon uitzwaaien.

De regen is vanmiddag opgehouden, maar het is de hele dag bewolkt geweest en ik heb met lange broek en trui aan gelopen. De vraag is of we er morgen op uit kunnen. Er waren afgelopen week al stukken, waar we niet mochten rijden, omdat je dan de zandwegen teveel kapot rijdt. Ik ben benieuwd wat de komende week gaat brengen.

Jullie hebben nog even wat kou hoorden ik, maar mijn buurvrouw Mieke stuurde me een foto van mijn camelia, die prachtig in bloei staat.

Laat de lente maar komen! Heel veel liefs van @nkie