Lieve Allemaal,

Ja, het is op de valreep, omdat ik het weekend naar het Kruger Park ben geweest, maar het lukt om jullie toch trouw op zondag op de hoogte te houden!

Maandagmorgen moesten we info over bomen, die hier groeien opzoeken en op een info blad zetten, zodat in het veld de bomen makkelijker herkenbaar zijn. Bij de giraffen en olifanten bijv moeten we opschrijven van welke bomen ze eten. Anderen waren wel op drive en hadden leeuwen gezien. Dat vind ik ok, maar ik baalde stevig dat het in de middag ging regenen, zodat we die dag helemaal niet weg konden. Weer een “quiz”….. daarna heb ik beschut gezeten met zicht op de rivier, waar de hippo’s in het water lagen en aan de overkant een kudde olifanten aan het eten was. De dieren kwamen zich toch laten bekijken, een troost.

Blij ben ik dat het de rest vd week droog is gebleven, zodat we wel op drive gingen en de wegen konden op drogen.

Dinsdag op drive was ik degene, die wild dogs spotte, terwijl ik zelfs op de tweede rij in de auto zat. Ik zag hun beige/ zwart/witte kleuren tussen de mensen door in het gebladerte. Het regende nog een beetje en ze gingen op een afstand van 20 meter vd auto onder de bomen liggen, een uur lang zagen we ze af en toe en hielden zij ons in de gaten. Mooie belevenis!

Dat terwijl andere auto’s vervelende confrontaties hadden met geïrriteerde olifanten. Een auto zat vast in de modder, toen een olifant hen ”aanviel”. Hoe het precies is gegaan weet ik niet en het is goed afgelopen, maar de mensen waren bang geweest. Het was in het “ militaire gebied” en er was een of andere activiteit vd militairen, dus of de olifanten daardoor onrustig waren? Ik weet het niet en we zullen er ook niet achter komen.

Eind vd middag zat ik weer op mijn plek met uitzicht over de rivier toen twee hippo’s een “show “ gaven.Ze speelden in het water en sprongen als een dolfijn uit het water, komisch gezicht met hun grote lichamen. De gidsen hadden dit gedrag ook nog nooit gezien.

Woensdag de camera vallen verwisseld, waar deze week niet veel bijzonders op stond. Wij zagen de normale dingen, zoals impala’s en veel vogels. De olifanten hielden zich in onze buurt wel rustig.

Met Zwitserse vrijwilligster Annatina ben ik intensief bezig met het maken van het nieuwe identificatie boek voor de giraffen. Dat is leuk. Van februari heb ik veel giraffen foto’s, maar de eerste dagen van maart zagen we ze nauwelijks. Je kunt er geen pijl op trekken.

Het lichamelijke werk deze week was het verwijderen van takken, die teveel over de weg hingen en het verwijderen van een nieuw soort cactus, die ook invasief blijkt te zijn. Na anderhalf uur bukken en trekken, ik was lekker bezig, zei mijn rug, “Ho Ankie”. Toen maar wat rustiger gedaan.

Donderdag avond een “night drive” kunnen doen, maar niet veel gezien. Maggie had het “een shit show” genoemd, haha.

Vrijdag waren we op de terugweg van een drive, toen we bericht kregen dat een andere auto vast zat. Niet in de modder maar de driver was te dicht langs een geul gereden. Het zag er niet goed uit, de auto lag schuin naar achteren gekanteld. Hele toestand, maar ik maakte van de gelegenheid gebruik om wat foto’s van vlinders te maken, omdat we uit de auto een tijdje moesten wachten. De eigenaar van het resort kwam te hulp en met zijn ervaring was de klus in een half uur geklaard.

Vrijdagmiddag met een tiental vrijwilligers naar het stadje voor boodschappen en ik naar de dokter om recept voor pillen te halen. Iedereen moest iets en het duurde een paar uur voor alles geregeld was. Wat een drukke dag.

’s Avonds moest ik pakken, want om half vier in de ochtend werden een zestal van ons naar Hoetspruit gebracht om naar het Krugerpark te gaan. Twee dagen met overnachting. Ik had zo’n behoefte om meer te zien dan dieren tussen de bladeren, dat ik had besloten toch naar het Park te gaan. Vier fotografen (Sven, Oliver, Gill en Carolien) en Ted, die ook research doet, maar in de andere groep zit, wilden ook. Ik kende hen niet goed, maar je doel is hetzelfde.

De gids was goed en we hebben heel veel gezien, geslaagd weekend. Ik zal foto’s in een apart hoofdstuk later in de week uploaden.

De week stond ook in het licht vd onvrede bij de fotografen. Na heen en weer gepraat is het nu opgelost, omdat drie mensen vertrekken en de rest zich bij de situatie heeft neergelegd.

Vandaag zijn eveneens wat researchers vertrokken, waaronder Sara met wie ik veel weken heb doorgebracht. Er zijn ook drie nieuwe aangekomen, een Nederlandse jongen en twee Engelse meisjes.

Komende week is mijn laatste week hier, dus ik ben benieuwd wat het Universum nog in petto heeft.

Dat doet me herinneren aan wat het Universum op Sara’s laatste drive hier heeft geregeld: Zij is hier 12 weken geweest, is gek op hyena’s ( heeft 2 tattoos van hyena voetafdruk en hoofd) en had ze hier ( wel in Kenia) nog niet in levende lijve gezien. Ze is bezig geweest met identificeren van de hyena’s op de cameravallen, maar dat werk was kwijt, toen de computers gestolen zijn. Ze was daar toen erg van overstuur, begrijpelijk.

Jullie begrijpen het al, op haar laatst drive ontdekken we een hyena! Een cadeau voor haar! In tranen was ze en wij allen ontroerd en blij voor haar! Wat kan het leven toch mooi zijn!

Warme omhelzing van mij naar jullie, liefs @nkie