Lieve Allemaal, nog even een bericht, omdat ik als reactie de vraag krijg hoe het nu is en wat de plannen zijn.

Lisette, Leonard, Carl en ik zitten vier nachten in een vakantie huisje, omdat er geen plek was in de Lidwala Lodge, waar de vrijwilligers van Swaziland zitten. Morgen, maandag verhuizen wij daar wel heen.

Nadat we goed geslapen hadden, zijn we met Sarah naar Lidwala Lodge gegaan, waar ook het kantoor van AOA is en we hebben wat andere vrijwilligers ontmoet. We voelen ons allemaal wat ontheemd. Er is goede wil om er hier ook wat van te maken, maar het is overschakelen. Zelf merk ik dat ik bijv geen zin heb om me weer in een andere taal te verdiepen.

Het weer was vrijdag regenachtig en alles was nat ,omdat ze een regen staartje van de cycloon hadden gehad. Sommige van hun projecten waren ook niet door gegaan, want als het regent gaan de Afrikaanse kinderen niet naar school. Als de zon schijnt moet je er dus gebruik van maken. Vrijdagmiddag zijn we met andere vrijwilligers naar een Crafts center gegaan. Hier werden van parafine mooie dieren gemaakt als kaarsen, maar zonde om te branden natuurlijk. Verder andere souvenirs te koop en allerlei textiel, Soms mooi spullen, maar ik moet niet aan meer bagage denken. “sAvonds hebben we met de vrijwilligers gegeten. Er waren daar wel 30 mensen, dus een drukke boel.

Het weekend is vrij en de mannen gingen een tocht door de bergen doen met overnachting. Liselotte en ik zijn gister naar het Mlilwane park gegaan. Een wildpark hier een half uurtje rijden vandaan en ik herkende het, want ik was er in 2001 met Ineke geweest. Het ziet er nog hetzelfde uit! Leuk om het te herkennen. We hebben een gamedrive gedaan. Interessant was dat er weer andere antilopen waren dan die ik ken uit Kenia en 2 krokodillen, waar van er een bij zijn nest zat, vertelde de gids. Zij heeft eieren gelegd en bedekt, maar blijft er 3 maanden bij waken, zodat ze niet opgegeten worden. Ze verlaat de plek niet, dus eet zelf niet in die 3 maanden. Als de kleintjes uitkomen brengt ze ze in haar bek naar het water, maar 80 tegelijk kan niet, dus door bv jakhalzen en visarenden worden er al een stel verschalkt. In het water zijn de kleine krokodilletjes makkelijk met visjes te verwarren, dus worden zelfs soms door hun eigen moeder opgegeten. Vandaar het verhaal, dat ze hun eigen kroost opeten.

Nog zebra's en wrattenzwijnen gezien, maar niet de hippo’s, die er zouden zijn. Ook hebben we zonder gids een wandeling kunnen maken, wat heerlijk was om de benen te strekken. ’s Avonds zijn Liselotte en ik in een winkelcentrum gaan eten, de keus was fastfood of Chinees, dus het werd het laatste en dat in Afrika!

Weer lekker geslapen en vandaag bezig met schrijven en mailen. De mannen zijn terug en hebben het fijn gehad. Vanavond eten we als “cycloon groep “ nog een keer samen.

Vanaf morgen zijn we ingedeeld in verschillende sociale projecten. De een gaat helpen een keuken bouwen, de andere spelletjes doen met kinderen en ik ben ingedeeld om met gehandicapte kinderen te helpen. Ik ben benieuwd wat dat inhoudt. ‘sMiddags helpen we de kinderen op scholen met hun huiswerk. Dit is voor een week gepland en ze weten, dat we, ik vooral, want ik heb nog 4 weken, terug naar Tofo willen.

Dat is echter afhankelijk van hoe snel ze daar de boel weer werkbaar hebben, dus dat wordt volgende week pas beslist.

Ook hier is het internet onbetrouwbaar, het ene moment kan ik via whatsapp bellen en tegelijk vertrekt een gewoon mailtje niet. Het blijft aanklooien. Reacties op mijn vorige verhaal op mijn log heb ik dus nog niet gelezen.

Wordt vervolgd en veel liefs van @nkie