Lieve Allemaal,

Het was een hectische week, de eerste 2 dagen nog vroeg op om bij het schildpad nest wacht te houden, tevergeefs, dus toen hebben we het opgegeven. Ik was bekaf en realiseerde me dat ik in de winter “ fulltime werk”, terwijl ik met pensioen ben! Het is leuk werk, maar ook van leuke dingen word je moe, maandag ben ik een paar uur in bed gedoken en ’s middags lekker gezwommen, daar knapte ik van op. Ik was zo druk geweest, dat ik niet eens aan zwemmen toe kwam.

Ook deze week 4 keer op Ocean safari kunnen gaan en het bleek ”Manta week”. Elke dag zagen we meerdere manta roggen en de kleinere “devil rays”. Een paar prachtige ontmoetingen: ze zweven sierlijk door het water en zwemmen op hun zij of maken een koprol. Sommigen zijn van vleugeltip tot vleugeltip 4 meter breed, dus best groot.

De zee is veel rustiger dan in januari, dat is prettig. Er zit genoeg voedsel, plankton, in het water, maar weer zagen we slechts een walvishaai. Laagseizoen voor de walvishaaien, maar ik heb er toch weer een van 6 meter gezien en ernaast gezwommen! Het bleek een vrouwtje te zijn, wat in dit gebied niet vaak voor komt, meestal zijn het jonge mannetjes. In totaal heb ik dit jaar net het dozijn niet volgemaakt, maar wel een elftal walvishaaien!

De laatste keer op Ocean Safari was een verrassing: we hebben weer met de tuimelaars kunnen zwemmen, net als mijn eerste dag! Ik telde er 14 tegelijk om mij heen, alsof ze me gedag kwamen zeggen. Ik voel me bevoorrecht! Zo gelukkig!

Met France, Emilia en Rasmus ben ik naar een ( andere)school gegaan om kinderen ( 8-12 jaar)Engelse les te geven. Er kwamen 35 kinderen. We hebben Engelse woorden voor allerlei eten, groente, fruit, vlees, vis op het bord geschreven, zodat de kinderen het in hun schrift konden schrijven. Wij zeiden hoe het uit te spreken en zij konden het nazeggen. Ook van 10 tot 20 nummers doorgenomen. Emilia kende het liedje “hoofd, schouders, knie” in het Engels, dus leuk om de lichaamsdelen op die manier te leren. Deze keer had ik er een beter gevoel bij dan de school met 3-5 jarigen, dit was nuttiger.

Langs het strand lopend erger ik me altijd aan de rotzooi en ik had een keer een vuilniszak meegenomen. Het viel me op dat er veel mooi gekleurd touw aanspoelde ( wel plastic) en bedacht, dat je daar leuke armbanden van kunt maken. Jongetjes zeuren op het strand aan je hoofd of je armbandjes met kralen en schelpen wilt kopen. Ik niet, maar met France ben ik naar een man gegaan, die die armbandjes maakt en heb hem gevraagd ze van mijn gevonden touwtjes te maken. We hebben uitgelegd, dat hij het materiaal zo op het strand kan vinden en mensen vast geïnteresseerd zijn, als hij vertelt, dat het gerecycled is. Hij heeft ze gemaakt en ze zijn leuk. Katie vond het een geweldig idee en heeft nu een workshop gepland om touwtjes te zoeken en er met die man armbandjes van te maken. Ik ben benieuwd of het blijvend resultaat gaat hebben.

Woensdag werd Lisa 40 jaar en ze had niets georganiseerd, dat kon ik niet voorbij laten gaan. Ik had een taart besteld en Ned souvenirs voor haar als cadeau. Zij heeft toen voor ons een heerlijk diner buffet laten maken met als toetje de taart. Haar jongste zoon at met ons mee. Ze was blij met de aandacht. Het is me niet duidelijk hoe verjaardagen hier gevierd worden, want haar personeel wist er ook niets van.

Vrijdagmiddag zijn we met z’n allen de sunset trip gaan maken, die ik met de 2 Katies had gedaan. In de dhow zeilend langs de flamingo’s en wadend naar een zand eilandje, gin-tonic uit een kokosnoot en de zonsondergang vanaf de boot. Ik heb minder lol gehad met deze groep dan met de Katies en we waren deze keer op tijd thuis, maar het was leuk dat ze dit met mij wilden doen voor mijn laatste avond. Nog Mozambikaans gegeten en daarna rolde ik doodmoe mijn bed in.

Gister vertrokken, een rommelige dag, maar nog wel even in zee gezwommen. Het vliegtuig vanaf Inhambane ging gewoon en van Maputo naar Johannesburg een half uur vertraging, maar toen de landing ingezet werd, bedacht ik me dat ik voor Zuid Afrika een visum nodig heb! Totaal niet aan gedacht van te voren! In spanning naar het paspoort loket. Ik heb een visum voor een week gekregen, want op 3 maart liep mijn vorige visum af en daar hebben ze rekening mee gehouden. Maar ik heb hier voor 4 weken geboekt. Dat wordt dus spannend en gedoe!

Intussen is het zondagmiddag en ben ik terug op het project in Domela Lodge. Heerlijk om hier de bekende staf te zien en natuurlijk de Katies!! Ik word warm welkom geheten. Meteen in het zwembad gedoken, want het was warm en nu lijkt er een storm op komst.

Bij jullie is het zonnig koud hoorde ik en veel mensen griep. Beterschap voor degene, die geveld zijn!

Ik hoop jullie vanaf deze plak volgende week weer te berichten, maar wie weet?!

Warme omhelzing van @nkie