Lieve Allemaal,

Och, wat is het een enerverende week geweest, maar ik begin waar mijn vorige log eindigde, vorige week zondag. Die nacht nauwelijks geslapen, op internet ( onbegrijpelijk dat ik toegang tot internet had) in bed uitgezocht hoe ik mijn visum kon verlengen: in mijn eentje in een urenlange rij staan bij een kantoor in Pretoria, een stad, die ik niet ken en geen goede reputatie heeft. Ik was er te moe en te bang voor. Alternatief plan bedacht. De volgende ochtend Stacey, hoofd van Kruger project gesproken en zij zei, dat het dan nog niet eens zeker was dat ik de verlenging zou krijgen. Ik was erg verdrietig om het besluit dat ik zaterdag weer het land uit zou moeten. Veel geregel met om boeken, waarbij Stacey, Charlot, Ineke en Activity International mij hielpen. Fijn, Dank! Maandagavond was het belangrijkste geregeld en kon ik nog van 3 dagen project gaan genieten. En dat was genieten!!!!

We gingen naar het park, waar we elke week een nacht wild kamperen en in die 24 uur heb ik de hele BIG FIVE gezien! Dat was bijna nooit voor gekomen! Ik had in de vorige 6 weken maar een paar grote katten gezien. Het begon in de middag met een LUIPAARD, die zijn prooi hoog in een boom had gelegd. Dat doen luipaarden, zodat niemand er bij kan. We zagen haar door de bladeren heen liggen, opstaan, over de tak naar haar prooi lopen en smikkelen! Ze liet een stukje vallen en ging helemaal naar beneden om het te pakken! Ze gunde niemand er iets van. Een uurtje later was er NOG een luipaard gespot! Wij erheen en deze lag lui op een tak in vol zicht. Weer gingen een stuk of vier auto’s om de beurt vlakbij kijken. Een cadeau was het, maar het hield niet op. We zagen 2 keer neushoorns, die aan het grazen waren, dus “witte”. ( 3 vd Big 5 gezien)

In de avond gingen we weer bij het/de eerste luipaard kijken en weer lag ze te smikkelen. Verder gereden door het donker….. we zagen de lichten van een andere auto en die volgde twee mannetjes LEEUWEN tussen de bomen door, wij erachteraan, na 10 minuten raakten we ze kwijt, omdat ze best hard liepen en wij door het struikgewas moesten rijden. Geweldig!

Om 12 uur pas terug in de tent. Het lukte om te slapen, maar om half vijf weer op. Nog een keer bij het luipaard gekeken, nu lag ze te slapen op een tak met een dikke buik, maar hield ons wel in de gaten. We hadden vorige keren veel OLIFANTEN gezien en ik had het voor deze keer net opgegeven, toen ik door de bomen heen er plots een zag! Het bleek een hele kudde en zelfs een heel kleintje, die wapperend met slurf en oren vlak voor ons langs achter zijn moeder aan rende! Ik hoop zo dat het gaat lukken om foto’s te uploaded. 4 vd 5 gezien, maar ook nog een nijlpaard, die in z’n eentje in het water aan het spelen was. Zijn mond open en dicht en springend, zodat het water omhoog spoot! ( zie je het voor je?) Giraffen, antilopen en allerlei kleins. Dik tevreden pakten we onze spullen bij elkaar en reden terug naar de uitgang. Maar onderweg bij een grote plas zagen we een hele kudde BUFFELS ! 5 vd 5 in 24 uur!!! Ongelooflijk en dan nog meerdere van elke soort!!! Ik voel me zo dankbaar en weet dat ik daarvoor toch terug naar Zuid Afrika moest! Maar ook om de mensen van de Lodge nog even te zien en van hun warmte te genieten!

De scholen hebben nu geen vakantie meer dus ben ik mee geweest om 30 kinderen met Engels lezen te helpen en een spel met ze te doen. We waren met 2 stafleden en vier vrijwilligers. Het was goed gepland, drukke kinderen, dus niet alles ging volgens plan, maar leuk voor iedereen.

Met een collega vrijwilliger heb ik nog een paar giraffen geïdentificeerd en data verwerkt.

Vrijdag morgen moest ik, heel verdrietig, afscheid nemen om zaterdag op tijd in Johannesburg te zijn voor het vliegtuig. Gelukkig ging Belgische Thijs, een gids, ook mee, want hij ging zijn ouders van het vliegveld halen. Met de bus, want weer kon ik mijn vliegticket niet om boeken. Als je tickets niet bij de maatschappij zelf koopt, maar via de goedkopere sites, maken ze het je erg moeilijk om dat te doen. Vooral met het beperkte internet, dat ik elke keer heb. Het was gezellig met Thijs. Hij hoorde echter, dat zijn ouders een dag later kwamen, want ze konden door de sneeuw niet uit Brussel vertrekken.

Hij heeft mij naar het vliegveld gebracht, waar ik het vliegtuig naar NAIROBI heb genomen. Van de nood een deugd gemaakt! Ik wilde door de politieke onrust ( bleek mee te zijn gevallen) in december hier niet heen, maar nu dan wel met een stukje omvliegen. Ik neem een week rust, daar ben ik aan toe. Dan de laatste twee weken naar het mij geliefde project van African Impact in Naboisho bij de Masai Mara. Eind maart weer naar jullie toe!

Dus zit ik nu niet in Zuid Afrika, maar in Kenia, werd opgehaald door Sammy( met wie ik al heel wat mooie uurtjes in Reservaten heb doorgebracht) en naar Brackenhurst gebracht. Het regent aldoor en is onder de 20 graden, dat is wennen, maar verder van alles bekend en dat begin ik steeds prettiger te vinden. Is dat de leeftijd????

Voor jullie was er veel sneeuw, ijs en de griep is nog niet helemaal over hoorde ik van sommigen.

Ik geef jullie weer een warme omhelzing, ook al zit ik te bibberen bij 20 graden, haha! Tot mijn volgende log. Veel liefs @nkie