Lieve Allemaal,

Ook zo’n week rust vliegt zo voorbij! Vorig weekend en maandag doorgebracht in Conferentie centrum Brackenhurst, wat ook een hotel is met een bloemrijke, vogelrijke tuin. Ik was blij als het droog was om te gaan wandelen met jas aan, want ik had het koud. In de krant las ik dat het overal in Kenia gehoosd had en er door overstromingen zelfs doden waren gevallen. Na grote droogte nu opeens teveel regen tegelijk.

Maandag met reis agente Jane voor deze week 2 nachten Nairobi en drie nachten Lake Naivasha gepland.

Woensdag was en speciale dag. Ik ben met Emmanuel en Lincoln de school van Emmanuel gaan bekijken. Hen beide heb ik ontmoet in het eerste jaar dat ik het African Impact project in de Mara deed. Lincoln was de gids/ projectleider en Emmanuel de kok. Het tweede jaar was Emmanuel nog steeds de kok en vertelde mij dat hij spaarde om naar de Hogere Hotelschool te gaan. Dat was zijn droom, want dan kon hij een goede baan krijgen in de horeca. Op zijn verzoek ben ik hem gaan ondersteunen en in mei vorig jaar is hij met de opleiding begonnen. Lincoln is zijn “mentor”. Regelmatig kreeg ik mailtjes hoe het allemaal ging en foto’s met Emmanuel met koksmuts op, ook in een resort, waar ik geweest was en hij stage liep.

Hij wilde mij dolgraag zijn school laten zien en toen ik onverwachts toch naar Kenia ging hebben we een plan gemaakt. Ik wilde alles ook graag zien, want achterin mijn hoofd zat toch een duiveltje, die bewijs wilde. Ik ken van nabij de verhalen van vrouwen, die geld aan Afrikanen gaven en bedonderd zijn.

Het was een geweldige middag! Emmanuel heeft Lincoln en mij de hele school en bibliotheek laten zien en we hebben gesprekken gehad met diverse docenten en het hoofd van de opleiding. Allen spraken lovend over hem, hij is gemotiveerd, voelt zich verantwoordelijk, niet alleen voor zichzelf maar is ook coordinator van zijn klas. Hij haalt erg goede cijfers en is enthousiast. Het is een voordeel, dat hij 26 is, al in de praktijk heeft gewerkt en precies weet wat hij wil. ‘Mijn Afrikaanse zoon” , zoals hij zich noemt doet het uitstekend!

Omdat ik in het hotel zat, dat praktijk gelegenheid aan de leerlingen biedt, liet Emmanuel me ook kennismaken met docenten van hem, die in het hotel werken. Later werd ik door een van die docenten aangesproken of Emmanuel me niet lastig had gevallen. Ik vond het grappig en aardig, dat hij zich zorgen maakte, maar ik kon hem gerust stellen en vertellen, dat we elkaar al twee jaar kennen.

Donderdag werd ik naar de Country Club bij Lake Naivasha gebracht. Het resort, dat ik daar kende werd gerenoveerd, dus nu een ander, maar ook een met een tuin, die aan het meer grenst. Ik ben in een paradijsje terecht gekomen. De tuin is nog groter met grasveld en heel oude hoge bomen. Ook oude boomstronken, maar al tijdens mijn eerste wandeling kwam ik giraffen, waterbokken, zebra’s, een wildebeest en een kameel tegen!! Bij de steiger in het meer hoorde ik aan alle kanten het lage snurk-achtige geluid van de nijlpaarden. Intussen heb ik alles een paar dagen kunnen observeren. Alle dieren kunnen vrij langs de kant van het meer rondlopen van perceel naar perceel. De kudde waterbokken met het wildebeest en de zebra’s gaan ’s avonds naar een plek om te slapen en ’s ochtends zie ik ze dan weer door de tuin lopen naar een weide achter mijn huisje. De kameel heb ik maar 2 keer gezien en die is hier niet inheems. De giraffen komen en gaan wanneer het hun belieft. De nijlpaarden liggen overdag in een groep bij elkaar te ronken, af en toe een oog open om de boten, die komen kijken in de gaten te houden. Ze splitsen zich ’s avonds op en gaan op verschillende plakken aan land om te grazen.

Elke dag in de ochtend is het zonnig en ga ik naar het zwembad, ’s middags komt de bewolking en valt er af en toe een bui. Ik heb me lekker laten masseren en ben gister boodschappen gaan doen in de stad. Het eten is te goed, met die buffetten moet ik uitkijken! Drie keer per dag komt de Indiaase bedrijfsleider vragen of alles naar wens is!

Dus, ik ben nu goed uitgerust. Morgen ga ik terug naar Brackenhurst, waar ik maandag word opgehaald en naar Naboisho Consevancy bij de Masai Mara word gebracht. Daar nog 2 weken vrijwilligerswerk doen. Ik verheug me erop om Carol, de project leidster te zien en nu is er dus een andere kok!

Deze week heb ik geen berichten over het weer in Nederland gehoord, maar ik denk dat jullie weer in normale temperaturen zitten. Dank voor jullie reacties en mailtjes.

Veel liefs van @nkie