Maandags heb ik de hele dag in het hostel zitten wachten, heel vervelend, er was een misverstand tussen de stafleden, dat ze van elkaar dachten, dat ze mij gezegd hadden dat de boot tussen 12 en 13 uur zou vertrekken. Ik heb ze om 11 uur nog gezien en was daarna nog even in mijn kamer in slaap gevallen. Ze hadden me gezocht. Ik zag steeds niemand en om 4 uur had ik er genoeg van en ben de nummers gaan bellen, die ik had. Geen antwoord, rondgevraagd, bij de receptie konden ze me zeggen dat er nog een boot zou gaan.

Rond 5 uur kwam een staflid zeggen dat ik snel naar de boot moest en ze heeft mij gebracht. Ik kwam bij het kamp aan met de “chief” van de regio, maar het was een vervelende start, omdat de anderen er al waren.

Maar …..... er was een grote verrassing voor me! Ik kreeg een eigen KAMER MET BED EN MATRAS!!!Daar had ik niet op gerekend en was ik erg blij mee. Ik heb een stafkamer gekregen. geweldig!

De groep is deze week 16 mensen groot, ik weet nog niet wie wie precies is en er is wisseling vd wacht bij de stafleden, dus ik doe het leren kennen rustig aan. Wel is er een Nederlands meisje van 21 jaar, die duikt en ook deze week is gekomen, dus we zoeken elkaar op om even bij te kletsen en te horen wat zij heeft uitgevonden, wat ik nog niet weet.

De stafleden zouden communicatiever kunnen zijn. Je moet alles vragen, want ze vertellen weinig uit zichzelf. Er zijn drie projecten : Bos project, Beach project en Zee project. Ze zeggen dat ik bij het Beach project hoor, maar er zijn te weinig stafleden, dus Beach project bestaat eigenlijk niet en ik als enige vrijwilliger , hang er wat tussen in.

Van mij wordt verwacht dat ik deels met het zee en deels met bos project mee doe. De eerste dagen was het erg wennen, maar toen ik woensdag erg moe was heb ik in de middag en avond niets gedaan. Daar was geen commentaar op. Van de nood een deugd gemaakt.

Laatste dagen voel ik me beter en vraag meer. Twee Zweedse meisjes, een Engelse en Portugese( van het bos project`) allen vrijwilligers, zijn erg hulpvaardig, dus ik ben aan het landen.

Met het zee project heb ik 2 keer Beach clean gedaan. Afval verzamelen op een traject, kijken wat het is en dit opschrijven, zodat ze kunnen inventariseren wat er vooral aan afval is. Ook 3 keer gesnorkeld, maar dat doe ik voor mijn lol. Welke research er gedaan wordt zal ik volgende week horen. Een vd keren was het echt heel mooi, daar ga ik zeker terug.

Met het Bosproject ben ik een paar keer op stap geweest. De tochten door het bos zijn best zwaar voor mij. Klauteren over boomstronken, heuvel op en neer, soms glibberig, ik raak buiten adem. Gelukkig houden ze soms rekening met me, maar ik ben steeds de laatste. Het is leuk, want ik heb al lemurs gezien, een slang, 2 soorten kameleons, hagedissen, vogels. Naar dat alles doen zij onderzoek, dus wordt er data verzameld.

Het weer is warm, tussen 25 en 35 graden. Grotendeels zon gehad, maar de eerste nacht een storm, vlak boven ons harde donderknallen. Dat was heftig en overal stond water en was het modderig. Daarna wel nog vaak donder ver weg, maar geen regen gehad, dat valt mee, maar het regenseizoen begint in 2e helft December…..

Nu is het weekend en zijn we vanmorgen uit het kamp vertrokken met de boot naar Hell ville , de hoofdstad van Nosy Be en naar hetzelfde hostel. Met vier andere vrijwilligers heb ik een excursie over het eiland gemaakt. Eerst naar een heilige boom, wat een Banjan tree bleek te zijn. Ik herkende hem uit Hawaii. Hij maakt eerst luchtwortels aan, die weer stammen worden en zo verspreidt de boom zich over een groot gebied. Ze hadden in de boom een soort altaar gemaakt met rode en witte lappen waar je een donatie kon doen en een wens. Doorgereden naar een waterval, waar we lekker ( het was 31 graden)hebben gezwommen. De tocht voerde over het hele eiland en op een top konden we het eiland overzien en de zonsondergang meemaken.

Terug in het hostel heb ik wat gegeten in gezelschap vd hele groep, maar ze gingen naar een ander dorpje om uit te gaan. Dat zou laat worden en veel drinken, dus ik blijf lekker in het hostel en ga mijn eigen gang.

Tot zover mijn eerste relaas. Ik ga proberen ook foto’s te uploaded, zodat jullie het kamp kunnen zien.

Het gaat mij goed en ik stuur warme knuffels naar jullie, liefs van @nkie