Maandag zat ik eindelijk bij daglicht in het vliegtuig boven Madagascar, ondanks wolken kon ik het landschap bekijken. Van de hoofdstad Tana vloog ik in zuidwestelijke richting naar Morondava. Ik zag eerst vlak land met agrarische velden (o.a.rijst ) en daarna steeds hogere heuvels en bergen, alles behoorlijk groen, bergen iets minder, en overal veel water. Het heeft al behoorlijk geregend. Brede rivieren slingerden zich door het landschap en grote meren waren te zien, interessant vond ik het.

Morondava airport was weer zo’n leuk klein vliegveldje, waar je met een trap uit het vliegveld stapt en over het asfalt loopt. Jeugdherinneringen!

Met een oude knal oranje Renault 4 naar hotel “Chez Maggie” gebracht. Op het terrein staan allerlei huisjes, met en zonder airco, ik een houten/ rieten huisje met fan, liever dan airco. Het ligt aan zee, dus meteen naar het strand gelopen. Dat viel tegen, want de zee was helemaal bruin! De rivier mondt hier vlak bij uit en door de regen is er extra veel roodbruin slib de zee in gevloeid. Zag er niet aantrekkelijk uit, maar er is een zwembad en omdat het snoeiheet was, meteen een duik genomen. Eind vd dag is er wel wind, maar ’s nachts ook regen, die op mijn rieten dak tikte terwijl ik lekker in een groot bed onder de klamboe lag met een gewone wc vlak bij. Wat ben ik blij met deze luxe!

Dinsdag ochtend voor het te heet werd een strand wandeling gemaakt. Naar de monding van de rivier, bootjes bekeken en er waren allerlei vrouwen aan het vissen, zie foto’s. Een levendig geheel was het! Eind vd middag naar de “Straat vd Baobab’s”. Eerst nog asfalt, maar daarna een dirt road, dus kuilen en plassen door de regen. In het begin stonden de bomen verspreid over het landschap hier en daar, maar op een bepaalde plek staan er een stuk of 15 vlak langs de weg en dat is de toeristische attractie. Het is een doorgaande dirt road, dus het lokale verkeer gaat er gewoon tussendoor. Wat een immense bomen zijn het en dan te bedenken, dat sommigen 800 jaar oud zijn. In dit seizoen hebben ze bladeren, maar nog geen bloemen ( die ik in anderen Afrikaanse landen wel eens gezien heb en mooi zijn) Bij zonsondergang krijgt het een mystiek sfeertje, wat ik prachtig vond. De zonsondergang was niet zo rood als ik hoopte, maar met de bomen erbij was het heel spectaculair.

De weg naar Tsingy de Bemaraha is afgesloten. Dat is een gebied met hele puntige rotsen, wat ik ook graag had willen zien, maar dan had ik niet in het regenseizoen moeten komen.

Woensdagmiddag ben ik naar Kirindy Forest gegaan. De weg bleek de weg langs de straat van de Baobab bomen te zijn en dan verder door. Het was 45 km en we deden er 3 uur over. Wel onderweg regelmatig even gestopt, want het was een “ vlinder weg”. Door de regen komen er mineralen vrij en het stikte van de vlinders op de weg. Genieten was dat voor mij, zoveel en wel 10 soorten! Overal verspreid bleef ik baobab bomen zien, eenmaal in het bos, dacht ik niet meer, maar ze waren minder te zien door alle begroeiing, behalve als je naar boven kon kijken! Er zijn 8 soorten, waarvan er 6 op Madagascar groeien. Bij Morondava groeien 3 soorten baobabs.

In Kirindy Forest hebben ze naast wat gebouwen ook houten huisjes neergezet, waarin toeristen kunnen slapen. Voor mij dus zo’n huisje. Om half zeven ging ik op pad met een Malagaskische jonge vrouw als gids, die Engels sprak. Het bleek ’s middags nog geregend te hebben, bos was nat, maar geluk voor mij dat het droog was. Anderhalf uur hebben we rondgelopen in het donker en de 3 nachtelijke soorten lemuren gevonden. Ik denk dat ik 2 soorten al op Nosy Be heb gezien, maar een nieuwe soort in elk geval. Dankzij de goede zaklamp van de gids heb ik redelijk goede foto’s kunnen maken. Zij werd er ook enthousiast van, heel leuk!

Terug in het kamp een taai stukje kip gegeten, blij dat ik extra groente had gevraagd. Ik werd door mijn gids geroepen, want de fossa of fretkat was gesignaleerd. Ik zag hem snel de weg oversteken. De “springende ratten” hebben zich niet laten zien. Naar bed en om 11 uur begon het te regenen en niet zo’n beetje! De huisjes hebben golfplaten daken, dus het was een kabaal van jewelste. Tot een uur of een, toen beetje geslapen en om 5 uur hoorde ik gekrabbel, duidelijk een dier dat binnen wilde, licht aan, maar ik zag niets. Waarschijnlijk een rat werd me verteld, maar er was wel aan mijn rubberen slippers geknabbeld en aan zoutjes, die ik in een tas had, stom! Om 7 uur gingen de gids en ik weer op pad om de drie dag actieve lemuren te vinden. We vonden 2 soorten, waaronder de witte sifaka en jonkies. Ze vond ook een kameleon en liet me nog meer vlinders zien. Voor ik vertrok heb ik nu bij daglicht de fossa door het kamp zien lopen! Vreemd beest, zoals jullie op de foto’s kunnen zien. Hij komt alleen hier voor. Op de terugweg naar Morondava zijn we langs de “baobabs in love “ gereden, Twee verstrengelde bomen.

Terug bij Hotel Chez Maggie dacht ik nog een volle dag te kunnen relaxen, maar kreeg het bericht dat mijn vlucht naar Tana ’s ochtends vroeg was en niet in de middag.

Vanmorgen dus in een 80% leeg vliegtuig terug gevlogen en moe aangekomen, maar een hele dag tot mijn beschikking. Ineke had mij de link van Attenborough toegestuurd, waar hij het over the elephant bird van Madagascar had en een groot ei liet zien. Door mensen uitgeroeid, maar in Tana is nog een skelet te zien en een ei. Van de nood een deugd gemaakt en een taxi naar Tana genomen. Dat bleek een uur rijden, want het vliegveld en mijn hotel Manoir Rouge liggen in Ivato, niet in de hoofdstad Tana. Bij de dierentuin/ botanische tuin heb ik het gevraagd en het bleek in een museumpje achter de tuinen te zijn. Mooi, want ik word niet vrolijk van dieren in kooien. Het was in een “Academie”, allemaal opgezette vogels, zoogdieren en skeletten. Ja, ik vond hem. Een struisvogel skelet ernaast, zodat je kon zien, dat hij anderhalf maal zo groot was. Het ei was bij elkaar gelijmd, dus ik vind dat Attenborough zijn hele ei aan hen moet schenken! Missie geslaagd en ik was in Tana geweest om te constateren, dat ik daar zeker niet wil verblijven!

Morgen ga ik lekker de natuur weer in naar Andasibe, per auto tot dinsdag en dan naar Nairobi! Het nieuws over de aanslag in Nairobi heb ik gevolgd. Ik vlieg er volgende week heen, maar zit eigenlijk altijd in Limuru, een stad 45 min rijden van de hoofdstad ( net als hier) Dus ik ga me over mezelf geen zorgen maken.

Ik las dat vandaag de zon schijnt voor jullie, ik hoop ook het weekend!

Veel liefs weer van @nkie