Di 5 nov 2019 Amsterdam - Amman

Met een groepsreis van NRV gaan Els en ik naar Jordanië . Vertrek vanaf Schiphol met Transavia rechtstreeks naar Amman, de hoofdstad van Jordanië . Een vlucht met turbulentie, maar dat vond de piloot normaal. Begin van de avond landden we en de ontvangst als groep was komisch. In volgorde van de presentielijst moesten we een rij vormen en dan in ganzenpas langs een gids om je paspoort voor het visum in te leveren. Leek efficient, maar we moesten toch wel een half uur wachten. Mena hotel in de stad is goed op enige details na……..

Woe 6 nov. Amman- Aljoun - Jerash -Amman

Net uit bed staat er geen vreemde man in mijn kamer……..hallo???? O, sorry, wrong room, you have to lock your door! Ja, ja, maar dat lukte mij juist niet van binnenuit. Enfin, moet nog opgelost worden.

Vandaag gingen we naar het noorden , waar we bij Ajloun in de bergen een wandeling maakten. Op de bergtop ligt een 12e eeuws kasteel en we liepen naar beneden, tussen rotsen en bomen door. Ik maakte me steeds meer zorgen, dat we dezelfde weg omhoog terug moesten lopen en toen dat bleek te kloppen , heb ik rechtsomkeert gemaakt. Ik kan best lopen, maar steil omhoog kost moeite met ademhalen en ik wilde het kasteel zeker bekijken. Meer mensen bleken er zo over te denken, dus we liepen met z’n allen weer naar boven. Het werd ons niet duidelijk wat er zo mooi aan die wandeling moest zijn, maar het kasteel was wel de moeite waard. Mooi uitzicht naar alle kanten en grote zalen, waar men leefde en wat opslagruimte was voor etensvoorraden.

Terug naar de grote stad Jerash, waar zich in het midden van de stad “het Pompei van het Midden Oosten “ bevindt. Heel groot terrein met opgravingen van de eerste 2 eeuwen. Een triomfboog voor Hadrianus, grote pleinen met zuilengalerijen. Tempel voor Zeus, en een voor Artemis. Twee amfitheaters, die erg goed bewaard zijn gebleven. De Romeinen hebben dit alles gebouwd. We hebben er meer dan 2 uur rondgelopen en hadden toen nog niet alles gezien, maar waren verzadigd.

Naar Amman terug gereden, waar we in de spits terecht kwamen, om half zes is het hier donker en er waren lange slingers van rode en gele lichten van de files. Een gigantische, moderne stad is het. Om 7 uur ons “welkomst diner” in de eetzaal van ons hotel. De hele groep bij elkaar: 23 personen, 6 echtparen, 4 vrouwen, zoals Els en ik, een groepje van 6 Hindoestaans-Surinaamse personen en een man, die met een echtpaar mee is.

De gids is Jordanees, maar spreekt Nederlands. Hij legde ons alle excursies uit, die extra betaald moeten worden en vertelde daarbij, welke hij aanraadde en welke niet, omdat eerdere reizigers hem dat verteld hadden. Komisch commentaar, waar we erg om moesten lachen. Niet commercieel, maar wel handig voor ons. Nog aan de bar met een afzakkertje zitten kletsen met een paar echtparen.

Via Nederland gehoord, dat er in Jerash toeristen waren aangevallen, van onze gids hoorden we dat het een ruzie onder jongelui was. Een jongen rende weg een ruimte in waar toeristen waren, daardoor werden die erbij betrokken. Geen slachtoffers gevallen…..

Do 7 Nov. Amman - Dode Zee - Amman

In de ochtend de citadel van Amman gaan bekijken. Ruïnes van tempel en andere gebouwen van het vroegere Amman, dat ook een tijd Philadelphia heeft geheten, bekeken. De huidige stad ligt eromheen op diverse andere heuvels. Mooie uitzichten naar alle kanten dus. Met Els rondgezworven en regelmatig komen we dan andere groepsleden tegen. Voor het eerst ontdekte ik een paar vlinders.

Op ongeveer een uur rijden door prachtige, maar dorre heuvels ligt de Dode zee. Dobberen In de Dode zee stond al vanaf dat ik kind was op mijn verlanglijstje. Het heeft lang geduurd, maar nu kan ik het afvinken!

We gingen naar een zwembad met restaurant aan de kust van de zee. Vanaf het niveau van het zwembad liep je naar beneden een paar honderd meter en daar was het water. Een vreemde gewaarwording, alsof je steeds omhoog werd geduwd. Eerst was het niet diep, maar iets verder wel en dan probeerde ik verticaal in het water “te staan” , steeds omver”geduwd”. Op foto’s lijkt het alsof je op de bodem zit, maar dit was niet zo. Je drijft op je rug en als je een beweging maakt word je omhoog/ opzij geduwd. Komisch gevoel. Ik ging met mijn hoofd naar achteren, zoadat mijn haar ook nat werd. Geen goed idee, want aan de kant stroomde het water zo mijn ogen in. Dat prikte vreselijk . Het insmeren met modder vonden we te vies, dus daarna hebben we geluierd bij het zwembad en werden gepest door honderden vliegen.

’s Avonds in Amman aldoor in de file, omdat het weekend was. Naar een echt Jordaans restaurant gegaan, waar we mezze ’s als voorgerecht kregen en daarna mixed grill. De meeste gasten waren Jordaanse gezinnen, grote tafels, waar hat eten in het midden werd gezet, zodat iedereen kon opscheppen, maar de bediening hielp je ook door bv als toetje een sinaasappel met mes en vork te schillen en dan te doen alsof ze je een hapje gaven. Paste bij de sfeer, was leuk . Mezze ’s zijn kleine hapjes: hummus, babe ganouche, sour creme, salade, zure groente, pikante groente, die je met klein pannekoekje eet.

Vr 8 nov Amman - Petra

Eerst naar Mount NEBO, waar Moses uitkeek over het beloofde land, maar er nooit een stap zette. Een mooi uitzicht weer en een kerk met prachtige mozaïeken. Het was vandaag overal druk, omdat het “zondag “ is. In Madaba bezochten we de Grieks -Orthodoxe kerk met een mozaïek , die de kaart van de omgeving uitbeeldt. Engelengeduld moet je hebben om die mozaïeken te maken. Als lunch kregen we een Jordaans “ upside-down “ gerecht. In een pan worden eerst groente en vlees gekookt en daarop de rijst. Als ze het serveren wordt de pan met een klap omgekeerd op een schaal geleegd, zodat de rijst onderop ligt en opscheppen maar. Trouwens het eten is steeds lekker en van afvallen komt niets. Zowel lunch als diner zijn drie gangen, zoetigheden toe.

De bergen en dalen, wadi’s , stuwmeren, onderweg waren boeiend, rotsachtig en kleurrijk. Na nog een kruisvaarders kasteel in Kerak bezocht te hebben reden we door naar Petra, waar we in het donker om half zeven in een hotel in Wadi Musa aankwamen.

Mijn Oudejaarsnacht heb ik met Els en een echtpaar, Joanna en Rob, met bubbles gevierd.

Morgen naar Petra en dan ben ik 70! Ik verheug me erop!

Foto's komen later.

Alle goeds voor jullie en liefs van @nkie