Lieve Allen,

Zondag 8 december 2019 kwam ik via Johannesburg , Zuid Afrika, veilig aan in Hoetspruit, het stadje, dat op een 30 minuten rijden van  Dumela Lodge af ligt. Het African Impact project is in de Lodge gevestigd en is een luxe onderkomen voor zo’n project. ( zwembad!)

Twee jaar geleden ben ik hier in dezelfde tijd geweest en er bleek veel veranderd te zijn. De ruimtes waren anders verdeel, zodat zowel het Research Project, als het Fotografie project een eigen ruimte hebben, kantoren en slaapverblijven waren anders verdeeld. Er is een heel luxe tentenkamp neergezet, maar dat wordt alleen als het druk is gebruikt. Mijn leuke rondavel bleek nu bij de staf te horen, maar ik heb wel mijn eigen kamer gekregen, heerlijk!

De staf is op het management na bijna helemaal vernieuwd, niet zo gek, want het is voor buitenlandse mensen een tijdelijke baan. Toch kwam ik een paar bekenden tegen: Robin, een Engelse stagiaire, die verliefd is geworden op een Zuid Afrikaanse gids en dus weer terug is, Yuca een Japanse gids en Toodie, een Amerikaanse vrouw ( begin 60), die met haar foto’s leuke kinderboeken heeft gemaakt en die hier verkoopt voor de goede doelen, die hier in overvloed zijn. Toodie zit weer bij het fotografie project, maar ik spreek haar elke dag even, als leeftijdgenoten tussen de jonkies.  De groep vrijwilligers van deze week is een leuke, hechte groep tussen de 18 en 25 jaar oud. 

Als enige nieuweling deze week kreeg ik maandag apart allerlei info over de onderdelen van het project. Dat betekende veel vrije tijd, waarin ik mijn eigen gangetje ging. ‘sAvonds de eerste “drive”, waarin we data gingen verzamelen in een gebied hier vlakbij in ” Buffaloland”. Het was regenachtig en bewolkt, maar we zagen toch de meeste dieren, die je daar kunt verwachten. De GROTE verrassing was een OTTER! Die had men hier nog nooit gezien, ook de gids niet!  Zo leuk, want ik heb ze in de Biesbos gezien, maar hier ook nog nooit! Hij was groot!

Dinsdag naar een agrarisch project om in de kruidentuin onkruid te wieden. Het motregende aldoor en daar word je toch behoorlijk nat en vies van. In de middag zouden we naar een ander reservaat gaan om te kamperen, maar dat werd afgelast door het natte weer. Ik was er blij om, want het was aldoor onder de 20 graden, dus ik had het koud en was aldoor aan het hoesten. Hun reden is ook dat de auto’s de modderige wegen kapot rijden, omdat je makkelijk vast komt te zitten. Er werd in de vrijgekomen tijd een quiz gehouden en het viel me tegen, dat ik niet meer vragen goed had.

Woensdagochtend , “there is rain In Africa” zingend, weer naar Buffaloland, waar we idd vast kwamen te zitten. Gelukkig kon de gids de auto bevrijden nadat we eruit waren gestapt. De drive werd afgelast, want de grond was daar ook te zacht.  In de middag kwam eindelijk de zon door!!! Ik zag hem voor het eerst sinds ik voet op Afrikaanse bodem had gezet! De regen was echter erg nodig, dus ik klaagde niet.  Alles is ook prachtig groen. 's Middags moesten we een discussie houden over het gebruik van iconische dieren, zoals de panda, in reclame voor conservation van dieren. De voors en tegen kwamen aan bod. Daar ben ik niet dol op, maar deed natuurlijk wel mee. Verder een presentatie van de organisatie “Elephants Alive” die manieren zoekt en onderzoekt om mens en olifant vredig samen te laten leven. Op internet op te zoeken. Heel interessant, maar natuurlijk hebben ook zij geld nodig.

Donderdagmorgen weer naar Buffaloland, het was droog gebleven en het bleek “giraffen-dag” te zijn! Een van mijn favorieten, maar niet van de vrijwilligers jammergenoeg. Ik genoot van het foto’s maken en later identificeren. Zonder te weten, dat ik er vorige keer veel aan had gedaan had ik die taak deze week van de staf gekregen en toen ze mijn enthousiasme zagen, werd ik gevraagd of ik het weer als speciaal project wil doen. Graag!!!  In de middag naar de “Reptile Garden”, waar we met z’n allen het water van het krokodillen verblijf hebben verschoond. Een bewaker leidde hem af met stukken kip, terwijl wij aan de andere kant bezig waren. De muur was hoog en ik zou er niet uit kunnen klimmen, dus heb zoals ook anderen op de muur gezeten en emmers water aangepakt en leeggegooid.

Vrijdagmorgen moesten we in een boomgaard een geul graven om water tegen te houden, zodat het niet allemaal de heuvel af zou lopen. Veel lichamelijke taken deze week, maar ik ben er blij mee, want ik heb van al het zitten meer last van mijn rug gekregen. Ik mis sporten.  ’s Avonds gingen we uit naar een restaurant om de 21ste verjaardag te vieren van Noelle, een Nederlandse vrijwilligster. Het was gezellig. Toen leeftijden ter spraken kwamen schatten ze mij begin zestig. Ik bekende 70 te zijnen  kreeg ik een applaus! Wat een verrassing!   We waren om 10 uur terug en doken meteen het bed in, want de volgende dag om 5 uur vertrokken we voor een hele dag Kruger Park. Daar maak ik een apart hoofdstuk van.

Sinds woensdag heeft het niet geregend en is het steeds warmer geworden, ja, het is hier zomer.  Vandaag, zondag, hele dag zon, geen wolkje aan de lucht en opeens 37 graden! Gelukkig wel een relax dag en voor een paar vrijwilligers vertrek dag. Met tranen zij er al een paar uitgezwaaid.

De komende tijd zal er meer verschuiven, want een stel, ook stafleden gaan voor de Kerst weg.

Zelf ben ik weer blij hier te zijn, zo midden in de natuur.

Bij jullie stormt het hoorde ik, dus sterkte daarmee. Veel liefs van @nkie