Mijn week aan de kust in het Turtle Bay Resort is omgevlogen. Anderhalve dag ervan heb ik me niet lekker gevoeld, wilde alleen liggen, slapen en lezen. Daar heb ik me aan overgegeven, omdat ik tot de conclusie kwam dat ik oververmoeid was. Toch veel energie gekost dat vroege opstaan, hobbelen in de auto en aldoor bezig zijn, tja, ik word een dagje ouder……

Daarna de draad weer opgepakt. Bijna elke dag gaan snorkelen, dat kon voor het hotel, maar met een boot naar “Coral Garden” was nog mooier. Het boottochtje ging op zoek naar dolfijnen. Heel eind noordelijk gevaren, niets, terug gevaren en daar waren ze! Heerlijk om ze weer te zien, tuimelaars. Vanaf een boot dook men het water in, maar dan verdwenen ze meteen, dus ik vond het niet erg dat wij er niet in doken. Was goed zo.

Coral Garden bleek een stuk langs het strand verderop en dan de zee in. Ik dacht: dat kan ik lopen en zwemmen, dan heb ik de tijd aan mezelf om te snorkelen. Ik een paar dagen later op pad. Er was een boot bij het rif, dus ik had een ijkpunt, maar de afstand viel me tegen. Toen de boot vertrok riep een man me toe dat hij het de volgende dag samen met me zou doen, ok? En toen ze weg waren voelde ik me toch wat alleen en onzeker in de wetenschap dat het eb zou worden, dus de stroming van de kust af zou gaan. Besloten terug te zwemmen en dat lukt goed.

Op mijn laatste dag kwam ik de man tegen en hij bleek serieus te zijn, dus in de middag met hem het stuk gelopen en gaan snorkelen. Heerlijk was het! Het rif bleek veel groter dan waar de boten heen gaan en we hebben in 2 uur het hele rif gedaan. Samen voelde ik me veilig en hij wees me nog van alles aan. De krokodil vis had ik zelf nooit gevonden. Jammer dat het toen mijn laatste dag was.

Twee keer heb ik ook een tocht gemaakt. De eerste naar de Muda Creek, die vlak bij het resort lag, maar waar je met een omweg moest komen. Hoteltaxi kostte idioot veel, dus ik met de tuctuc. Daar aangekomen had ik een aardige gids, die “community work” deed. Jongelui, die zo aan het werk gaan. Eerst over een hangbrug boven de mangrove gelopen, het was eb, dus geen water onder me. Met een bootje naar een eilandje en weer terug. Intussen werd het vloed en kwamen er honderden vogels aanvliegen, mooi gezicht. Omdat de jongen merkte dat ik in vogels geïnteresseerd was, zei hij dat hij me een andere plek kon laten zien de volgende dag. Waarom niet dacht ik en we maakten ook een deal met de tuctuc man. Later bedacht ik dat ik er wel weer een avontuur van maakte, met 2 mannen op stap. Voor de veiligheid heb ik het verteld aan het meisje, dat vanuit het hotel activiteiten organiseerde. Zij moest me steeds voor trips teleurstellen, omdat ze het voor een persoon niet organiseren.

Het werd een avontuur, niet om de mannen, maar we gingen naar de monding van een rivier. Om bij de rivier te komen moest ik tussen de mangroves door de modder lopen, waar we zo’n 30 cm in wegzakten. Schoenen achtergelaten, want die zouden in de modder blijven steken. De mannen hebben mij prima geholpen. In de rivier zagen we een heel stel nijlpaarden en daarna over het droge deel in de richting van de zee gelopen op zoek naar vogels. Een paar strandlopers waren er. Met een bocht langs het strand moesten we terug door duinen. Prachtig wit zand, maar ja, de zon scheen, dus gloeiend heet! Geen schoenen bij ons…..ze hebben takken voor me vd bosjes afgebroken, die als “matje “ dienden, zodat ik na een paar stappen mijn voetzolen weer kon laten afkoelen en dan weer een paar stappen verder. Een toestand, deed best zeer. Gelukkig was het niet zover dat ik mijn zolen blijvend verbrandde. In een hokje ( “kantoortje” van het reservaat) samen mijn lunchbox genuttigd. Doorgereden naar een zoutfabriek, waar zoutpannen waren en daar zagen we wel 200 flamingo’s. Leuk gezicht. Ik had net gelezen dat de flamingo’s in Nederland ook gespot waren. Haha!

Het resort was " all inclusive" . Niet mijn soort "publiek". Veel ouderen ( zoals ik, haha) die de hele dag bij het zwembad lagen, zelfs niet in zee zwommen en eten en drinken. Best als je daar zin in hebt, maar ik ga er liever op uit. Ik ging weer mijn eigen gang en moest erg aan mijn vader denken, die dat ook altijd deed.

Het weer was aldoor heel warm, niet altijd zon, maar de wolken gaven een beetje verkoeling, het is regenseizoen, maar ik heb slechts een paar druppels gezien.

Tot zover mijn week aan de kust, binnenkort meer, liefs van @nkie