Alweer bijna 2 weken ben ik in Naboisho. Het is heerlijk om hier te zijn, de natuur voelt als thuis. Ik geniet van alle dieren en de mooie landschappen. Dit deel van Kenia heeft maanden regen gehad, waardoor alles heel groen is. Mijn eerste dagen had ik wat regen en waren delen niet begaanbaar, maar eindelijk brak het droge seizoen aan, zoals zou moeten. Mooie blauwe luchten, soms bewolking, een enkele bui.

Er zijn ongelooflijk veel dieren, veel meer dan anders. Vooral de dieren, die gras eten. De Masai Mara heeft voor het grootste deel hoog gras, maar Naboisho is afwisselender qua landschap en vegetatie. Er zijn verschillende soorten gras, die verschillende hoogtes hebben en elk soort dier eet een bepaald gras, zo beconcurreren ze elkaar minder. Veel dieren zijn daarom hierheen gekomen. Alle antilopen ( Impala’s, Topi’s, Thomson gazelles, Grant gazelles, Hartenbeesten, Waterbokken,Elanden) De Elanden, de grootste antiloop, is helemaal in aantal gestegen. Verder duizenden zebra’s en wildebeesten, tientallen giraffen.

Olifanten eten wel hoger gras, maar ook kleine plantjes, die tussen het gras beginnen te groeien.De wrattenzwijnen zie ik overal, veel meer dan vorige jaren en met veel jonkies.

Alleen de leeuwen zien we veel minder dan vorig jaar. Er heeft weer een machtswisseling van mannetjes leeuwen plaatsgevonden, hetgeen betekent, dat leeuwinnen met welpen zich verstoppen. Nieuwe leeuwen maken welpen dood, omdat de leeuwinnen dan weer vruchtbaar worden. Dat maakt mij verlangen naar vorig jaar toen er heel veel leeuwen met welpen waren! Cheeta’s zijn er wel en in een flits een rennend luipaard gezien.

Vorige week bestond de vrijwilligersgroep uit 5 personen. Een Bulgaarse bodybuilder ( die elke dag een workout deed), een jong Amerikaans stel ( die vier maanden door Afrika reizen) en de gezellige Rotterdammer Jordi, die ik al van het project in Zuid Afrika kende. Heel leuk om hem weer te zien en samen te werken. Hij bleef nog een week en vervelend genoeg voelde hij zich wisselend minder lekker, al deed hij wel met alles mee. Zaterdag naar de dokter en hij bleek malaria EN tyfus te hebben. ( die combinatie komt hier vaker voor ) Hij ging zondag naar huis, dus kan gelukkig thuis uitzieken. Zelf ben ik maar meteen aan de malariapillen gegaan, want al lusten de muskieten mij in het algemeen niet, er zijn er na de regen veel.

Deze week ben ik alleen met Phil, een Engelse, 62 jarige vrachtwagen chauffeur, die voor vier weken komt. Als andere vrijwilligers zich niet nog melden, zijn we vier weken met z’n tweeën. Hem ken ik van dit project vorig jaar en we kunnen goed samenwerken, dus dat is fijn.

Coördinatrice Caroline, schoonmaakster Soila en gids Brian ken ik ook, maar de kok Praise en assistent gids Robert zijn nieuw voor me. Ik heb een kamer voor mezelf wat altijd goed bevalt.

We hebben al veel gezien en beleefd. Wat overdag gebeurde zal ik met mijn foto’s vertellen. Rond volle maan was de natuur onrustig. Olifanten vlak bij het kamp, trompetterend, zodat Caroline besloot in een kamer ipv in haar tent te slapen. Veel geluiden van zebra’s, leeuwen en hyena’s. Jordi heeft buiten het kamp in een klein tentje geslapen en o.a. bezoek gehad van giraffen, die van de boom bij zijn tent aten.

Vorige zaterdag ben ik met de groep naar de Masai Mara, het Nationale reservaat, gegaan. We vonden al snel een kill, zie foto’s, maar verder was er door het hoge gras weinig te vinden en het was nog zo modderig, dat je niet langs de rivier kon rijden, waar meestal veel te zien is.

Als lichamelijk werk hebben we invasif onkruid getrokken en met stenen gesjouwd om een weg beter begaanbaar te maken. Lekker beweging, want ik zit natuurlijk weer veel uren in de auto en voor de computer om foto’s te bekijken voor identificatie.

Tot zover mijn eerste 2 weken. Dank voor jullie reacties. Veel liefs van @nkie