Hoi Allemaal,

Woensdag 20 december vloog ik naar Lamu, een eiland aan de kust van Kenia. ..En ja, als het niet spannend is kun je het spannend maken, zo stom van me! Ik zat op tijd in het vertrekhalletje ( Wilson airport voor domestic flights is klein). Om me te amuseren zat ik op mijn telefoon in een puzzelwedstrijd, zo verslavend! Wat er omgeroepen werd kon ik niet goed verstaan en lette niet op tot ik plots gelukkig wel mijn naam hoorde! Iedereen was al aan boord, ik werd als laatste over het platvorm naar het vliegtuig gebracht. Zo stom van me!

Op Manda eiland tegenover Lamu werd ik keurig opgewacht door iemand van het hotel en met een bootje voeren we naar het Lamu Palace Hotel in Lamu stad.

Daar kreeg ik te horen, dat “mijn” kamer pas 28 december voor mij beschikbaar was. Ze hadden een kleinere kamer, dat is niet zo erg, maar deze had geen koelkast, zodat mijn medicijnen in de koelkast achter de bar moesten, niet prettig. Ze hadden in de correspondentie gezegd dat ik mijn kamer wel zou krijgen, dus ik had begrepen de hele periode. Enfin, ik liet merken dat ik het niet fijn vond, maar had geen keus. Ze vonden het vervelend en ik kreeg drankjes, een maaltijd en een kosteloze nacht aangeboden, maar dat loste het niet op.

Het was wel heerlijk om weer in Lamu te zijn! Lekker warm, max 32 graden. Veel bewolking, regelmatig zon en af en toe een klein buitje. Het heeft de afgelopen weken veel geregend, op andere plekken aan de kust waren er overstromingen. Dat kon ik vanuit het vliegtuig zien , brede rivieren.

De eerste dagen heb ik vooral uitgerust, gelezen, gepuzzeld, elke dag wel gewandeld. Voor mij vreemde mensen groetten me “ welcome back” ! Ik telde een keer in Lamu stad slechts 15 witte toeristen. De meeste toeristen zitten in resorts buiten de stad. Boodschappen gedaan, waar bleek dat de “supermarkt “ niet meer de rijstwafels had, die ik vorig jaar daar wel kon kopen.

Hilleken is in Mombasa om vriendin Hettie daar op het vliegveld te zetten. Jammer dat ik haar net mis. Maar daar was de oplossing voor mijn rijstwafels! Ze was zo lief om een voorraad voor mij mee te nemen.

De eerste avond al kwam Matata mij welkom heten en elke dag kwam hij even langs. Ik ben aan het luieren en vind alles ok, vooral omdat de receptie na 2 nachten al kwam vertellen, dat ik kon verhuizen naar “mijn” kamer!!! Ze hadden met de eigenaar/ baas gesproken en hij was degene, die de bookings fout had gemaakt. Ik heb mijn “suite” dus weer! Heerlijk ruim met eigen koelkast.

Zaterdag heb ik rond het middaguur Hilleken van het vliegveld opgehaald, leuk de omgekeerde wereld, dat ik haar verwelkom! Rond vier uur gingen we met de familie van Matata op de boot een zonsondergang toer maken. Deze keer was de zonsondergang prachtig, dus we boften! De vorige avonden was de zonsondergang door wolken niet te zien.

De jongste broer van Matata is begin december In Mombasa met een Australische vrouw getrouwd en haar familie , ouders , hebben van de lange reis gebruik gemaakt door in Afrika een maand lang rond te reizen en dus ook Lamu , de geboortegrond van hun schoonzoon te bekijken. Ze waren hier een dag of vier , de ouders en het bruidspaar. Na de boottocht hebben we gezellig gezamenlijk gegeten.

Zondag, vandaag, was een verrassend drukke dag. Ik kon mee op de boot met Matata en vijf andere mensen naar de ruïnes van het stadje Takwa. Eerst lekker gezwommen, mooi zonnig weer, en op de boot geluncht. Vervolgens door de mangroves varend naar een plek, waar rond 1600 een stad was. De gebouwen waren van koraalstenen gemaakt. De muren stonden nog van een moskee, huizen en een graf, op een best groot terrein. Het mooist vond ik de baobab bomen, die waren gigantisch. Een uurtje rondlopen, wat me niet meeviel in de hitte. Daarna vanaf de boot dus weer een lekkere duik genomen.

Tegen vier uur was ik terug bij Palace hotel, waar Hilleken me opwachtte en we samen hebben zitten kletsen, drinken en eten. Matata is druk met het organismen van boottochten voor toeristen. De groep van morgen (12 personen) stelt hoge eisen en wil weinig betalen.

Overigens heeft Matata de boot (dhow) van hem en Hilleken afgelopen zomer totaal gerenoveerd. Het plan was een kleine renovatie, maar naarmate ze aan het werk waren bleek meer verrot, dus het eindresultaat is een nieuwe boot. Ik heb het via videootjes kunnen volgen. De boot lag op het droge en telkens werd een stuk, plank voor plank, eraf gehaald, nieuw precies dezelfde vorm gemaakt, alles van hout, en weer opgebouwd. Prachtig proces, dat vier maanden heeft geduurd. Dus nu is de boot helemaal nieuw en kan hij 20 jaar voorruit.

Vanavond Kerstavond lekker garnalen met Hilleken gegeten, geen kerstbal of boom te bekennen op dit Moslim eiland, behalve jullie appjes met alle goede wensen. Dank en ik wens jullie ook fijne gezellige dagen, ondanks de regen.

Veel liefs van een genietende @nkie