Hoi, daar ben ik weer! Het is een drukke week geweest, maar gelukkig voel ik me goed.

Mijn verblijf hier heb ik met 2 weken verlengd, want het bevalt me goed. Jammer genoeg zijn er echter geen andere vrijwilligers, niet vorige week en niet de komende 2 weken. Ongezellig, maar als voordeel dat het programma op mij kan worden afgestemd, dus de 2 dagen naar Naboisho maken we korter.

Maandag begon met een bijeenkomst met de studenten. Zij hadden een programma gemaakt, wat inhield dat ze mij Swahili leerden. De namen van de Big, Small en Ugli 5, over eten en ik vertelde wat over Nederland. Ze zijn erg verlegen en soms heb ik moeite hen te verstaan. De foto’s van de camera’s bij de luipaardboom bekeken, waarop alleen stond dat een baboon de boom met de prooi in was gelopen. Teleurstellend. In de avond met Sem en Liz op drive, vooral op zoek naar vogels , omdat Liz vogelnamen wil leren en dat vind ik ook leuk. Op de terugweg naar de plek ,waar de luipaardprooi was en verrassing !!!!! Op de dam vlakbij zagen we hem liggen! Intussen werd het donker en hij liep op en neer de boom in en daarna de struiken in, maar hield ons in de gaten. We waren zo blij!!!! Hij was in het echt gespot, nog beter dan op de camera’s. Het was de vierde , die ik in een paar dagen zag, zoveel geluk!

In tussen was Lincoln aangekomen met zijn team, dus met hen gegeten. Heel gezellig. Zij hadden vergaderingen en vertrokken woensdag weer.

Dinsdag erop uit om in Pardamat de trajecten te tellen. Het was erg drassig, maar lukte goed. Ook giraffen en een olifant in een traject, dus meer dan zebra’s, antilopen en wildebeesten. In de middag kon ik eindelijk wat data invoeren, omdat ze een andere manier hadden gevonden dan op de computer. Om half vijf op drive met Lincoln en team, hopend de luipaard weer te zien, maar die wens kwam niet uit.

Woensdag om 6 uur paraat om naar Naboisho te gaan, maar Sem had zich verslapen. Half uur later vertrokken. Door alle regen moeten we met omweg naar Naboisho rijden. Cheeta Nashipi was gespot, maar we moesten wachten tot de andere auto’s weg waren. Toen hadden we haar en de spelende welpen voor ons alleen. Ze hadden honger en we zagen de moeder 2 gazelles besluipen, de welpen er op afstand achteraan, spannend, maar het mislukte, want de gazelles zagen haar en gingen ervandoor. Tijdens onze lunch in het veld hadden we hitsige zebra’s en gazelles in de buurt, maar de vrouwtjes wilden niet. Geen leeuwen gezien. Op de terugweg hoosde het weer en hebben we een paar vrouwen met babies mee laten rijden. Ze waren dolblij. In de nacht regende het ook weer veel.

Donderdag stond er conservancy work op het programma, het uittrekken van de invasieve Datura planten. Dat viel me tegen, na een kwartier had ik pijn in mijn rug. Er waren ook wat personeelsleden bij en zij en Sem wilden niet al te modderig worden, dus we hielden ermee op. We reden namelijk door naar het stadje Aitong, waar het op donderdag markt is. Een gezellige drukte van belang. Mensen komen boodschappen doen, maar ook elkaar ontmoeten. Met Liz op de markt groente en fruit gekocht om ons eenvoudige eten wat aan te vullen en nog wat andere klussen. Op de veemarkt kocht Sem twee koeien! Om half vijf weer op drive, maar we kwamen in een vreselijke plensbui terecht. Ik had zo te doen met alle mensen, die op straat naar huis liepen, soms met koeien en schapen. Het was verschrikkelijk. We gaven weer wat mensen een lift. Eerder terug, waar ik met wat personeelsleden Monopoly heb gespeeld.

Vrijdag op mijn verzoek om 7 uur vertrokken naar Naboisho, het was erg koud, maar de zon kwam later door. Weer de cheeta’s gezien, zij hadden de vorige dag gegeten, dus speelden van harte lust. Ook onder en achter een auto, wat leuk was voor ons om te zien, maar de mensen in de auto zagen ze niet. Toen de gids de auto startte spurten ze weg! Fijn was dat we 3 keer olifanten zagen, ze zijn na 2 weken weer terug. Leeuwen vonden we in de bosjes, niet goed te zien. Om half twee kreeg Sem een telefoontje dat er iets met het betalen van de koeien niet klopte en vroeg of het goed was om naar het stadje Talek te gaan. Omdat ik alleen daar geld kan pinnen wilde ik er ook heen. Daar nog wat boodschappen gedaan en op de terugweg weer een stortbui en weer mensen mee laten liften. In ons kamp had het minder geregend, maar begon wel weer in de avond. Het is niet leuk, want er zijn hele gebieden, waar we door de modder niet heen kunnen, omdat Sem weet dat we dan vast komen te zitten.

Dit weekend heb ik rust gepland, althans lichamelijk, niet in de auto. Dagboek bij gewerkt, log gemaakt, spelletjes, data ingevoerd, wel ongezellig zonder andere vrijwilligers. Tot mijn verrassing waren er gasten uit Europa en Amerika bij de lunch. De eigenaar van o.a.Eagle view, die al 25 jaar hier goed werk doet en ook bij de bouw van dit College is betrokken geweest. We kregen een drie gangen menu, fijne afwisseling met het eenvoudige eten, dat we normaal krijgen. Ik besefte dat kok Praise ons vroeger verwende, maar het eten is nu behoorlijk eenzijdig, meer aangepast aan de studenten.

De laatste dagen heeft het weer het patroon, dat overdag de zon schijnt, heerlijk 25 graden, maar tegen vier uur komen de wolken en gaat het meer of minder regen, vooral in de nacht ,15 graden.

Jullie hebben een paar dagen zon, hoor ik, fijn. Dit was mijn verhaal van de afgelopen week. Dank voor de reacties. Wifi is door het slechte weer maar matig.

Fijne zondag en tot volgende week! Veel liefs van @nkie