Lieve Allemaal

Maandag

De week begon met een wandeling van anderhalf uur door de velden om te zoeken naar wildstrikken van stropers. We vonden er 3, lussen van metaal draad. De Ranger dan vooral. Het gebied Soysambu is erg groot. Vanaf de boerderij is het al een 30 min rijden naar het andere stuk, waar Lake Elementia is en meestal zijn we 3-4 uur op drive. Heel afwisselend, stukken acacia bos, droge grasvlaktes, duinachtige gebieden, struiken en lage bergen. Eigenlijk is het een vlakte met een ring van bergen eromheen.

De twee teams bleven bestaan en in de middag ging ik met vrouwelijk staflid Dalvin,vrijwilliger Simon en een vd chauffeurs naar het bos bij het meer om naar Colobus apen te zoeken. Dalvin vond ze snel. Ze lagen te rusten in de bomen, eerst vond ik ze moeilijk te zien. In een paar groepen vonden we er 16 in totaal. De vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes.

Dinsdag

Deze dag gingen we planten verwijderen. De schijfcactus is hier invasief en willen ze verwijderd hebben. De bedoeling is om een diepe kuil te graven en de schijven daarin te begraven, maar de grond was zo hard, stenig dat met veel moeite een ondiepe kuil werd gegraven. We hebben de plant kapot gemaakt en alles op een hoop gegooid, maar dat is niet voldoende. Best zwaar werk trouwens, ik was blij dat mijn rug het uit hield.

Om half vier gingen Simon en ik met chauffeur Johnson op pad om leeuwen te zoeken. In het grote gebied zijn drie leeuwinnen uitgezet en het is zoeken naar een speld in een hooiberg. Noe de Franse jongen heeft ze een maand geleden gezien, maar niemand anders. ‘sAvonds speel ik met Yuki en Nami, de Japanse vrouwen Skibbo, ook zij vinden het een leuk spel.

Woensdag

Deze ochtend was het birdwatching. Met Dalvin ging ik in de tuin en op het veld om het huis op vogeljacht, Simon was niet geïnteresseerd. We vonden 33 vogels, de meesten had ik al eens gezien. Nami vertrok die dag. Alle vrijwilligers kunnen hier de dag kiezen, die ze komen en gaan, dus is voor iedereen anders.

In de middag vertelden 2 stafleden over de Keniaanse cultuur en leerden ons wat Swahili. Was leuk, de cultuur is nog vrij ouderwets wat man/vrouw relatie betreft en nog iets meer hier op het platte land dan de studenten, die ik van het college sprak.

Donderdag

Ecostoves -dag. We gingen naar een dorp en weer in 2 teams, Simon en ik en stafleden gingen naar afzonderlijke huizen om een oven te metselen. De huizen hadden aparte huisjes, waarin ze zo’n cementen fornuis/oven in gemetseld wilden hebben. Ik heb foto’s van het proces gemaakt. Ik was bang dat het te zwaar voor me zou zijn, maar het erg zware werk, bv mengen van zand en cement deden de mannen. Een staflid metselde de oven en ik gaf dingen aan en maakte kleine hoeveelheid cement aan. Het was erg fijn om te zien hoe blij de mensen ermee waren. Het is een initiatief van het Conservancy en het hout blijft langer branden in de fornuisjes.

Simon , de oude man heeft me de hele week grotendeels genegeerd, maar die dag raakten we aan de praat over een hond aan een ketting, wat we beide verafschuwden en sinds dien doet hij normaal, komisch.

Eind vd middag kwam een nieuwe Japanse vrijwilligster Yuki aan, onduidelijk waarom zoveel Japanners komen.

Vrijdag

We , de dames, heren sliepen nog, vertrokken om half zes om op zoek te gaan naar de leeuwen. Vier uur rondgereden zonder resultaat. Ik vind het hier erg vrijblijvend, de staf gaat geen confrontaties aan, als je geen zin hebt, dan doe je het niet. Het is wat tam vind ik, ik mis algemeen enthousiasme en wordt er zelf ook tam van.

In de middag gingen we weer op pad om giraffen te zoeken. We vonden er niet zoveel als vorige week, maar van de 6 vrouwtjes, die ik fotografeerde, kon ik er 4 identificeren, dus dat was fijn. Dat deed ik zelf , want de anderen doen het alleen in opdracht. Ik ben trouwens blij dat Yuki ook een camera bij zich heeft, andere alleen hun telefoon. ‘sAvonds tot half tien opgebleven, want Yu vertrok en dat vind ik erg jammer.

Zaterdag

Met Noe en Yuki en chauffeur Jenga om 8 uur op pad naar het Nakuru Lake National Park, dat hier niet ver vandaan is.

Trouwens dit was de eerste ochtend van mijn verblijf hier, dat het bewolkt was. Elke dag begon met stralende zon en in de loop vd dag kwamen er wolken, wisselend veel en weinig, maar slechts een paar druppels, terwijl de natuur erg regen nodig heeft. Voor mij dus lekker weer de hele tijd. Zaterdag was het de hele dag bewolkt en ook in de middag een bui. Aangekomen in her park zagen we al snel 3 neushoorns, nog een, nog 2 en nog 3. Imposant. Ik was er al een paar jaar eerder geweest, maar vergeten dat er zoveel waren. Bij het meer zagen we pelikanen, flamingo’s, maraboe’s, ooievaars, overal buffels. Later giraffen, vervet monkeys en baboons. We hoopten op leeuwen, maar in de middag begon het te regenen en ik had de hoop al opgegeven, toen we een auto middag op de weg zagen. Bij een boom moesten we goed kijken, want haar kleur camoufleerde haar, ja, onhandig lag ze op een tak. Fijn om een leeuw te zien. Daarna zijn we naar de stad gegaan om wat boodschappen te doen. Rond 5 uur doodmoe terug. Ik heb van half acht tot 7 uur geslapen.

Zondag

Met Yuki een wandeling in de buurt van het huis gemaakt. Grappig, de zondagwandeling waarin je impala’s en zebra’s ziet wegvluchten in plaats van de wandeling met Mieke en Theo in de Braak in Amstelveen! Over een paar weken weer!

Nog een week ben ik hier en dan heb ik een 10-daagse reis naar Rwanda gepland, ik bleek daar ook een visum voor te hebben. Dan nog een paar dagen Brackenhurst om afscheid van deze en gene te nemen en dan kom ik weer thuis.

Jullie hebben nog steeds grijs weer hoor ik, sterkte en ik probeer weer wat zon te sturen.

Veel liefs van @nkie