Vrijdag 30 augustus 2024

Om 6:45 opgestaan, want we hadden een vroege vlucht via Terceira naat San Miguel. Bij het vliegveld aangekomen bleek de vlucht om technische reden gecancelled te zijn, Balen! Maar we kregen vouchers om te eten, dus eten werd het. Met de taxi naar Madela, eerst taart, toen lunch, maar dat lukte niet met de vouchers. Intussen had Hilleken, briljant idee, een massage voor ons geregeld. Bleek ook nog in de buitenlucht te kunnen onder bomen! Heerlijk!

Terug naar de haven voor een te groot ijsje en naar het beste restaurant O Cinco, waar we duur met de vouchers aten. Een “verloren” maar calorie volle dag!

Om 8:30 uur vlogen we direct naar San Miguel! Het was een vervelende, omdat het donker was, bochtige weg van het vliegveld naar ons huis in Povoacao op Sao Miguel, wel een uur rijden. Hilleken reed goed en ik vertelde haar waar de bochten kwamen. We zagen natuurlijk niets. Enfin na elf uur bij het huis, waar we de sleutel in het kluisje vonden. Huis verkend, groot, drie slaapkamers, 2 badkamers, ongezellig ingericht, maar efficient. Ik kon de slaap niet vatten.

Zaterdag

Om half 10 wakker, boodschappen en rustig ontbeten. Plannen gemaakt. We wilden een waterval zien, dus de rechter kant van het eiland op. Hoge bergen met slingerwegen, maar een goede weg dus het ging gesmeerd. Ik wilde toch ook even rijden en nam het stuur over vlak voor de weg naar de waterval. We hadden het bord met de waarschuwing niet gezien, wel viel me op dat veel mensen gingen lopen, maar zo goed lopen wij ook niet. Het was vreselijk steil naar beneden, Hilleken stond doodsangsten uit, ik besloot te stoppen met naar beneden rijden. We keken naar de waterval en de kust beneden en zagen dat de waterval ook nog DROOG stond!! Ik terug naar boven, zo steil, Hilleken stapte uit. Op bepaald moment kreeg ik de auto niet omhoog met de hellingproef! Het zijn schakelauto’s, die we hebben en dat ben ik niet meer gewend. Ik moet het niet goed aangepakt hebben en toen kwam er ook nog een auto naar beneden! Gelukkig wilde die bestuurder n.b. met zijn arm in het gips, het stuur wel overnemen en hij reed hem een stuk naar boven, waar ik het weer over kon nemen. Vreselijk spannend! Boven gekomen, zag ik het waarschuwingsbord, TE LAAT!!

We waren wel van ons stuk, maar gingen toch naar het vogel centrum voor de Priolo vogel, de Azoren goudvink. Bij onze Picnic plaats fotografeerde ik vinken, maar het waren niet de goede. Na de informatie vonden we niet snel de plek, waar ze wel te zien waren. Genoeg tegenslag, we besloten terug te gaan. In de plaats Povocao bekeken we het centrum bij de haven, waar een feesttent werd neergezet. Nog de kerk bezocht en toen naar ons huis om te relaxen, daar waren we wel aan toe.

Die avond hebben we in Provocao vis gegeten en de festiviteiten een beetje gevolgd. Eerst volksdans voorstellingen en na half elf een bandje met jaren 70-80 muziek. Leuk voor ons, maar ik was moe en toen er niet gedanst werd, wilde ik naar bed. Zo geschiedde.

Zondag

Weer rustig opgestaan en eind vd ochtend naar het plaatsje Furnas gereden. Daar is veel vulkanische activiteit en er ligt een meer bij. Bij het meer zagen we de stoom uit de aarde komen en in gaten borrelde het kokende water. Overal rook je zwavel, niet aldoor een lekkere lucht. Er lag een soort park tegen de berg aan met watervallen, waar je in poeltjes kon zwemmen en in hottub’s kon. Dat leek ons wel wat. We begonnen de mooie klim en waren verrukt over de watervallen en de begroeiing tegen de berg op. Soms wat zwaar voor ons. Ik zit met pijn in mijn onderrug en waarschijnlijk is de slijmbeursontsteking in mijn heup weer terug. Hilleken heeft 2 jaar geleden een nieuwe heup gekregen en daar nog steeds pijn aan. We zijn beide doorzetters en doen wat we kunnen. Hilleken heeft nog in een watervalpoel gezwommen, maar ik vond dat veel te koud. Daarna in de houten hottub gebadderd met om ons heen een vijvertje, waar een eend met kuikens in zwommen, schattig! Terug in ons dorp zagen we bloemen op sommige wegen liggen. Er bleek een processie plaats te vinden. Weer leuk om de feestelijk geklede mensen te zien en een festiviteit, die niet voor toeristen was. De mensen in de processie keken allen erg serieus.

San Miguel is heel gecultiveerd. De natuur lijkt niet zo ruig als Pico. Weer Hortensia's en de gele bloemen langs de weg, maar ook keurige parken en alles is heel schoon. De bloemen op straat werden na de processie meteen opgeruimd. De gele bloemen zijn gemberlelies, leuk, ik ken de gember roos uit Azië en inderdaad ziet het blad er het zelfde uit.

Het weer is soms bewolkt, waardoor het niet snoeiheet is, dus lekker. En nog 23 graden. Mijn temperatuurtje. Ik hoor dat het in Nederland erg warm is. De dagen vliegen en omdat ik steeds gezellig gezelschap heb, loop ik achter met mijn log. Nu ga ik de foto’s uitzoeken en hoop dat jullie die snel kunnen zien.

Veel liefs van @nkie

NB ik weet niet waarom de kaart hier beneden niet aangeeft waar ik ben, voorheen deed hij dat wel.