Sawadee Kaa,

Doorgesmeerd en gekneed en van een Thais kapsel voorzien, ik ben terug in Ranong na ons avontuur in Birma. Ik heb mijn lichamelijke comfort weer wat bijgewerkt. Birma is trouwens het 16 e land waar ik gedoken heb, wat ben ik een bofkont!

De dagen op de boot zien er steeds hetzelfde uit, omdat het hard werken is voor iedereen om 4 duiken per dag te maken. Met voorbereiding mee kost het je bijna twee uur per duik, dat is een werkdag en vandaar dat ik niet elke dag alle duiken maakte. het was wel moeilijk om te kiezen, want je wist nooit, wat je tegen zou komen, zoals die devilray (soort mantarog) die we in een flits voorbij zagen zwemmen, zeldzaam is en ik nog nooit gezien had. Dat met twee leopardhaaien, die in het zand lagen te slapen, waren de grootste dingen ,dieik zag. Mijn wens om de walvishaai weer te zien is dus niet uitgekomen. Als ik het zo overzie vind ik echt dat de zee leeg gevist wordt, je komt steeds minder groot spul tegen. Gelukkig houd ik ook van het kleine spul en mijn duikgids Sophie was een kanjer in het vinden ervan. Niemand heeft zoveel zeepaardjes en spookfluitvissen gezien deze trip als ik, dankzij haar.

Birma zit vol met schorpioenvissen, oesters, komkommers in alle soorten, mooi hard en zacht koraal alle kleuren, featherstars ook in alle soorten en kleuren. Vele scholen vis, wat ook altijd leuk is om te proberen doorheen te zwemmen, dan voel ik me echt een vis met al die vissen om je heen, ze ontwijken je wel,hoor.

Trouwens deze trip vanaf de boot ook twee keer op 50 en honderd meter afstand dolfijnen zie zwemmen, altijd erg leuk en iedereen heeft daarna een lach op zijn gezicht!

De groep was weer gezellig, hoe bestaat het, weer een stel vrouwen, nu minder Duitsers, maar Zwitsers en Oostenrijkers en een Engels koppel. Engels was de voertaal, dus alles kits voor mij. De leeftijd was wel jonger, maar ik voel me zooooo jong als ik duik! geen last van mijn oren meer, ik was toch in een soort duikroutine gekomen, dus heerlijk probleemloos gedoken.

Ik deed er dus minder dan de anderen, maar mijn duiken duurden 65 tot 70 minuten, terwijl bij anderen de lucht al bij 50 minuten op is.Dat is het voordeel van ervaring. Mijn duikbuddies gingen dan al naar de boot en ik bleef met Sophie onder water. .Zij geniet ook intens van het landschap en alles wat er onder water te zien is, terwijl ze dus al vier jaar 5 maanden per jaar duikgids is.

Zij heeft weer met de andere duikgidsen goed voor me gezorgd. Ik had een goede slaapplaats, ook al had ik geen 'kajuit'. Lukte goed.We waren met 13 duikers deze keer, dus iets minder en dat scheelt meteen.

Gister teruggekomen, grens formaliteiten weten de Birmezen wel uit te buiten, maar zit nu in Ranong, Thailand, in hotel met de duikgidsen en de kamer is schoon, ja, ja, dat kan dus wel ook voor 8 euro, maar zit in de stad , niet op romantisch eiland. De andere duikers zitten hier ook in hotels, dus ik kom steeds 'bekenden' tegen.

Morgen is het plan om naar een national Park Khao Sok (voor bekenden) te gaan, de jungle in en een mooi stuwmeer. Het is leuk om zo met de stroom mee te gaan. Niet lang vooruitplannen, luisteren naar wat men vertelt en de plekken plannen, die me mooi lijken.

Ik hoor, ook via hotmail, dat het steeds nog sneeuwt en jullie voor de tv zitten voor de Olympische spelen, ook interessant, maar dat moet ik missen. Mijn moeder gaat naar omstandigheden goed. Nog wel vaak last van haar maag, maar daar blijkt ze mee te moeten leren leven.Ik bel haar zoveel mogelijk.

Heel veel warme knuffels voor jullie van een genietende @nkie

PS kaartje lukt weer niet, trouwens zelfs de Birmezen noemen hun land nog Birma.Er was een 'inspecteur' mee op de boot om te zien of we ons wel aan de afgesproken plekken hielden.Gewoon een aardige man, die een gratis trip maakte.