ankiewalvis.reismee.nl

Tweede week Naboisho. Jan '22

Lieve Allemaal,

Het heeft geregend!!! Ja, en ik was er blij mee. Gezeur over het weer

denken jullie misschien, maar hier word je er steeds mee geconfronteerd.

Het is de hele week zonnig en 30 graden geweest, heerlijk voor mij, maar

de natuur werd steeds geler en geen eten meer voor de grazers.

Er waren veel olifanten en daarvan werd gezegd dat het betekent dat

er regen komt. Klopte dus en de voorspelling is meer regen.

De nieuwe vrijwilligers waren zo’n opluchting voor mij! Ze zijn gemotiveerd,

geïnteresseerd en willen graag het werk doen. Ik geniet!

Twee Nederlanders: Robin is begin dertig, heeft biologie gestudeerd en

ze heeft al heel wat (vrijwilliger)werk in Afrika met dieren gedaan, dus

kan daar ook over vertellen. Doeke uit Groningen is 22 en hij wil biologie

gaan studeren, is voor het eerst in Afrika.

Jill is Engels, begin 50 en is dierenarts. Ze heeft een Masters gedaan

in Zuid Afrika, want wil eigenlijk hier dierenarts zijn, maar ze heeft een

praktijk en gezin in Engeland. Kan vanuit haar kennis bijdragen.

Vicky is een blonde Italiaanse, 26, en ook in Afrika voor het eerst.

Iedereen geniet van het hier zijn en we hebben al heel wat speciaals

beleefd.

Nog steeds zien we elke dag leeuwen. Dinsdag een leeuwin, die

een heel klein welpje in haar mond droeg. Een ander welpje huppelde

naast haar. Ze was op weg naar de rivierbedding, waar ze zich verstoppen.

Het is leven en dood in de natuur. Woensdagnacht hadden de mensen,

die in de tenten slapen leeuwen horen vechten en de volgende ochtend

hoorden we dat een mannelijke leeuw dood was gevonden. Dat was

voor mij ook een eerste keer. We gingen erheen. Ik verwachtte bij mezelf

tranen, als ik een dood welpje zou zien, maar niet bij een volwassen leeuw.

Omdat ik met mijn camera zo dichtbij ze kom om ze te identificeren,

was het toch confronterend. Daarbij was een hyena van hem aan het

eten, heel onterend. Tranen dus en iedereen was heel lief voor me.

De gids reed op de terugweg om, zodat ik hem niet meteen weer hoefde

te zien! Natuurlijk wilde ik het karkas de volgende dag wel zien, want het

is te interessant om te weten wat er met het karkas gebeurt, zie foto’s.

De zelfde dag ( 13e) hoorde ik dat onze gids Brian niet meer terug kwam,

Hij heeft een nieuwe baan gevonden in een resort en daar verdienen

ze meer. Zonder gedag te zeggen vertrekken ze dan. De coördinatrice

Jane wist wel dat hij solliciteerde en de nieuwe vrijwilligers kenden hem

niet, dus zo gaat het. Gids Robert, zijn vervanger was blij , want nu

heeft hij de baan. Robert ken ik ook al enige jaren, maar hij heeft nog

minder ervaring. Enfin, komt goed, zo gaat het hier.

Robert was wel degene, die dinsdag voor ons een luipaard vond!

En vrijdag, eigenlijk pas, zagen de nieuwe vrijwilligers cheeta’s!

Ze hebben dus in de eerste week al alle drie de soorten katten gezien,

prachtig!

Een loeiend zwervend wildebeest baby bleek zijn moeder te hebben

verloren, opgegeten door leeuwen en hyena’s liepen met de resten.

Daarom pakten ze het kleintje niet, maar we wisten, dat hij de nacht

niet zou halen. Wildebeest moeders adopteren geen ander kalfje.


Op een bepaald moment stond opeens een moeder olifant met heel kleintje

voor de auto, wij hielden ons still en daarom liep ze door met haar

kleintje zo snel mogelijk achter haar aan de heuvel af. Aan de andere kant

van de heuvel waren herders met kuddes geiten en koeien, die luid

schreeuwden. Blijkbaar irriteerde dat de moeder, want ze ging er direct

op af. Robert toeterde om ze te waarschuwen en de herders renden weg

en klommen in een boom of gingen achter een boom staan.

De olifant trompetterde. De herders werden stil en toen kalmeerde

de moeder, liep weer naar de rivier en liet haar kleintje drinken.

Wat een belevenis! Zo belangrijk om stil te zijn!


Jammer genoeg gaat het met mijn gezondheid niet helemaal naar wens.

Nog steeds heb ik diarree en gisteren weer een dokter opgezocht.

De pillen zouden meteen effect moeten hebben, maar geen verandering

dus ga ik morgen naar een darmspecialist.

Gelukkig kan ik tot nu toe wel alles meedoen, omdat ik er in de vroege

ochtend het meest last van heb.

Gaat weer over zullen we maar zeggen!

Vrijdag middag zijn we naar een nieuwe school gegaan en hebben weer

spelletjes met de kinderen gedaan. Leuk hoe enthousiast ook deze

kinderen waren!

Dat was het weer voor deze week, altijd veel te beleven! Ik heb net

met de anderen yoga gedaan, zo komen we het weekend makkelijk door.


Jullie hebben een iets lichtere lockdown, hoorde ik en er mag weer gewinkeld

en gesport worden.

Het allerbeste en dikke knuffels van @nkie

Reacties

Reacties

Jan van Dijk

Weer mooie avonturen en kennis gemaakt met de vreedheid van moeder natuur.
Ook jij maakt (weer) kennis met die moeder natuur.
Verder beterschap.

Els

Wat een bijzondere week weer! Wat een belevenissen! Eten en gegeten worden, het is de natuur! Maar niet fijn om een dood dier te zien, helemaal als je deze leeuw in je monitoring bent tegen gekomen. Mooie foto's van een bezorgde moeder leeuw die zo goed voor haar welpjes zorgt! ?

Car

Heel fijn dat je blij bent met de nieuwe vrijwilligers. Zo gemotiveerd, net als jij!!

Aleid

Leuk om je belevenissen weer te volgen.
Hopelijk gaat het beter met je gezondheid. Veel plezier en denk ook goed aan jezelf. Liefs Aleid

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!