Zondag 17 december ’23 was het eindelijk zover: mijn vetrek naar Nairobi. Ik zou 30 november vertrekken, maar moest het twee keer uitstellen, omdat ik de griep ( 3 x getest, geen covid ) en een lichte longontsteking heb gehad. Waardeloos.

Ineke zette me om half negen op Schiphol af. Mijn bagage was net ingecheckt toen de stewardess nog vroeg of er een power bank in zat. Ik zei spontaan ja! Probleem, dat mocht niet, ik dacht juist dat het niet in de handbagage mocht. Ze moest bellen naar de bagage en ze moesten de tas eruit vissen, zodat ik de power bank eruit kon halen. Ik moest naar de bagage banden van de aankomst hal. Daar heb ik een half uur zitten wachten en spijt gekregen. Omdat ik voor het eerst tags in mijn bagage heb, kon ik zien dat er niets met mijn bagage gebeurde. Was op een plek blijven staan. Het was erg druk op Schiphol zo vlak voor de Kerst dus ik in de stress dat ik het vliegtuig niet zou halen. Ik werd stout. Ik ben terug naar de stewardess gelopen en heb gezegd dat ik vergeten was de powerbank erin te stoppen, dus dat hij er niet in zat. Zij bagage weer gebeld. Ik door naar paspoortcontrole enz. Dikke rijen, voorgedrongen, ik had nog half uur! Ik was te zenuwachtig om alles volgens de regels te doen.

Eindelijk net op tijd bij de gate en toen hoorden we, dat we vertraging hadden! Eerst was de catering te laat, in het vliegtuig zittend bleek een passagier niet te zijn opgedaagd, dan moet zijn bagage uit het vliegtuig en daarna bleek er een probleem met de sluis waar het vliegtuig aan stond. We vertrokken dus anderhalf uur later. Tijdens het vliegen had ik lekkere afleiding, want ik zat naast een gezellig Nederlands stel, die op Kerstvakantie gingen. Leuke reis- en duik-ervaringen kunnen uitwisselen. De piloot haalde een half uur in dus om 11 uur ipv 10 uur ’s avonds landden we op Nairobi airport.

Toen begon de stress weer…. Ik bleek een visum voor 3 Oost Afrikaanse landen te hebben, niet nodig want ik wilde alleen in Kenia blijven. Dat was geen probleem maar kostte wat tijd. Door naar de bagageband, biddend dat er twee stuks voor mij waren meegekomen. Het duurde lang, maar JA , ze waren er beide! ik kon wel huilen van geluk! Een ander dan mijn favoriete chauffeur stond me op te wachten, maar ik was zo blij dat ik goed was aangekomen, dat dat me niet deerde.

Om half twee lag ik in Brackenhurst in bed, te opgewonden om te slapen, maar ok!

Never a dull moment als je reist.

Maandag had Emmanuel me gevraagd naar zijn appartement te komen kijken, samen te lunchen en zijn moeder zou er ook zijn. Verrassing! Een groot deel van zijn familie was er! Zijn moeder, zijn oudste zus, een volwassen neef en wel zes kinderen. Allemaal gekomen om mij te zien, daar ik niet hun kant uit kwam! Emmanuel zelf dacht vrij te zijn, maar moest toch werken, dus toen ik kwam met mijn nieuwe chauffeur werd ik door de familie verwelkomd. Ook leuk natuurlijk, het was de derde keer dat ik ze zag en leuk om de kinderen te zien groeien. Ook het meisje, dat in het huishouden werkt, ik weet niet of ze echt familie is, was er en stond te koken.

Na een uur kwam Emmanuel en we hebben lekker gegeten. Speciaal voor mij hadden ze spinazie en zoete aardappelen. Verder rijst en rundvlees stukjes.Mango toe, prima!

Daarna werd Emmanuel gebeld dat hij weer naar zijn werk moest komen. Hij stelde voor dat ik bleef en hij terug zou komen, zou niet lang duren, maar ik weet hoe hij met de tijd om gaat en was al best moe, zo goed is mijn conditie nog niet. Voorgesteld dat mijn chauffeur hem af zou zetten op onze terugweg, ok, maar we vertrokken nog niet, het feest begon pas.

Ik kreeg van moeder een Keniaanse armband met mijn naam erop, heel lief. Vervolgens werd een video met muziek aangezet en was het dansen geblazen, ze weten hoe ze een feestje moeten bouwen! Ik danste en zat regelmatig, want meer lukte niet.

Anderhalf uur later hebben we Emmanuel bij zijn werk afgezet, bij het huis van de vice-president, zijn werkgever. Het huis zag je een beetje door de bomen, want het ligt op een groot terrein omgeven door bomen. Toch fijn om een indruk te krijgen. Om half vijf was ik bekaf terug in Brackenhurst, waar ik even mijn bed in dook.

Vandaag dinsdag heb ik de hele dag op Brackenhurst doorgebracht. Heerlijke dag. Jane, Lincoln en Evelyn, een collega, die ook al lang ken, waren in hun kantoor. Daar heb ik ook veel gezeten. Wat kletsen, terwijl zij tussendoor werkten en samen in de tuin geluncht , heel gezellig. Beetje gewandeld en opnieuw gepakt. Veel foto’s ( meer dan honderd) van gisteren gekregen, maar die moet ik uitzoeken voor ik ze op mijn log zet.

Nu zit ik in het restaurant op mijn eten te wachten.

Morgen vlieg ik naar Lamu om daar 2 weken te verblijven aan de kust in de warmte.

Hier even buiten Limuru, net ten noorden van Nairobi, heb ik ook goed weer gehad, zon, wolken en rond de 20 graden, dus lekker. Ik zag dat het in Amstelveen alweer regende.

Jullie zijn weer op de hoogte. Leuk dat ik appjes kreeg waar mijn log toch bleef.

Dikke hugs van @nkie