Hoi Allemaal,

Daar ben ik dan weer. Het is een heerlijke week geweest.

Maandag, 1e Kerstdag was een luierdag, hetgeen betekent dat ik Skibbo speel met Hilleken, dagboeken bij schrijf, boodschappen doe en nog wat klusjes. In de avond was er muziek in Pepponi, een hotel restaurant in Shella. Stadje Shella ligt op de kop van het eiland bij de oceaan en is een toeristenoord.

Hilleken en ik gingen er in het bootje van een Zwitserse vrouw en haar partner uit Lamu heen. Het viel wat tegen dat we toegang moesten betalen, dat wilde de vrouw niet. Wij hebben het wel gedaan en de muziek was leuk. Hilleken heeft met een bekende zitten praten en ik heb alles bekeken en me gerealiseerd dat ik in een eeuw niet uit was geweest. Dansen kon, maar daar had ik toch de energie niet voor.

Deze week heb ik drie keer kunnen snorkelen, heerlijk. Matata had steeds gasten, waar we konden aansluiten. Hilleken snorkelt, maar vindt het ook lekker om op de boot te zitten. Het is bijna 2 uur varen op de motor tegen de wind in naar Manda Toto, waar een mooi rif ligt. Er ligt ook een haven en men wil het rif verwijderen om de geul uit te diepen voor grotere schepen. Gelukkig is hier tegen geprotesteerd, want het rif geeft de bevolking inkomsten door de toeristen en ze kunnen op zee vissen.

Ik heb elke keer zo’n 2 uur kunnen snorkelen, steeds andere speciale dingen gezien. Gecamoufleerde Krokodilvis, zeester Crown of thorns, zee egels, paars/zwart/gele naaktslak, Papagaaivissen in diverse kleuren (Leone ,Bas en Pip zien ze ook, want zitten nu op Bonaire), 3 levens stadia van de Angelvissen, zwanger zeepaardje ( lange vorm), rog, die schrok en snel weg zwom, Matata vond nog een porcupinevis met zijn grote ogen en een kleine murene. Laatste keer zag ik een zee anemoon met Indische clownvisjes. Het koraal ziet er prachtig uit. Helmkoraal, dat wel 2-3 meter hoog is en heel breed, allerlei andere soorten koraal, zeegras, maar ik heb geen schildpadden gezien. Genieten was het!

De heenweg is elke keer spannend, omdat we rekening moeten houden met eb en vloed om de plek te bereiken, terug konden we 2 keer zeilen. De laatste keer vertrokken we terug met onweer en veel wind, waardoor we nat werden van het opspattende zeewater, maar geen regen hadden. We zagen de regenbuien in de verte. Leuk spannend. Ik vind de dhow een prachtige boot. Elke keer wordt er gekookt op de boot, zodat we op heerlijke lunches worden getrakteerd. Matata kan heel goed koken en hij houdt rekening met mijn dieet, heel lief. Toen ik zei dat ik barracuda zo lekker vond, aten we dat de volgende dag!

Gister ben ik met Hilleken Shella wat beter gaan bekijken. Je kunt er in drie kwartier als het eb is heen lopen. Dat viel me tegen, ik kreeg rugpijn en we hebben halverwege een bootje gepakt. In het dorp rondgelopen, dat lukte. Het is zo’n verschil met Lamu. Alles is netjes, er wonen bijna alleen witte mensen, af en toe een boetiekje, maar zo toeristisch, dat het saai is. In het restaurant hebben we een cocktail gedronken, terwijl we Matata langs zagen varen, dat was leuk, maar ik ben blij dat ik in Lamu verblijf.

Lamu stad is een vissersdorp, je zit midden tussen de Lamunezen (zouden ze zo heten?), dus ervaart hun levendigheid. De straten zijn vies, modderig en je moet de ezelspoep ontwijken, maar ik heb dat liever. Overal hangen mensen op straat, de rest is druk bezig met dingen verkopen in hun winkeltjes en zaken regelen of de gevangen vis verkopen. Het is hoogseizoen en Matata is druk met het organiseren van boottochten en onderhandelen met toeristen, die af en toe voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten. Dat, terwijl de Keniaanse shilling op het moment veel gunstiger voor ons staat tov de euro/dollar. Gelukkig heeft hij ook geleerd om nee te zeggen als hij zelfs de onkosten er niet uit haalt.

Doordat Hilleken hier al 20 jaar komt, kent ze veel mensen en we zitten zelden alleen. Zo hoor ik ook veel over het leven hier. Op de “boulevard” wordt trouwens elke avond de ezelspoep verwijderd.

Een avond zijn we gaan eten in een nieuw restaurantje, waar we vis bestelden, maar extra garnalen en half kreeftje kregen met de vraag of we het restaurant wilden promoten. Dat hebben we gedaan. Een andere avond was Matata’s 16 jarige zoon met zijn 19 jarige neef gekomen en heeft hij voor ons allen gekookt in Queen House (Hillekens huis) De jongens hadden op het eiland vakantie gehad en moesten de volgende dag terug naar Mombasa om in januari weer naar school te gaan.

Het weer is wisselend met bewolking, af en toe een bui en zon, tussen de 27 en 32 graden.’s Nachts nog wel 28 graden, dus vannacht ben ik even op mijn balkon gaan zitten om af te koelen. Overdag lekker windje. Ik zoek zoveel mogelijk de schaduw op.

Nu zit ik hier op mijn balkonnetje en schrijvend volg ik de vissers, die met hun bootjes bezig zijn. De bootjes hebben koelboxen, waar ijs in gedaan wordt als ze naar zee gaan om vis te vangen. Mijn kamer wordt door een erg vriendelijke man schoongemaakt met wie ik een deal gesloten heb dat ik echt niet elke dag schone lakens en handdoeken hoef te hebben. Dat is slecht voor het milieu en onnodig vind ik.

Zo, dat was het weer! Dank voor jullie reacties en een gezellige jaarwisseling voor vanavond.

Ik wens iedereen veel geluk, succes en natuurlijk gezondheid voor 2024!

Veel liefs van @nkie