ankiewalvis.reismee.nl

Laatste deel Lamu en Brackenhurst

Lieve Allemaal,

Ik hoop dat jullie het nieuwe jaar goed zijn ingegaan. Ik wel en niet eens slapend. Hilleken had een paar van hun vrienden uitgenodigd in haar huis en we hebben samen gegeten. Er werden hele discussie gevoerd, waar ik zonder commentaar naar heb geluisterd. Elkaar Gelukkig Nieuw Jaar gewenst en zij gingen nog naar een restaurant, maar ik dook mijn bed in.

Op 1 Januari is er traditioneel een dhowrace, waarover ik apart een foto serie heb gemaakt. Hilleken en ik hebben daarna in Shella geluncht en terug naar Lamu stad een bootje genomen. We spelen gezellig elke dag Skibbo, een kaartspel, dat ik langzaam in mijn vingers krijg. Bij Hilleken de restjes van gister verorberd en toen ben ik op tijd naar bed gegaan. Jordan, hun huisgenoot, had een kruiden drankje voor me gemaakt, omdat ik weer aan het hoesten ben. Heel vies ( o.a. kruidnagelen) maar hielp wel wat.

Dinsdag zijn we met de Dhow rond het eiland Lamu gaan varen. Een leuke tocht, maar nog leuker als er meer wind was geweest, zodat we konden zeilen. In het algemeen heb ik veel wind gehad, wat lekker afkoelt. Het maakt de hitte dragelijk, maar dat was precies de eerste dag voor mij dat er geen wind was. Duitser Thomas en 2 vrouwen uit Dubai waren er ook bij en vrienden Abdul en Badgii, die beide kamers voor toeristen runnen en zo Matata helpen aan klanten te komen. Aan de andere kant van het eiland ligt Kizingoni, waar een stel mooie resorts liggen, zonder dorp. Daar hebben we net als vorig jaar cocktails gedronken. Rond 2 uur aan de lunch op de boot en heerlijk gezwommen. Hilleken zwom een heel eind langs de kust en ik maakte me zorgen dat ze te lang in de zon was, maar ze bleek te genieten en het vaker te doen. Onderweg haalden we haar weer op. Tegen vieren waren we weer terug in Lamu town. Samen in “ mijn “ Palace Hotel gegeten en op tijd naar bed.

Woensdag , mijn laatste dag, had Matata georganiseerd dat ik met een familie mee kon op de Dhow om te snorkelen. Ik was blij, maar jammer dat Hilleken niet mee was. Het was een ingewikkelde familie, drie kinderen, ongeveer 5,6, 10 jaar oud, die nichtjes waren, enfin, te ingewikkeld om bij te houden, maar iedereen had het gezellig met elkaar. Nu was er wel veel wind ( had beter andersom kunnen zijn) waardoor de zee wat ruw was om te snorkelen. Ik bewonderde de kinderen, dat ze toch met luchtbedjes de zee in gingen. Zelf heb ik weer heerlijk gesnorkeld en speciale dingen gezien, zoals de rosette( lijkt wel kant) van eieren van naaktslakken, weer een kleine lionfish, zeester met wel 15cm lange dunne armen, mijn favoriete Angelvissen, zee egels , lederachtig koraal, dat ik niet kende, en nog veel meer. Het is een prachtig rif.

Omdat eilandje Manda Toto te ondiep was, hebben we aangelegd bij een duur resort, wat normaal No go area is, maar met de harde wind mocht het deze keer wel. Weer de bekende heerlijke lunch van Matata en terug kunnen zeilen, wat een fijne laatste dag voor mij. ’s Avonds heb ik met Matata, Hilleken en Jordan in Palace gegeten, terwijl Badgii met iemand aanschoof. Niet echt lekker geslapen met de terugvlucht en al het gepak vd bagage in mijn hoofd.

Donderdag vroeg om 8 uur moest ik klaar staan om naar het vliegveld te gaan. Matata gedag gezegd en Hilleken en kapitein Farid waren er om me uit te zwaaien, heel lief. Deze keer moest ik wel overbagage betalen en bleek het vliegtuig anderhalf uur vertraging te hebben door een technische storing. Geen probleem, ik zit liever in een goed functionerend vliegtuig. Zeker als ik in het nieuws overal vliegtuigongelukken lees.

Alles bij elkaar was ik pas rond 2 uur in de middag terug op mijn basis, Congrescentrum Brackenhurst, waar het krioelde vd mensen en kinderen. Jane, Lincoln en Evelyn verwelkomden me. Deze keer kreeg ik een kamer vlak bij hun kantoor met wifi, dat is niet in alle kamers zo. Later in de middag begon het te regenen en ’s nachts ook.

Vrijdag begon met zon en meteen ben ik naar de vlindertuin gegaan om te fotograferen. De mooisten gingen echter niet zitten. Af en toe naar het kantoor voor een praatje en zij verrasten mij met een nieuwe Afrikaanse rugzak. Ik weet niet hoe ze wisten, dat ik die wilde hebben, heel lief.

Rond vijf uur kwam Jane’s dochter Beth naar kantoor met haar 4 maanden oude dochtertje. Geweldig om haar in het echt te zien en hoe gelukkig Oma en moeder met haar zijn! Ze heet Sawadi, wat geschenk betekent in Swahili. Foto’s genomen en daarna gingen ze allen op weekend naar huis. Emmanuel wilde mij opzoeken, maar het regende pijpenstelen in Nairobi en het verkeer was een chaos. Meestal is hij laat, maar nu arriveerde hij pas om 8 uur bij Brackenhurst. Ik was al begonnen met eten. Zijn maaltijd werd opgewarmd en een uur later ging hij weer naar huis. Hij was pas om 12 uur ’s nachts thuis. Vervelend. Hier in Limuru regende het intussen ook flink. Het is tussen de 12 en 22 graden dus ik draag weer een trui. Alle kleren voelen vochtig, niets droogt, bekend verschijnsel in de Tropen. lekker geslapen.

Zaterdag haalde Beth mij op om boodschappen te doen. De kabel van mijn iPhone doet het niet goed, dus een nieuwe gekocht, nog wat toiletspullen, hoestdrank en naar de pedicure. Dat doen ze hier beter dan in Nederland vind ik. Beth bracht me overal heen!

Nog weer in Brackenhurst geluncht en in de middag kreeg ik bezoek van de Sykes Monkeys rondom mijn kamer. Ze stalen bananenschillen uit de afvalbak. Het waren er zeker 12, groot en klein. Leuk om ze in de bomen te zien slingeren.

Beth haalde me weer op, want Jane had me voor het avondeten bij haar thuis uitgenodigd. Erg leuk om zo bij hen thuis te mogen komen. Haar zoon Craig was er ook en natuurlijk de baby, die ik ook een tijd vast heb mogen houden! Ik heb genoten en lekker gegeten. Ze heeft speciaal voor mij Keniaanse spinazie uit haar groentetuin geplukt. Jane is een fijne vriendin voor me.

Het was gister droog, niet zonnig, maar vannacht heeft het heel veel geregend. Het kletterde op mijn dak, zodat ik weinig heb geslapen. Vandaag een rustige dag en mijn bagage weer herordenen. Morgen ga ik naar Pardamat bij de Masai Mara, het oude project dat verhuist is. ik ben benieuwd!

Jullie krijgen volgens de voorspellingen kouder maar zonniger weer, ik hoop dat het zo uitkomt. Misschien schaatsen?

Heel veel liefs van @nkie


Reacties

Reacties

Car

Wat klinkt jouw verhaal enthousiast en gezellig!
Genoeg lieve mensen om jou heen.
Ik ben benieuwd naar het vervolg! Een nieuwe lokatie wel even wennen. Liefs!!

Hettie

Dankjewel Ankie, dat ik zo mee mag genieten van je avonturen, vooral de verhalen uit Lamu vind ik erg leuk, omdat alles zo herkenbaar is. Geniet ook van de rest. Liefs Hettie

Atty

Mooie verhalen en leuke foto's. Vooral dhowrace moet spectaculair geweest zijn.
Voorspoedige reis verder en hoop dat nieuwe lokatie naar je zin is. Xx

Jelly

Nou jij hébt het wel naar jé zin als ik lees wat er allemaal plaatsvindt en wat je doet.
Ik hoop dat de hoest eronder te krijgen is. Je hebt 8medicijnen toch?
Ja wij krijgen vorstperiode met zo'n. Blij toe al die regen en storm ben vnl binnen en ga me bijna vervelen bovendien slecht voor mij pijn en constitutie. Ik hoop dat het in de ♿ uit te houden is.
All the best op de volgende bestemming.
Liefs hoor.

Jelly

Toevallig heb ik er weer 2 dezelfde als vorige keer

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!