Avonturen In Sri Lanka 2

Ja, ja, we hebben weer heel wat beleefd!

Tijdens de rustdag in het Lake Hotel had ik vele foto's van de visarend op zijn nest gemaakt.

Wat ontdekte ik 's avonds, toen ik de foto's op mijn computer zette? Er zaten 2 kleintjes in het nest!!! Sommige foto's hadden kleine donskopjes naast de ouder vogel!!! Wat een geluksmoment!!

De volgende ochtend, voor vertrek, zat ik dus weer met camera paraat om nog wat foto's te schieten, met resultaat. Ik zal proberen er wat van te uploaden.

Diezelfde ochtend hadden we in onze kamer bijna bezoek van de apen. Ze maakten ons elke ochtend om 6 uur al wakker door over het dak te rennen, maar nu zaten ze bijna binnen, gelukkig stond het raam op een te kleine kier.

Die dag reden we naar Kandy, een stad in een bergvallei. Ons hotel lag tegen de berg aan. Lekker balkon, kopje thee gezet en daar zaten de prinsesjes van het uitzicht te genieten......leuk die apen in de bomen...... ze gleden vanuit de top langs de stam naar beneden. O, ze klimmen naar boven

( wij zaten op de bovenste verdieping), O, op ons balkon......Margriet vloog naar binnen om het fototoestel te pakken en deed verstandig de glazen deuren dicht. Ik zat doodstil te kijken. Een aap wilde van de thee drinken, maar die was te heet..... hij pakte het kopje bij het oor.... ik dacht, nee toch hij gaat het drinken....., maar hij gooide het om en kapot op de grond en slurpte er wat van de grond. De andere aap pakte Margriet 's rubber slipper en beet erin, was niet eetbaar, dus hij keilde hem weg over het balkon. Daarna gingen ze weg.We lagen in een stuip van het lachen.

In Kandy brachten we de ochtend in de prachtige Royal Botanic Garden door en misten door een misverstand de ceremonie in de Tempel van de tand van Buddha, die overigens indrukwekkend was. De volgende dag onderweg zagen we kleurrijke wagens en mooi aangeklede mensen. We stopten. Het bleek een Hindoeïstische ceremonie te zijn.......we zagen jongens, die op trommelmuziek zichzelf in trance dansten. Het was zo warm, dat ze met water werden overgoten. Margriet was er vlak naast gaan staan en ik bekeek het van boven af.

Een jongen ging achter een witte doek en Margriet kon erachter kijken.....ze zag dat zijn wangen door een soort pijlen werden doorboord, dat was al zo eng, dat ze er misselijk van werd en zich afwendde. Toen de jongen achter de doek vandaan kwam bleken ze ook zes haken in zijn rugvel te hebben gedaan met touwen eraan, zodat hij als een paard gemend kon worden!

Dat was genoeg voor ons......we zijn weg gegaan. Ajith onze chauffeur, een Boeddhist, vertelde, dat de jongens daarna aan palen gehesen worden en dan “zweven”. We gruwelden bij het idee alleen al.

Ajith vertelde dat dit een voorbeeld was van de gruwelijke gewoontes van de Tamil Hindoes, die geweld gebruiken, terwijl de Boeddhisten vreedzame en liefdevolle ceremonies hebben.

Wat een avontuur weer!!!

We reden verder naar Nuwara Eliya, dat “ Little England “ genoemd wordt. Het is in de bergen duidelijk koeler en overal zagen we theeplantages. In de stad zie je overal oude Engelse vakwerk gebouwen, ook ons hotel, dat heel ouderwets Engels is ingericht. Vreemde gewaarwording, als je beseft in Sri Lanka te zijn. In het koloniale “ Grand Hotel” uit 1876 hebben we thee gedronken....de Engelse sfeer was nog overal aanwezig. We hadden de keuze uit 40 soorten thee. Echt prachtig. Met allemaal romantische foto's aan de muur, van mensen die hier gelogeerd hebben in die tijd.

Vandaag om 5.30 uur op om naar de Horton Plains te rijden. Een groot natuurpark met een wandeling van zeker 3 uur naar iets dat “ Worlds End” heet. We twijfelde beiden of het ging lukken, maar Ajith ging mee, kon Margriet's spullen dragen en helpen met over rotsen klimmen. Want haar pootje werkt nog niet erg mee. Op hoop van zegen togen we op weg, het zag er prachtig uit en was mooi weer.

En, ja, het is gelukt!!! Margriet helemaal blij! World's end bleek een plek met afgrond van 800 meter, waar je tussen de bergen door ver kon kijken, afhankelijk van het weer en dat was goed genoeg. Het was een stevige tippel met omhoog en omlaag, over stenen heen. Ook ik was blij om het te hebben gedaan. Onderweg hoorden we de apen en zagen groene hagedissen, een eekhoorntje, en vele vlinders. Een grote en kleine Sambhur, wat een soort rendier is. De “occasional leopard” liet zich niet zien........ We hebben bij “World's End” een half uur gepauzeerd en hebben er bijna 5 uur over gedaan. We zijn heel tevreden!

Morgen met de trein naar Ella, we zijn benieuwd, wat een mooie reis is dit!

Dank aan degenen, die gereageerd hebben! Leuk dat jullie meeleven!

Veel liefs van Margriet en @nkie

SRI LANKA 1

Lieve Allemaal,

Mijn eerste verhaal uit een prachtig land. Dat vinden we na drie dagen al! Zondagmiddag kwamen Margriet uit Amsterdam en ik uit Dubai in Colombo aan.

We zijn de eerste drie dagen met nieuwe mooie indrukken vandaag aan het verwerken.Bij POLONNARUWA zitten we in The Lake hotel. We brengen deze dag door op het terras met zwembad, dat uitkijkt op het meer, omringd door vele vogels. In een boom zit het nest van een visarend. Ons natje en droogje bij de hand. Zonnig weer, niets meer te wensen!!!!! We voelen ons geluksvogels!

Wat hebben we al mooie, interessante dingen gezien en de reis is net begonnen!

We reizen met een privé chauffeur en zijn heel blij dat we niet zelf hoeven te rijden. Ze rijden hier links en het verkeer is chaotisch. Behalve auto’s en vrachtwagens zijn er brommers, fietsers, tuktuk’s, voetgangers en honden op en naast de weg. Af en toe steekt er een aap, pauw of mangoest over. Er wordt aan de wegen gewerkt en dat is ook wel nodig. Heerlijk dus dat Agith onze chauffeur voor ons rijdt.

De eerste dag in NEGOMBO hebben we de vismarkt bekeken en de restanten van het Nederlandse fort. Nederland heeft dit (ei)land , zoals de Portugezen en Britten, een tijdje gekoloniseerd en behalve het fort ook kanalen gegraven om goederen naar het binnenland te vervoeren. Margriet en ik maakten een boottocht door een stuk kanaal en over de lagune, die tussen de zee en de stad ligt. Een mooie tocht, waar we tussen de mangrove bossen een varaan en apen zagen evenals grote vleermuizen (vliegende honden) en vele vogels. Langs de kant regelmatig door de tsunami veroorzaakte kapotte of gezonken boten. En dat aan de westkust, ik had geen idee, dat de tsunami van 2004 ook de westkust had bereikt.

In ons hotel genoten we van de tropische sfeer. ‘sNachts van de geluiden, o.a. van alle vogels. ‘s Ochtends zagen we onze eerste ijsvogel. ‘s Avonds zagen we aan het strand onder de palmbomen “de zon in de see sinken”, terwijl we een mojito dronken.

Dinsdag reden we het binnenland in, eerst naar de Leeuwenrots (SIGIRIYA). Een rots van 850 meter hoog, die je kunt beklimmen. Er liggen mooi aangelegde watertuinen aan de voet van de rots. Bovenop liggen de ruïnes van een paleis, die een hele geschiedenis vertellen, maar dat kunnen geïnteresseerden op internet opzoeken.

In een grot onderweg naar boven zijn de schilderingen van “ wolkenmeisjes” mooi bewaard gebleven. Halverwege begint tussen 2 leeuwenpoten de “ Lion staircase”, een metalen trap naar boven.

Margriet is op een derde afgehaakt, want moet voorzichtig zijn met haar voet. Ik heb de tocht volbracht en was daar erg tevreden over. Het uitzicht naar alle kanten over het groene eiland is adembenemend en ik kwam al hijgend boven! Boven waren zelfs een paar honden en apen!

Doorgereden naar POLONNARUWA, naar het Lake Hotel en onderweg onze eerste wilde olifanten bij een meer gezien!!

Gister vele archeologische gebouwen en tempels hier in de buurt bekeken. Teveel om op te noemen. Interessant en mooi tussen het groen. Overal honden en apen.....ik geniet van alle dieren om me heen, hoewel de honden er niet altijd gezond uit zien.

Halverwege de middag gingen we in een jeep in het KAUDULLA PARK, een klein wild park, een safari tocht maken. 2 Adelaars gezien, bijen eter vogeltje en vele olifanten.......maar ook vele jeeps met mensen, die door het groen crossten om de olifanten zo dichtbij mogelijk te zien........ik telde wel 24 jeeps op een plek ( met kleine olifant) en er waren er in totaal zeker 40! Na anderhalf uur vonden we het genoeg, we hadden er toch geen lekker gevoel bij, hoe geweldig het ook is om de grote dieren

” in het wild” te zien.

Margriet voegt eraan toe dat we op verschillende plekken al veel heerlijke curries hebben gegeten. Ook werd gisteravond speciaal voor ons een gerecht met vis uit het meer bereid door de chef de cuisine. Vanmiddag zijn we thee gaan drinken in het Rest House van Queen Elisabeth van Engeland. We voelen ons als prinsesjes!!

Veel liefs van genietende @nkie en Margriet

Belevenissen in Khasab febr 2015

Mijn leventje hier kabbelt voort. Afgelopen weken behoorlijk wat gasten gehad, dus ik was lekker aan het werk. Het weer was al warm aan het worden, zelfs 28 graden overdag, dus we dachten, dat de winter voorbij was. Maar nee, afgelopen dagen heeft het gestormd, vannacht ook geregend en vandaag zijn de boten niet uitgevaren. Soms schijnt de zon en denk je, dat het weer ok is, maar dan komt er een vlaag gevuld met fijn zand en prikken mijn ogen. Het is 19 graden, brrrr wat koud........haha! De weersvoorspelling voor morgen zegt zon en weinig wind, dus lang zal het niet duren.

Vorige week was ik uitgenodigd voor de eerste verjaardag van de kleindochter van Mohammed, onze chauffeur. Ze vieren hier geen verjaardagen, dus dat was speciaal.

Om acht uur in de avond was ik verzocht te komen en langzaam druppelden de vrouwen en kinderen binnen. Zelfs de vader mocht er niet bij zijn, die stond af en toe in de deuropening om te vragen of alles goed ging. De familie was erg zenuwachtig en het het meisje zelf vond de drukte maar niks. Ze hebben haar nog even in bed gelegd. De kinderen kregen feestmutsjes en maskers op en er was een buffet met allerlei eten, veel zoetigheid. Toen er zo’n zeventig mensen waren werd er gegeten, op de grond natuurlijk en daarna kwam er een grote taart met de foto van het meisje erop, kaarsen en sterretjes. Happy Birthday werd er gezongen, ja,ja, geen Arabische versie, en het kindje mocht samen met haar moeder de taart aansnijden, zoals echtparen dat op de bruiloft doen. In het algemeen zijn de rituelen dus ook met een verjaardag niet zo anders dan wij doen. Daar ben ik elke keer weer verbaasd over. Toch erg leuk om mee te maken!

Een week geleden werd ik gebeld of ik kon komen, omdat Lucky, de hond, die wij vorig jaar hadden, gek aan het worden was. Ik heb hem ongeveer wekelijks bezocht en ging er meteen heen. Het bleek, dat ze hem een douche met de tuinslang wilden geven en hij is panisch voor water. Hij zat onder de modder, dus het was wel nodig. Ik heb het langzaam aangepakt, hem vastgehouden, toegesproken en uit een emmer hem nat gemaakt met schepjes water. Dat ging helemaal goed, maar toen wilden ze hem inspuiten met iets tegen de vliegen en daar raakte hij ook van in paniek. Het lukte, maar ik heb zijn nagels in mijn scheenbeen staan en een kapotte blouse. Kon me niet schelen, ik was blij dat ik kon helpen. De week vloog door drukte voorbij en toen ik weer ging kijken ging het niet zo goed met hem. Hij heeft wonden aan zijn oren ,doordat hij de vliegen ( vreselijke steekvliegen) met zijn poot over zijn kop weg jaagt en dan zijn oor beschadigt. Hij zat onder het geronnen bloed. Ik hem weer schoongemaakt en desinfectie spul op hem gespoten, maar intussen raak ik zijn vertrouwen ook kwijt. Gister was de situatie niet beter, maar heb ik alleen wat met hem gewandeld om hem niet weer op stang te jagen. Ik had lakens meegenomen en hij vond het heerlijk om eronder te liggen, even rust, maar ja, ik ben er verder niet bij om hem toe te dekken........ Vandaag ga ik weer kijken, want het blijft me bezighouden, dat begrijpen jullie, en er is zo weinig wat je kunt doen. Dierenarts is er hier niet, hij zal weerstand moeten opbouwen tegen de vliegen.

De buren hebben in de tuin een oven laten metselen en daar wordt geregeld Arabisch brood in gebakken. De vrouwen hebben de taken verdeeld: deeg kneden, deeg uitrollen, deeg in de oven tegen de wand plakken, eraf halen, boter en wat water erop en bewaren in een ronde doos, als het niet al opgepeuzeld is. Heerlijk brood vind ik en een gezellige happening.

Zo toch weer een heel verhaal. Tot 15 maart ben ik hier nog en dan ga ik met Margriet een rondreis door Sri Lanka maken, waar ik me erg op verheug. Eerste weekend van april land ik weer op Nederlandse bodem.

Binnenkort dus een reisverhaal over Sri Lanka... Ins Allah!!!!

Veel warm liefs van @nkie

Heel gezellig!

Vandaag heb ik mijn vrienden Karin en Joos naar de boot naar Muscat gebracht. Zij zijn me vier dagen komen op zoeken en gaan nu ongeveer dezelfde prachtige rondreis rond Muscat maken, die ik 2 jaar geleden heb gemaakt.

Het was erg gezellig. Ik heb ze alles hier kunnen laten zien. We zijn de bergen in geweest, in de regio rondgereden om het mooie uitzicht van het Najd fjord te zien, de rots tekeningen, het acacia park met de geiten, alles wat ik Karmijn ook heb laten zien. Natuurlijk een Dhow boot trip gemaakt en we hadden geluk met de dolfijnen. Er waren kleintjes geboren en die zwommen met hun ouders al net zo hard mee met de boot. Prachtig en ze hielden het heel lang vol, dus we hebben vreselijk veel foto’s gemaakt.

Alleen niet met de duikboot gaan snorkelen, want Karin heeft een bril, geen lenzen en heeft een duikbril met geslepen glazen nodig, maar die hadden we niet. Jammer genoeg hebben ze dus niet het mooie koraal en de prachtige vissen, ( en haaien ) gezien.

Vervelend was even dat ik een gat in de bumper van onze auto reed, met keren zag ik een metalen staaf niet en tegenwoordig zijn de bumpers van plastic.

Maar het heeft onze pret niet gedrukt, we hebben lekker rond gereden. Joos heeft ook Khasab op mijn fiets verkend.

Vorige week was er nog iets speciaals: zes Omani uit Khasab deden de Onder Water cursus, die je moet doen om duiker te worden en ze slaagden! Onze instructeurs Mat en Dennis hadden veel lol met ze want zelfs op de boot dansten ze van plezier, omdat ze het duiken zo leuk vonden en hadden genoten van wat ze onder water gezien hadden.

Ik ga proberen wat foto’s op mijn log te zetten van de groep, toen ze hun diploma gekregen hadden.

Het weer hier lijkt al warmer te worden, ik slaap niet de hele nacht onder een dekbed. In de ochtend is het snel warm en je kunt in de avond buiten eten met een vestje aan.

Heerlijk, van mij mag het zo blijven. Hopelijk wordt het zeewater dan ook niet kouder, nu is het water 23 graden, gaat net. Ik stuur jullie wat warmte.......

In de Villa nu meer gasten, dus ik ben lekker bezig.

Zo, jullie zijn weer op de hoogte, dank voor de trouwe reacties en veel liefs van @nkie

REGEN in KHASAB

Lieve Allemaal,

Via email kreeg ik te horen, dat ik zo weinig schrijf op mijn log, maar er gebeurde hier ook niet veel. De routine dingen met gasten heb ik al eens over geschreven en er zijn in januari niet zoveel gasten. Het weer was nog steeds goed, dus geen reden om ergens anders de warmte op te zoeken. Mijn gezelligheid vindt ik vooral bij de Arabische buren, “kletsen” met hen voor zover dat gaat en spelen met de kleintjes. Een paar keer gaan snorkelen, wat altijd fijn is.

Sandra is intussen voor een paar weken naar Nederland, die zit met jullie in de natte kou.

Gister gebeurde er iets verrassends......ik ontving 2 gasten en dacht “ken ik deze mensen niet? toch even mijn foto’s nakijken....” Toen we aan de praat raakten bleken zij mij ook te herkennen. Ik had 4 jaar geleden in de Filippijnen met hun de feestdagen doorgebracht en samen gedoken! Het klikte meteen weer. Vannacht is het weer plots omgeslagen...storm regen, onweer, dus alles hier overstroomd.....zij konden niet duiken vandaag en we hebben een auto gehuurd en zijn in de omgeving gaan rondrijden. Voor mij ook leuk, omdat alles er anders uitziet met overal plassen water en stromend water in de wadi’s. Niet heel veel water in de wadi’s, want die zijn heel breed, maar de Omani’s zijn dolblij met deze regen. Alleen in oktober heeft het een beetje geregend.

Ik heb met de gasten een leuke dag gehad en vond de regen voor een dag ok , maar van mij mag morgen de zon weer schijnen. Dat is de weersvoorspelling, maar je weet nooit. Voor de gasten zou het natuurlijk fijn zijn als ze morgen wel kunnen duiken.

Na de regen zal het groener worden en komen er meer bloemen, dat betekent meer vlinders en libelles en alle dieren, oa de rondzwervende geiten, hebben weer meer te eten.

O,ja , een keer hoorde ik muziek op straat en ik weet, dat er dan een bruiloftsfeest is. Ik eropaf. Het bleek het mannenfeest te zijn, waar de mannen op straat dansen, springen en schijngevechten met zwaarden houden. Verder waren het de buren van familie van onze chauffeur Mohammed en ik werd meteen binnengehaald. Het was het huis van zijn ouders, die tegen de tachtig zijn. Beide blind en bijna doof. Opa schuifelde nog rond in het huis, maar Oma zat alleen in een hoekje in de kamer. Wel een triest gezicht, maar ze hadden de familie (vrouwen en kinderen van alle leeftijden) om zich heen en zitten tenminste niet in een verpleegtehuis.

Zo, jullie zijn op de hoogte, het regent en onweert nu weer ( half tien in de avond) , dus ik ben heel benieuwd of ik morgen de zon zie!

Sterkte met het grauwe, koude weer, ik stuur jullie een warme omhelzing!

Liefs @nkie

Karmijn is DUIKER!!!!

Karmijn heeft haar Open Water Brevet gehaald!!!!! Heel fijn vind ik dat!

We hadden het erover dat water niet haar element is zoals het mijne en de cursus zelf was best zwaar. Alleen al het wetsuit, dat heel strak moet zitten, aantrekken was de eerste keer een hele klus. Ook moeten er in het zwembad onder water allerlei adem oefeningen en op en af doen van het master gedaan worden. Echt niet eenvoudig! Sandra is met haar begonnen en Dennis heeft het overgenomen en haar laten zien hoe leuk duiken is en waarom je al die oefeningen moet doen en herhalen. De laatste dagen kon zij hem helpen, omdat hij mensen moest begeleiden, die wel enige jaren geleden hun brevet hadden gehaald en dachten, dat ze het konden, maar veel slechter doken dan Karmijn!

Ik ben een paar keer mee geweest op de boot en kon snorkelend zien hoe het onderwater ging. Heerlijk vond ik het! Ik genoot ervan om het te zien en dan later te bespreken wat ze allemaal gezien had.

In de eerste dagen ben ik met Karmijn tochtjes gaan maken. Er waren geen gasten, dus dat kwam goed uit. Met een 4 wheel drive auto zijn we de omgeving gaan bekijken. Het prachtige uitzicht op de Fjord Najd, het acacia bomen park met de geiten, de rotstekeningen en het Fort van Khasab. We wilden naar een afgelegen strand, dat ik kende, maar werden gewaarschuwd, toen we er aankwamen, dat er 2 mannen erg stoned waren. De eerste keer dat ik ermee geconfronteerd werd bij de Arabieren, tja, ook hier.

Wij wilden gaan zwemmen in zee, dus gauw een ander strand gezocht.

De volgende dag de bergen in. Het hoogste punt, waar we kunnen komen is 1800 meter en de kale rotsachtige bergen met hun aarde kleuren vind ik elke keer weer prachtig. Karmijn gelukkig ook. We zijn helemaal door gereden naar dorpen, waar ik ook nog niet geweest was en gepicknickt op de rotsen. De weg is niet geasfalteerd, dus niet makkelijk te rijden, maar intussen heb ik het al een paar keer gedaan en vind het ook leuk.

Daarna begon de duikcursus. We hebben op Kerstavond kalkoen gegeten met Sandra, Kurt, Dennis, Matt, de andere instructeur, en nog een vriend van S+K. Met Kerst zelf waren er volle duikboten, dus moest iedereen werken. Ik had het rustig, want de meeste duikers logeerden ergens anders.

Vorige zaterdag zijn we op de traditionele Dhow boot de fjord in geweest. Daar wonen bultrug dolfijnen en we hebben ze 2 keer uitgebreid gezien. Iedereen wordt er altijd vrolijk van! Wij hebben verder geluierd, zijn niet eens gaan snorkelen. Als je op zee hebt gedoken en gesnorkeld is wat je in het fjord kunt zien minder interessant. En gezellig met elkaar in het zonnetje liggen hadden we hier nauwelijks gedaan.

Vanmorgen is Karmijn weer vertrokken en nu zit ze in het vliegtuig terug naar Nederland.

Goede vlucht en ik mis je, Karmijn!

Ik ga weer proberen wat foto’s te uploaden, maar internet doet af en toe erg moeilijk.

Een goed jaarwisseling voor jullie allen! Ik zal snurkend ( echt, tegenwoordig wordt ik wakker van mezelf!) 3 uur eerder dan jullie het nieuwe jaar ingaan! Liefs van @nkie

Verhuizen en bruiloft

Lieve Allemaal,

Daar ben ik weer om jullie wat warmte te sturen, want ik hoor dat het koud is in Nederland.

Het is hier nog steeds druk. Sandra en Kurt (S+ K) zijn weer in de Villa getrokken en dat was gezellig. Deze winter zijn er 2 mannelijke duik instructeurs, Matt en Dennis. Die zijn ook positief ingesteld en gezellig. Matt, Engelsman, kende ik al van een van mijn vakanties hier en Dennis uit Denemarken is met hem meegekomen. Zij werken in de zomer samen in Griekenland.

Voor S+K is het een verademing, want ze hebben veel problemen met personeel gehad en nu loopt het eindelijk goed en hebben ze prettige mensen om zich heen.

In mijn 2e week waren er nog veel gasten in huis, maar nu is er slechts 1 gast.

Komt goed uit, want we zijn het nieuwe huis aan het schoonmaken en inrichten. De keuken moet aangepast worden, er stond alleen een aanrechtje en een badkamer had een te smerige douchebak.

De afgelopen dagen heb ik veel geboend om vuil en verf van tegels af te halen. In Omaanse huizen zijn alle vloeren betegeld en liefst de muren ook. In ons huis gelukkig alleen tot heuphoogte op de muren.

Meubels moesten verhuisd worden enz, enz. We zijn er met z’n zessen, ook Bikash, de man uit Bangladesh, die in de Villa werkt, druk mee bezig. Het is wel erg leuk om te zien hoe het huis van een soort varkensstal omgetoverd wordt naar een knus schoon huis.

Het eind is in zicht, vanavond slapen S+K er voor het eerst en morgen ga ik erheen verhuizen. Zal wennen zijn, want ik voel me helemaal thuis in de Villa.

Tussen alles door hebben S en ik vorige week nog een bruiloft gehad, tot mijn genoegen.

De zus van Ismail, een van onze kapiteins, ging trouwen voor de 2e keer. Ze mocht maar 1 feest geven, want ze had 2 jaar geleden al een uitgebreide bruiloft gehad vonden de mannen in haar familie. Dat liep mis en gelukkig is zij zo geëmancipeerd, dat ze is gescheiden en nu hertrouwde.

Dit feest was alleen voor vrouwen. Rond 7 uur in de avond in een betegelde ( ja,ja)tuin kwamen rond de 40 vrouwen en kinderen samen. Eerst eten en daarna kwam de bruid op haar troon zitten. De bruiden, die ik gezien heb zijn elke keer zo nerveus, dat ze ongelukkig lijken. Ze lachen bijna niet. Gelukkig ontspande deze bruid zich later wat.

Als enige man kwam de bruidegom erbij en ging na een kus op haar voorhoofd naast haar zitten.

Zij wisselden ringen uit en hij probeerde haar juwelen om te doen, maar was daar niet zo handig in. Genoeg familieleden om te helpen, dus het lukte met hulp.

Een bruidstaart van drie lagen werd samen aangesneden en ze gaven elkaar een hap taart. Vervolgens dronken ze met armen door elkaar gekruist een slok van enige vruchtensap ( alcohol is hier taboe). Wat dat betreft leek deze bruiloft bijna Europees.

Ze werden door familieleden gefeliciteerd, moesten met deze en gene op de foto en het was voorbij.

S en ik mochten fotograferen. Anderen maken foto’s met hun mobiel. Ik heb een fotoboek van onze foto’s voor hen gemaakt, maar ik mag geen vrouwen op mijn log laten zien, dus weinig foto’s.

Na een stel koude bewolkte dagen, 22 graden, hummm, is het nu weer zonnig geweest en 25 tot 28 graden. In de nacht koeler, dus echt heerlijk weer!

Trouwens, ik hoorde van Carla, dat ze al voor de Kerst aan het koken is. Ik heb al 2 appeltaarten gebakken, die lekker waren en een bananen cake, die ik mislukt vond, maar de duikers smulden ervan.....honger maakt rauwe bonen zoet! Ankie en bakken,,,,,,de wonderen zijn de wereld nog niet uit!!!

Volgende week donderdag komt Karmijn hierheen voor bijna 2 weken. Ik verheug me erop!

Voor het geval ik geen tijd heb om te schrijven, wens ik jullie alvast hele fijne feestdagen toe! En nog dank voor jullie reactie aan mijn lieve trouwe reislog vrienden!

Veel liefs van @nkie

EEN WARM WELKOM IN KHASAB

Tjee, ik ben alweer een week in Khasab. De dagen vlogen en ik ben weer helemaal ingeburgerd.

Mijn vlucht naar Dubai ging goed, Mohammed stond me op te wachten en met zes gasten reden we naar Khasab, dus ik ben meteen aan het werk gegaan! De gang van zaken in de villa verteld en dagindeling van het duiken, vragen beantwoord, handig, want zo hadden we veel te bepraten en bespaarde later tijd.

Sandra wachtte me in de villa op en de volgende dag stond in het teken van het weerzien met alle anderen. Dat was fijn. Buurman Ali kwam meteen kijken of ik er was en troonde me mee naar zijn huis en familie, waar ik zijn derde kleinkind in mijn armen kreeg, die prompt begon te huilen! De hele familie was duidelijk blij om me te zien en andersom!

De villa was de hele week vol, dus genoeg te doen, weer wennen aan wat mijn voorgangers hebben veranderd en met Bikash, die ontbijt maakt en de kamers schoonmaakt, weer een samenwerking opbouwen. Gaat allemaal goed. Her en der dingen schoon gemaakt, die ik nodig vond en zo ben ik wel aldoor bezig. Aardige gasten gehad, oa vier mannen van mijn leeftijd uit Venlo, amuseerden zich goed.

Het weer is nu behoorlijk warm, overdag wel 30 graden en in de nacht toch nog 25, dus soms zweten in bed. Dit weekend waait er een behoorlijke wind en morgen zou het koeler zijn, Insh Allah! Mijn Arabisch moet opgepoetst worden.......

Sandra en Kurt willen per 1 dec uit het Orange House zijn, ze willen de duikers, die langer blijven ook naar het nieuwe resort verwijzen en minder gasten onderdak bieden, dus dan is het huis te groot. Het ligt ook afgelegen, dus ze zijn het op en neer rijden zat.

Ze hebben een huisje gevonden met 3 slaapkamers, 2 badkamers, keuken en huiskamer, dat vlak bij de Villa ligt. Ideaal, maar er moet nog veel aan opgeknapt worden door de eigenaar, dus ze komen eerst nog in de Villa wonen. Als het klaar is verhuis ik met hen mee.

Ze hadden wel nog 2 dagen gasten in het Orange House, dus ik ben daar gaan helpen met ontbijt, om 7 uur op mijn fiets erheen, lekker in de frisse lucht.

Vandaag en morgen zijn we aan het verhuizen en alles moet opgeslagen worden, dus een heel gepuzzel. Het is nu half vijf en eindelijk zit ik even.......

Mijn eerste dag heeft Sandra me meegenomen om Lucky, de hond, die we vorige winter hadden te zien. Ik miste hem wel eerst in de Villa, maar hij kon het komen en gaan van gasten niet aan, dus ook al was ik gek op hem, ik ben het ermee eens dat Sandra een nieuwe eigenaar voor hem heeft gevonden. Hij zit met een andere hond in een metalen huisje in een grote tuin met ook andere dieren. Zit wel veel vast, maar was zo onhandig om over een 2 meter hoge muur te springen, toen ze hem een keer los lieten. Hij zag er goed uit en heeft een maatje. Als het hier wat rustiger wordt ga ik wel met hem wandelen.

Zo jullie zijn weer wat op de hoogte van mijn wel en wee, meer wel dan wee, want ik heb het weer naar mijn zin.

Nederland is wat kouder aan het worden hoor ik, maar met zon, dus niet zo slecht.

Veel liefs van @nkie