NABOISHO CONSERVANCY 2
Hallo Allemaal,
Mijn 2e week hier is alweer bijna voorbij. Het is een bewolkte week geweest met relatief veel regen, niets vergeleken met het regenseizoen, hoewel er gisteravond wel een behoorlijke tropische bui viel. Ze zijn er hier blij mee en het gras staat op plaatsen bijna een meter hoog. Overvloed voor de gras-eters. Als de zon even scheen was het zo 25 graden, maar ik heb een nacht met vest aan onder de dekens geslapen.
Maar ...ik geniet nog steeds van alle dieren om mij heen. Zo'n 2 keer per dag ga ik er met Lincoln op uit en we rijden willekeurig rond, zoekend en speurend. Soms krijgt Lincoln van anderen een berichtje of we zien safari jeeps stil staan. Meestal hebben ze dan een kill gevonden of een grote kat. Veel leeuwen heb ik deze week gezien en gefotografeerd voor identificatie. Vrijdagavond plots toch nog een cheeta, luierend na de maaltijd, hoorden we van anderen. Lincoln kijkt aldoor naar het gedrag vd dieren....kijken ze strak een kant op? Waar vliegen de gieren heen? Zijn de dieren relaxed of onrustig? Schreeuwende apen in een boom waarschuwden voor een luipaard! Hyena's bij elkaar duiden op een kill, soms was het een dagen oud karkas, want zij eten zowat alles. De opruimers in de natuur met de gieren samen.
Zo vonden we een, paar uur eerder overleden, giraf, waar hyena's en jakhalsen van aten, gieren eromheen. De volgende dag zijn we nog 2 keer gaan kijken.....na 24 uur was alleen het skelet nog over. Zij was waarschijnlijk wel van ouderdom overleden, want grote katten kunnen een gezonde giraf niet aan zegt Lincoln. Hij is trouwens een lopende encyclopedie, weet echt alles over de dieren, bomen, grassen, enz. Ik kan al mijn vragen kwijt, tot in detail en grapjes maken doen we ook regelmatig! ( ja ,Marijke, het is goed gekomen met ons, je had gelijk!) Hij stopt de auto zodra ik een foto wil maken en zet de auto in goede positie voor de foto, geweldig! Gister vond hij bij een tent ( ik had er net gelopen.......!!) een baby cobra!! Ik maakte er prachtige foto's van, jammer, ik heb het opgegeven om hiervandaan foto's op te sturen, maar jullie houden veel moois te goed! De mannetjes impala's maken een blafferig, sissend geluid om hun rivalen te imponeren. Dit macho gedrag zag ik een impala ook doen naar een leeuwin, die net gegeten had. Ze liep door, alsof hij er niet was! Daarna wij terug naar waar ze gegeten had en we zagen een andere leeuwin aankomen. Intussen begon het te regenen en daar houden deze katten niet van. ( Boots, Ineke's poes, wel) De leeuwin kroop in een bosje en wij konden haar tussen de bladeren door aankijken ( zo leuk!). Regen over, maar het eten was ook op, pech voor haar. Het is hier ook een vogelparadijs. Ik heb al mooie foto's van roofvogels, ijsvogels, jaarvogels, bustards enz.
Het kamp, waar ik verblijf, bestaat uit een paar gebouwen en tenten. Een gebouw, dat open is als huis/eetkamer. Deels afgeschermd met zeil tegen wind en regen, zoals nu, het regent behoorlijk. Het zeil kan dus ook open, heerlijke ruimte ( zwaluwen vliegen in en uit) met een dichte keuken. Alle eten moet achter slot en grendel om de dieren weg te houden. Ander gebouw heeft 4 kamertjes met bedden, ook stapelbedden. Ik heb de luxe om een kamer voor mijzelf te hebben met groot bed met matig matras. Dan is er een gebouw met 3 wc's en 2 douches afzonderlijk en een buitengootsteen, zoals wij kennen op een camping. Bij de gootsteen is 's nachts licht, dus daar komt een keur aan insecten op af. Leuk als ik nachtvlinders wil fotograferen, maar ik griezel vd torren enz. Het is een hele strijd om ze niet te doden en wel weg te werken, als ik mijn lezen wil uit of in doen en mijn tanden poetsen. In de tenten slapen Lincoln, Emanuel ( kok) en Soila (schoonmaakster). Vrijwilligers kunnen ook in tenten slapen, maar tot nu toe vind ik dat te koud!
Naast onze gebouwen zijn de gebouwen voor de gidsen school en verderop is een prachtig luxueus kamp met zeer luxe Afrikaanse tenten met douche en wc erin. Eagle Vieuw Kamp, op te zoeken op intenet. De tenten en hun hoofdgebouw hebben een uitzicht, als in een film, meer dan prachtig! Ik denk erover om een nachtje daar door te brengen ( heel duur), maar wil dan zeker mooi weer hebben.
Maandag jl zijn we naar een basis school gegaan om de spullen, die ik had meegenomen te brengen. Deze school heeft kinderen van ong. 3 tot 8 jaar en mijn spullen waren geschikt voor hen vond Lincoln. Mijn buurvrouw Marieken van Avoirt had ook lesmateriaal meegegeven en daar waren ze heel blij mee. De hoofdonderwijzeres liet een groep van bijna 100 kinderen in een kring om ons heen liedjes zingen, toch wel leuk en daarna mocht ik ze in deklas zien en moesten ze , de meeste heel verlegen, hun naam zeggen. Velen noemden een Engelse naam, maar ze hebben ook een naam in de taal van hun stam en een achternaam. Op school wordt Engels en Swahili geleerd, dus de oudere kinderen zijn 3 talig. Na het school bezoek zijn we verse groenten op de markt gaan kopen.
Afgelopen vrijdag gingen we naar een school, die meer klassen heeft en slaapzalen. Lincoln wil kinderen vanaf 8 jaar meer leren over dieren. Ik had DVD's van National Geografic meegenomen en we toonden er een over migratie. L. heeft daar apparatuur voor, lappen voor de ramen en een wit laken als projectiescherm, het hoeft allemaal niet ingewikkeld. Op een bepaald moment keken wel 200 kinderen, maar ze waren vrij om te gaan, want het was een “na schoolse activiteit”. Velen boeide het wel, vooral de wildebeesten door de Mara rivier. Dat is niet ver hiervandaan, maar hebben ze nooit gezien.
Wel, jullie zijn weer bijgepraat. Ik zie bij de weersvoorspelling, dat jullie een zonnige zondag zullen hebben en ik zit hier al de hele ochtend in de regen en 19 graden, dat wel.
Dank voor jullie reacties en eindelijk is het winter bij jullie! Veel liefs van @nkie
NABOISHO CONSERVANCY 1
Even iets recht zetten. Mijn vorige verhaal is door verkeerde datering (jan 2000)helemaal onderaan mijn verhalenlijst komen te staan. Dit betekent, dat de mensen, die zich niet voor een berichtje hebben opgegeven, dit niet in de “laatste verhalen lijst” zien staan.
MIJN EERSTE WEEK IN NABOISHO CONSEVANCY
Wat heb ik al veel gehoord, gezien en geleerd......waar zal ik beginnen.......
NABOISHO CONSERVANCY ( NC) is een van de ruim 10 reservaten van het Masai Mara gebied in Kenia. Masai Mara National Reserve is er ook een en is de bekendste, omdat daar , net als in de Serengeti in Tanzania, de grote trek van wildebeast plaats vindt.
Het gebied Masai Mara is in het bezit van het volk Masai en NC heeft een stuk of 50 Masai eigenaren, die hun stuk land hebben verhuurd aan het reservaat. Zij wonen zelf ergens anders, bv in een stad, en krijgen huur uitbetaald. Het NC is ook een bedrijf, dat het reservaat beheert. Zij verhuren weer aan bedrijven, die luxe lodges ( 5) runnen. Zij verdienen geld aan de toeristen, waarmee ze het NC betalen, die de eigenaren betalen. Gidsen zijn in dienst vd lodges en er is een school ( onder beheer van het NC) voor gidsen naast het gebouw, waar ik zit.
African Impact, die werk voor voluntoeristen ( betalende vrijwilligers) regelt in heel Afrika, heeft hier een afdeling om te helpen bij het beheren van het reservaat. Lincoln is hier de manager/begeleider. In samenwerking met de manager van het NC zijn doelen en activiteiten bepaald, die hier uitgevoerd worden. Bijv het wekelijks tellen van dieren in afgesproken stukken land, het bijhouden van waar de grote katten ( leeuwen, luipaarden en cheta's) en olifanten zich op welke dag bevinden en de gegevens doorgeven aan het NC en organisaties, die zich inzetten voor deze dieren in ruimere gebieden. Door die gegevens kunnen zij trends zien ( zijn er meer of minder dieren enz) en hun beleid bepalen. Wanneer er goed wordt samengewerkt een win-win situatie en het is goed georganiseerd vind ik.
Wat ik in de praktijk heb gedaan is 2 x dagelijks minimaal 3 uur rondrijden met Lincoln door het reservaat op een slakkengangetje van gemiddeld 15 km per uur over de hobbelige paden of dwars door de bush, waarbij Lincoln uiterst voorzichtig is om niets kapot te rijden. De dieren, die we tegenkomen, tellen we , dit noteren en later in de computer invoeren.
Nu de emotionele kant.......ik geniet er intens van!!!!Na alle National Geografic series en 3 vakantie safari reizen zit ik mezelf te knijpen of ik niet droom, dat ik dit allemaal meemaak! Zoveel wilde dieren, die in de echte natuur rondlopen en leven!!! En ik mag erbij zijn!
De zes dagen, die ik nu heb gehad, heb ik veel geluk gehad. Lincoln, mijn begeleider, zegt dat hij me alleen nog een volwassen mannetjesleeuw ( die heb ik nog nooit in het wild gezien) wil laten zien en dan kan ik naar huis. Dan zeg ik dat hij me zo makkelijk niet kwijt raakt! Gelukkig, we zijn aan het grapjes maken, de eerste dagen was hij zo serieus, dat ik grapjes miste.
De eerste avond zag ik een moeder luipaard met kind ( 7 mnd), 2e avond leeuwin, die aan het zoeken naar eten was en een afgekloven karkas vond, 3e avond moeder Cheeta met 3 kinderen, 4e dag geen katten, zowaar, maar de 5e ochtend vaag een luipaard, een leeuwin alleen en 4 leeuwen ( 3 jonge mannen en jonge vrouw). Die avond weer het koppel van vier en nog ergens anders 4 leeuwen ( moeder, haar grote zoon en dochter en nog een jong vrouwtje), die een zebra hadden gedood en aan het smikkelen waren. Nou ja wat wil ik nog meer, ik ben helemaal gelukkig. Natuurlijk zielig voor die zebra, maar er zijn er hier honderden ( heb ik geteld,ja,ja) en de leeuwen moeten ook eten, ik ervaar die cyclus nu nog meer.
6e avond een moeder giraf met een week oud kleintje en daarbij een moeder zebra met pas geboren kleintje, onhandig stond hij op zijn beentjes en ze likte hem nog schoon.
Er zijn hier geen hekken, dus de dieren kunnen door de hele regio hun gang gaan. Ook om ons kamp ( gebouwtjes en tenten) is geen afrastering. In het algemeen vermijden de dieren de plekken, waar mensen zijn. Op een middag zag ik wel een jackhals langs lopen, die snel wegliep toen hij mij zag, en in de nacht hoorde ik dat een prullenmand omver getrokken werd. Alle eten wordt goed weggeborgen.
Het met gidsen praten om hun Engels te oefenen gaat niet door, omdat de gidsen deze maand op stage zijn. De lagere school activiteit staat volgende week in de planning, want de school was deze week nog dicht. Lincoln heeft mij deze week ingewerkt in de administratie en verteld over de organisaties ( waarmee mijn verhaal begon) Als andere activiteit heb ik een onkruid moeten wieden. Een plant van een meter hoog, die uitheems is en niet eetbaar voor de dieren hier. We vonden er wel een mooie rups, dus maar hopen dat die snel verpopt.
Omdat 2 mensen hebben afgezegd ben ik voor 3 weken de enige voluntoerist. Voordeel is dat ik een eigen kamer heb, maar meer mensen kan ook meer gezelligheid brengen. Naast Lincoln is er een jongeman, die voortreffelijk kookt en een jonge vrouw, die opruimt, de was doet ( ook de mijne) en mijn bed zelfs opmaakt! Ik wordt verwend! Het eten vind ik veel te lekker, dus het goede voornemen om af te vallen is alweer van de baan!
Als echte ( nou,ja, toch wel) Nederlander besluit ik met het weer. De eerste dagen werd het steeds warmer, overdag met zon wel 35 graden, al snel de deken van mijn bed afgehaald. Af en toe wat wolken. Sinds gister is het bewolkt, wat koeler en af en toe buitjes, niets vergeleken met wat ze hier gewend zijn. In november heeft het heel veel geregend, is regenseizoen, maar meer water dan normaal. Het gras is nu op veel plaatsen een halve meter hoog, jongkies en kleine dieren kunnen erin verschuilen. De graseters hebben overvloedig te eten.
Tot zover mijn belevenissen, ik ga kijken of het internet het nu wil doen om dit op mijn log te zetten. Het allerbeste voor jullie allen van een genietende @nkie
KERST MET DE KENIANEN.
Hoi, daar ben ik weer, gebruikmakend van het feit dat ik deze weken nog behoorlijk internet/ wifi heb. Dat is in januari waarschijnlijk minder goed.
Het zijn onrustige dagen geweest rond de Kerst. Het Lake Naivasha Resort had geen plek voor mij, maar wel in een ander resort, het Sweet Lake Resort op 15 minuten loopafstand. Sweet Lake was best aardig, maar een aangelegde tuin en muur om het hele resort. Het LNR is meer een stuk land, dat loopt naar het meer, veel natuur dus. Apen in de bomen en heel veel vogels. Twee soorten ijsvogels, die ik uitgebreid observeer. ( zwart/witte, die Margriet en ik ook in Sri Lanka zagen en de giant kingfisher, die dus groter is)
Lake Naivasha is door veel regen zo'n 4 jaar geleden buiten zijn oevers getreden. Dit heeft een moeras doen ontstaan, tussen het meer en de tuin van het resort. Ik vertelde al dat nijlpaarden er 's nachts grazen en slapen.
De Kerstdagen zaten de resorts echt overvol met Kenianen. Zo vol dat de keuken het niet aankon en ik af en toe van een koud, leeg buffet heb gegeten. Enfin, honger heb ik niet gehad.
Toen ik zat te wachten op mijn eten, heb ik wel leuke gesprekken gehad met verschillende vrouwen.
De eerste dag ben ik naar een kerk gegaan. Het was fijn om een Kerst mis bij te wonen. Natuurlijk verstond ik er niets van, maar de essentie, het woord Bethlehem en Merry Christmas kwamen zeker over. Twee kerstliederen ( o.a. Stille Nacht ) in Swahili herkende ik ook, dat is toch leuk!
Verder kwamen mensen uit het publiek naar voren, zongen een lied of zeiden wat. De preek duurde wel een half uur, die was minder interactief!
Buiten gaf iedereen de mensen, die de dienst leidden, en elkaar een hand en zeiden Merry Christmas, we eindigden in een grote kring van wel 50 mensen! Prachtig! Ik heb natuurlijk aan alles meegedaan. Het was een zonnige dag, terwijl er in het algemeen veel bewolking is.
De temperatuur valt me wat tegen. Het is overdag rond de 20 graden en in de nacht slechts 13 geweest.
In de middag ben ik elke keer naar het andere resort gelopen, waar ik in de tuin de vogels en apen kon bekijken en fotograferen. Overal Kenianen, hele families, die mooi gekleed en gekapt zijn voor de Kerst. Velen zijn heel vriendelijk. Zo vliegen de dagen voorbij.
Gister ben ik terug verhuisd naar het Lake Naivasha Resort, waar ik warm welkom werd geheten en me meteen weer thuis voelde. In de boom voor mijn kamer kwamen de apen ( vervet apen), terwijl ik op mijn terrasje zat, de vruchten eten. Deze dagen veel de apen gezien, want de mensen laten eten slingeren en dat weten ze te vinden. ( gek op frietjes!) Een moederaap zag ik lopen met 2 aapjes, hangend aan haar buik, de grotere wilde haar nog niet loslaten en de volgende baby was alweer geboren.
Eindelijk heb ik een boottocht op het meer gemaakt, het was eerder zo vol, dat ik het uitstelde.
De zon scheen toen gelukkig en ik heb naast alle vogels, 2 giraffen gezien en wel 25 nijlpaarden! Drie kuddes op verschillende plekken, een kudde van wel 18 dieren, waarvan het mannetje aan het paren was. Het voordeel was dat hij om erop te kruipen meer uit het water moet komen, terwijl je van de vrouwtjes alleen de bovenkant van hun kop ziet met de ogen en schattig kwispelende oortjes.
Vandaag vond ik het tijd voor een excursie en ben ik naar Hell's Gate National Park gegaan met taxi en gids/chauffeur. Door het Park rijdend zagen we giraffen, buffels, zwijnen, gazelles, zebra's, klipdassen en een grote loopvogel ( korikori, Ineke?) ik ga proberen wat foto's te uploaden, kijken of dat straks lukt.
Er zijn geen grote roofdieren en daarom mag je er uit de auto stappen en wandelen. Wij hebben een wandeling van anderhalf uur door de kloof naar beneden en weer omhoog gemaakt. Heerlijk vond ik het, maar ik moest wel aan mijn grenzen denken. Op bepaald moment moest ik aan een touw naar boven klauteren, dat had ik vroeger wel gedaan. Geologisch is het een interessant gebied, omdat het vulkanisch is en je prachtig de verschillende lagen gesteente kunt zien.
Terug in het resort blijken er nu meer toeristen te zijn. Ze houden de Kerstdagen blijkbaar vrij voor de Kenianen, gelijk hebben ze!! Ik ben blij dat ik het allemaal meegemaakt heb!
Met een glaasje zoete rode wijn sluit ik de dag af.
Dank voor de reacties op mijn vorige blog, het is leuk om te merken dat jullie het lezen.
Veel liefs en een goede jaarwisseling van @nkie
Mijn AFRIKAANSE AVONTUUR is begonnen……..
Hallo vrienden,
Gister met de KLM naar Nairobi (Kenia)gevlogen, vanaf Servie onbewolkt, die kust gezien en verder de Nijl naar het zuiden gevolgd. Mooi op tijd geland, maar een taxi om mij op te halen was er niet.
Vanuit Nederland had ik in november voor de eerste 10 dagen het Lake Naivasha Resort geregeld met ophaalservice.........gelukkig heeft een mevrouw van een taxiservice op het vliegveld mij goed geholpen, het resort gebeld, ze wisten niet dat ik kwam. Toen met de taxi richting Naivasha. Na Nairobi zijn de wegen niet verlicht en ondanks de maan was het erg donker. Gelukkig had ik een goede, voorzichtige chauffeur, want er wordt onmogelijk ingehaald en soms zijn er zelfs geen strepen op de weg. Spannend, maar na 3 uur ben ik veilig in het resort beland, kamer gekregen en slapen. Het was intussen 1 uur in de nacht.
De volgende morgen bleken ze mijn reservering niet te hebben en omdat ik al betaald had moest er heen en weer gemaild met Nederland. Is nu in orde, maar met de Kerstdagen moet ik naar een ander resort, tja........
Enfin, de zon scheen, ik zit in de natuur aan een meer, in een kwartier zie ik al 15 soorten vogels, evenals vlinders, libelles en een aap uit mijn kamer moeten jagen, heerlijk toch!
Mijn Afrika plan is als volgt: 3 januari ga ik voor 4 weken vrijwilligerswerk doen in een project bij de Masai Mara. Volgens informatie ga ik dieren observeren, tellen en fotograferen voor identificatie. Een dagdeel in de week iets met kinderen op de school doen.
Dan 2 weken om te reizen, moet ik nog organiseren en half februari wil ik in Zanzibar ( voor de kust van Tanzania) zijn om 4 weken vrijwilliger te zijn in het dolfijnen project daar. Ook observeren, identificeren, dit vanaf een boot. Mijn verblijf is wel aan land. Half maart ga ik kijken of ik in de buurt nog wat meer wil zien en daarna terug naar Nederland vliegen.
Het vrijwilligerswerk is georganiseerd door Activity International in samenwerking met African Impact, beide op internet te vinden voor belangstellenden.
Tot zover mijn plan.......ik ben benieuwd hoe het gaat worden.
Door een bewaker, er loopt hier veel vriendelijk personeel rond, werd mij verteld, dat er elke avond nijlpaarden komen slapen in het moeras tussen het resort en het meer. Er is een elektrisch hek langs de resorts gemaakt, zodat de hippo's niet de tuin in kunnen. Nu net dus met een bewaker erheen gegaan. Hij scheen met een lantaarn en ik hoorde luid geplas van rennende dieren, maar ik zag niets. Toen hij de lantaarn uit deed zag ik 2 grote bruine vlekken in het maanlicht. Dat waren ze, dat neem ik dan aan. Wel vervelend dat ik ze gestoord heb.
Het is me een dagje wel geweest, ik ga mijn bed met klamboe opzoeken.
Natuurlijk wens ik jullie allen Prettige Kerstdagen. Ik wilde een groene Kerst, maar zo te zien krijgen jullie die ook! Binnenkort verder met the continuing story.......
Liefs van @nkie
GROET UIT KHASAB 2
Het is alweer vrijdag, vandaag weer gelunched met Aisha en haar kinderen. Ali is nog aan het werk en de kinderen “vliegen” daarna weg, ze voelt zich soms wat eenzaam, maakt ze me duidelijk. Elke keer dat we samen eten zou ik een foto willen maken van hoe we gezamenlijk op de grond zitten. Iedereen om een stuk plastic met schalen rijst en een schaal vlees met groente erop. Brokken vlees worden op de rijst “gekwakt” en met je vingers breek je er een stukje af. Dit wordt met wat rijst in je hand tot een balletje geknepen en met je duim werk je dat je mond in. Klinkt het smakelijk? Mij smaakt het wel. Ik kan een lepel krijgen, maar intussen weten ze dat ik het ook met mijn hand wil doen.
Ik knoei wel lekker, maar dat geeft niet, want na afloop wordt het eten, waar niemand aan is geweest apart bewaard en het afval, botten en restant rijst worden in het plastic gevouwen en dat gaat naar de geiten en kippen. Goed zo! Geen afwas!
Aan het eind vd middag ben ik ook met Lucky gaan wandelen. Sandra heeft het te druk, dus ik neem de nieuwe Rox en Lucky om de beurt mee voor een eindje lopen in de buurt van waar ze wonen. Een warme aangelegenheid , maar de laatste dagen is de temperatuur toch gedaald naar rond de 30 graden, dat scheelt best. Er was regen voorspeld, maar geen drup gezien, voor mij ok!
De dhow trip was weer een relaxed dagje, terwijl het nu wel heerlijk is om te gaan snorkelen, omdat het water 30 graden is in de fjord. Dus anders dan in de winter ben ik twee keer het water in geweest. Niet mijn beste keer met de bultrugdolfijnen, maar wel een moeder met kleintje en dat is altijd leuk!
Nog weer 2 keer mee op de boot om te snorkelen en hoe meer ik het doe, hoe meer ik ervan geniet, omdat ik steeds meer de kleine dingen zie.
De villa en duikboten zijn vol geweest, omdat het Arabisch Nieuw Jaar, dus een lang weekend Is. Veel mensen uit Dubai. Grappig voor mij om te zien hoe de villa loopt “zonder een gastvrouw”. Soms kan ik het toch niet laten om even te helpen of info te geven.
Nog 2 dagen en dan pak ik een heleboel warmte in mijn koffer en kom terug naar Nederland. Sandra heeft deze winter geen gastvrouw nodig en ik wil wel eens wat anders. Het ziet er nu naar uit dat het volgende verslag uit Afrika zal komen........Inshallah!
Veel liefs van @nkie
EEN GROET UIT KHASAB, OMAN
JA, JA, ik kon het niet laten om even naar Khasab te gaan om mensen te zien, warmte te halen en te snorkelen.
Intussen ben ik hier vier dagen en nog een weekje te gaan.
Het was weer een warm ( letterlijk en figuurlijk) welkom hier. Bij aankomst in de avond meteen met Sandra en Kurt uit eten gegaan en bij gekletst. Daarna nog naar Aisha en familie (buren), want ze hadden al naar me gevraagd.
De volgende dag, vrijdag, niet op de boot gegaan, want ik “moest” met hen lunchen om iedereen te zien. Ik geniet ervan om de bedrijvigheid van de grote familie te zien, echt praten lukt nog steeds niet, omdat we te weinig van elkaars taal kennen, maar Fatima, een dochter spreekt wel Engels, dus het belangrijkste krijg ik te horen. Althans de goede dingen, want hun problemen delen ze niet, dat weet ik van Sandra, die via via van alles hoort.
Gister ben ik mee geweest naar Aisha’s moeder en familie. Vorige winter ben ik er ook geweest en toen was haar vader erg ziek. Hij is anderhalve maand geleden overleden, dat had Aisha mij verdrietig via een what’s app boodschap laten weten. Haar moeder mag nu 4 maanden en enige dagen niet het huis uit en ze laten haar niet alleen. Niet dat dat zo snel zal gebeuren, want er wonen nog 2 zussen met echtgenoten en kinderen in huis, het is een zoete inval, ook toen haar vader zo ziek was. Van jong tot oud krioelde eromheen.
De plek, waar zijn stoel had gestaan was nu leeg. Of dat bewust is weet ik niet. Ik eet natuurlijk weer mee op de grond en met mijn handen, ik geniet ervan.
Twee keer mee geweest op de boot om te snorkelen. Er is vergeleken met de winter niet veel wind ( golven), zelfs heerlijk om in bikini op de boeg vd boot te zitten tijdens de rit naar de duikplekken. Gister twee uur en vandaag twee en eenhalf uur in het water gelegen.
Prachtige koralen, gaaf en heel groot met alle vissen, die erbij horen. Vaak en veel kleintjes en daartussen af en toe schildpadden, egelvissen ( 50cm) en de haaien ( 100cm), die vandaag wel op een voor mij bekende plek aan het cruisen waren, maar gister op een andere plek niet. Papagaaivissen zijn er veel, mooi gekleurd of jonge bruine in grote groepen. Ik ben nog nooit hier in oktober geweest en ook de zee heeft seizoenen.
Ik hoor net van duikers hier in de villa dat het water 31 graden was, heerlijk!!!! Vandaar dat ik het zo lang in het water uithoud.
De temperatuur is sowieso hoog voor de tijd van het jaar, overdag 34 tot 38 graden en in de nacht koelt het nauwelijks af. De Omani zitten dus nog steeds binnen bij de airco, alleen die maffe Europeanen willen buiten zitten!
Lucky, “onze” hond heb ik ook gezien. Hij lijkt wat mager, maar door de hitte is zijn vacht dun, wat goed voor hem is. Hij heeft een nieuw jong maatje, want de vorige Rox is doodgeschoten door buren, die hem niet op hun terrein wilden hebben. Ja, zo gaat dat hier. Ik daarom toch blij dat Lucky in zijn hok blijft, maar ja, wat is goed?
Sandra en ik zijn een eind met de honden gaan wandelen, maar daar heeft ze natuurlijk niet elke dag tijd voor. Gelukkig wel regelmatig.
Nou, jullie zijn van de belangrijkste dingen weer op de hoogte, morgen ga ik, voor de hoeveelste keer????? de Dhow tocht in het fjord doen om de dolfijnen te zien. Karmijn, Karin en Joos hebben dat ook met mij gedaan. Altijd leuk vind ik.
Het is dus genieten voor mij hier en ik stuur jullie wat warmte,
want ik hoorde dat de zon er wel is.
Veel liefs van @nkie
Spanje
Hallo Allemaal,
Even een levensteken via mijn reislog en uit Spanje.
Met Karmijn ben ik 10 dagen in Estartit aan de Costa Brava.
Vorige week donderdag zijn we naar Gerona gevlogen, lekker vroeg, dus ook vroeg al in Gerona, waar we een auto huurden en naar de kustplaats Estartit reden.
Ons appartement is niet groot, maar is comfortabel en heeft een balkonnetje, dat uitkijkt op zee, tussen bomen door. We verkenden Estartit en concludeerden, dat wij goed in het rustige deel zitten.
Karmijn kon pas zaterdagmiddag haar opfris duik cursus doen, dus wij vrijdag aan de wandel. Flink ertegenaan een tocht van 4 uur, klimmend naar een kasteel en over bergkammen heen en dalend, terug naar het stadje Torroella de Montegri.
Een mooie tocht met uitzichten over de kust en de vlaktes. Ik wel hijgend als we moesten klimmen, maar dan stop ik gewoon om weer op adem te komen. Karmijn wacht dan verderop op mij.
Karmijns opfris cursus ging goed, maar verder valt het duiken tegen. Ik bleek niet vanaf de duikboot te mogen gaan snorkelen, alleen met aparte groepen mag gesnorkeld worden of als je zelf een boot huurt. Ik ben wel meegegaan op de boot met Karmijn, maar de video’s die mij later getoond werden vielen mij tegen. Een morene is al een heel ding. Allemaal rotsen met zeewier en zand ertussen, weinig variatie. Natuurlijk ben ik verwend, maar mijn verwachtingen waren ook niet hoog.
De volgende dag ging Karmijn met mij mee snorkelen. De boot had wel 30 mensen aan boord, ging wel ook naar de Medes eilanden, die hier voor de kust liggen, maar naar een stuk kust, waar veel boten geankerd lagen. Rotsen, zeewier, zeegras en zand. Een school ( 40) vissen was leuk om te volgen en ik vond een klein gekleurd visje. De instructeur zei dat de andere kant van het eiland leuker is, maar dan moet de wind vanuit het zuiden waaien en dat doet hij nu niet........ Enfin een teleurstelling, maar wij laten ons niet kisten.
We hebben verschillende mooie wandelingen gemaakt, klimmend en dalend, tussen de pijnbomen door met het geluid van de cicaden in onze oren. Naar kleine baaitjes met kleine kiezel strandjes, waar we even in zee duiken.
Een tocht met de auto naar Rosas gemaakt. Een grotere plaats, waar we eerst wilden verblijven en blij zijn, dat we nu in het kleine Estartit zitten. Vandaag met de auto naar Cadaques, waar het huis en een museum van Dali staan. Natuur en cultuur is ook hier goed te combineren. Het grote museum van Dali in Figueras staat nog in de planning.
Het weer is goed, het wordt wel steeds warmer. De eerste avond hadden we regen en de volgende nacht een onweersbui, maar verder droog. Regelmatig bewolking, maar omdat de temp toch 25 tot 35 graden is, is dat helemaal niet erg.
Om de dag eten we uit, meestal tapas, en de andere dag kookt Karmijn heerlijk. We zitten dan op ons balkonnetje lekker te smikkelen.
Vanuit Spanje dus een vrolijke warme knuffel van Karmijn en @nkie
SRI LANKA 3
Na enige dagen afgelegen in 2 natuurparken te hebben genoten, zijn we weer in de bewoonde wereld. Maar eerst terug naar waar ik gebleven was. De treinreis van Nuwara Eliya naar Ella trakteerde ons op prachtige uitzichten. Behalve de vele theeplantages wordt er in de bergen veel groente verbouwd en zagen we kaneelbomen, kruidnagel struiken en rubberbomen. De temperatuur is er aangenaam koel. Ella bleek een leuk klein backpackers dorp. Van hieruit kun je onder andere de beklimming van Adams Peak doen, maar dat vonden we te zwaar. Onderweg naar het Singaraya Rain Forest hoorden wij trommelmuziek bij een Hindoe tempel. Zeer gastvrij werden we ontvangen bij een bruiloft. We hebben de aparte inzegening van de bruidegom en bruid kunnen zien. Margriet werd nog meegetroond naar de kleedkamer van de bruid. Een mooie, kleurrijke ceremonie was het. De Blue Magpie Lodge lag afgelegen midden in de natuur van het regenwoud. We voelden ons er meteen thuis. In de rivier vlakbij poedelden we met het personeel. Margriet kreeg van Ajith een “rivier was les”. Haar broek is met behulp van Sunlight zeep en een steen nog nooit zo wit geweest. Tijdens de heerlijke curry kon je vogels spotten en we ontdekten dat de eekhoorntjes vogelgeluiden maken. Vroeg op, want de excursie door het regenwoud stond op het programma. Het pad was voor Margriet goed te doen en we zagen geweldig veel dieren: 2 soorten apen, vele kameleons, 4 soorten slangen, vele vlinders en vogels. De frogmouth op zijn nest was een soort uil en onze wens kwam uit, dat we de Blue Magpie zagen! Onze lodge is naar deze vogel genoemd en hij is prachtig! Terug in de lodge werden we in de middag verrast door een stevige tropische regenbui. Waarom anders zou het Rain forest genoemd worden? Op weg naar Yala National Park bezochten we het Transit Home voor olifanten in Udawalawa. Jonge wees olifanten worden daar verzorgd en weer in het wild uitgezet. Als kritische toeristen waren we blij dat we alleen zien konden dat ze gevoerd werden. Geen trucjes doen, geen ritje op de rug van een olifant. Door het vrijwilligers werk, dat Karmijn in Thailand bij de olifanten heeft gedaan, weet ik intussen hoe mishandeld de olifanten daarvoor worden. Bij aankomst in the Secret Yala tented camp werden we welkom geheten door het voltallige personeel, 8 man sterk. We vielen van de ene verrassing in de ander. Onze luxe tent lag tussen de struiken verscholen in de duinen bij het strand. Bij maanlicht stond 6 man personeel ons op te wachten voor een romantisch diner voor 2 in de duinen. Daar moet je 65 voor worden, maar waar waren die minnaars nou?????? De volgende ochtend hebben we genoten van zon en zee op ons privé strand. 's Middags tijdens onze safari in het Yala Park zagen we apen, krokodillen, olifanten, herten, wilde zwijnen, mangoesten, wilde pauwen , vele andere vogels en …........als cadeautje 2 luipaarden!!!! Wel 20 jeeps vochten om de beste plek om het luipaard te zien, terwijl aan de andere kant dichterbij een luipaard rustig langsliep. Een man in de jeep voor ons maakte ons daarop attent, zodat wij bijna de enigen waren die hem hebben gezien!!! We lachten in ons vuistje! Vandaag maakten we een vogel safari in het Bundala Park aan de kust. Het is een kleinschalig park en hier kwamen we bijna geen jeeps tegen, een verademing. Door onze gids kwamen we erachter, dat de visarend, die ik op zijn nest met kleintjes had gefotografeerd een brahmaanse wouw was. Dit is een havikachtige roofvogel. Verder ontmoetten we op de weg erheen zomaar een olifant. Wat doe je dan???? Gewoon wachten tot hij opzij gaat.....hij bleek in die buurt een van de weinigen te zijn. Inmiddels zijn we aangekomen bij ons resort aan het strand. Het ziet er allemaal prachtig uit en hier gaan we de komende dagen uitrusten en nagenieten van alles wat we beleefd hebben. Een bezoek aan Galle, waar een stuk Nederlandse geschiedenis ligt, en Colombo hebben we dan nog tegoed. Daarmee komt een einde aan deze kleurrijke, afwisselende en avontuurlijke reis. Sri Lanka heeft al onze verwachtingen overtroffen! Ik raad iedereen aan om naar Oman te gaan, maar Sri Lanka heeft nu ook mijn hart gestolen! Tot gauw weer in Nederland!! Veel liefs van Margriet en @nkie