Naboisho Conservancy 2e week jan '17

Lieve Allen,

Eerst wil ik jullie bedanken voor de reacties, die ik krijg op mijn log en via email. Het is echt leuk om te merken dat jullie meeleven en meegenieten van mijn avonturen!

Onze 2e week begon weer prachtig met kleine welpjes. Jullie zagen de foto’s al. Osirata zagen we maandag met spelend welpje, maar dinsdag avond zonder welpje en dan maak ik me alweer zorgen. Gelukkig onnodig, want we hoorden in de loop vd week dat ze haar welpje verplaatst had. Ook zogende leeuwin Dada was een genot om van zo dichtbij te zien met de kleine krioelende welpjes. In de loop vd week zagen we nog diverse leeuwen, cheeta Forester met halsband en we hoorden, dat leeuwin Tikki jongen had gekregen. We vonden haar , maar niet de welpjes. Toen we blaffende apen hoorden ontdekten we een onbekende luipaard in een boom. Zo fantastisch om het gedrag van dieren te volgen en dan ontdekkingen te doen!!

Tijdens een nachtrit heb ik een flits van een aardwolf gezien en een “springhare” , soort kangoeroe achtig klein dier, dat weg sprong. Tientallen hippo’s, die ’s nachts het water uit komen en vele kleine, waarvan ik ook een foto plaatste, die de volgende morgen gemaakt is. Een genet cat in een boom. Deze is kleiner dan de serval cat.

s’Nachts kan ik geen foto’s maken. Ook de foto’s, die we nodig hebben om de leeuwen te identificeren en die in de schemer gemaakt worden zijn niet altijd duidelijk.

We hebben nu wel de gegevens van de nieuwe leeuwen gekregen van Niels van het Mara Lion Project, zie website, die de leeuwen in de hele Mara in de gaten probeert te houden.

Vorige zomer hebben 4 nieuwe leeuwen “de 3 Sol boys”, die ik van vorig jaar kende, verjaagd en de macht overgenomen. Dat betekent, dat jonge leeuwen gedood of verjaagd zijn en daarom zijn er nu zwangere leeuwinnen en zoveel jonge welpjes.

Ons plan om op een school met kinderen spelletjes te doen viel in het water ( met deze droogte misschien niet de juiste uitdrukking), omdat er een protest van de ouders gaande was. Ze willen dat het hoofd vd school opstapt, omdat de resultaten vd leerlingen niet goed genoeg zijn. Zulke dingen gebeuren dus ook hier.

Joseph ,onze gids, nam ons toen mee naar een winkel, waar 4 kinderen een nieuw schooluniform kregen. Een Chinese vriendin van Joseph sponsort deze kinderen om naar school te gaan.

Nog steeds komt mijn oorspronkelijke wens om zon te hebben uit. Intussen zijn we dus blij als er wolken komen en bidden voor regen, maar er is hier en daar een bui, wat fijn is, maar niet echt zoden aan de dijk zet. Ik geniet wel van de temperatuur tussen de 18 en 25 graden, soms een koude wind op de vlaktes en in de vroege ochtend even een deken nodig.

Bij de foto’s heb ik vergeten de foto’s van Eagle View te plaatsen. Die voeg ik nog bij de serie van deze week en daar krijgen jullie dan niet weer bericht over. Dus als je ze wilt zien, zelf naar die serie gaan. Ik hoop dat dat vanmiddag lukt, want vanuit ons kamp is foto’s sturen niet te doen. Ik ben al blij als het internet voor de gewone mail lukt.

Morgen, maandag komen er 2 nieuwe vrijwilligers bij. Een Chinees en een Engelsman. Ben benieuwd, want we hebben nu een lekkere samenwerking en die verandert dan weer. Ik klets veel met de Kenianen in ons team en dat is erg interessant.

Jullie, sterkte met de kou, die voorspeld wordt, Ik hoor min 10 graden! De Elfsteden tocht is zeker alweer in de media! Nieuws volg ik hier niet, dus jullie input is belangrijk voor mij.

Veel liefs van @nkie

Naboisho Conservancy 1e week jan 17

Soms denk ik, het kan niet beter en dan toch wordt ik weer verrast, zo ook deze eerste dagen in Naboisho, mijn vrijwilligers plek.

Mijn vrees dat alles veel droger zou zijn, bleek onterecht, want in de Kerstweken had het hier wat geregend, dus het zag er groener uit en er waren heel veel dieren te zien. Onze eerste gamedrive eindigde in een regenbui, maar dat vind ik nu helemaal niet erg!!!!

Die eerste avond hoorden we leeuwen heel dichtbij en toen we met de auto gingen kijken bleken een leeuw en 2 leeuwinnen een paar honderd meter van ons kamp af rond te lopen. Er waren hier 2 weken geen mensen geweest, dus ze hadden het gebied weer over genomen. Elke nacht horen we ze brullen, maar wel vanaf verder.

En elke dag hebben we grote katten gezien, niet 1, maar meerdere en alle drie de soorten! Groep van 5 mannelijke cheeta’s en zoals in dec cheeta Nabor met haar 2 welpen(7maanden)

• Zeker 10 verschillende leeuwen en dan reken ik de welpjes niet mee. Leeuwin Dada heeft 5 welpjes gekregen, die nu 3 weken oud zijn, zie foto’s. Twee leeuwen hinkten en een had een klein biggetje te pakken. We zien ze lopend, maar ook vaak liggend in de schaduw.
• Luipaard Osirata was in dec, toen we haar zagen, blijkbaar zwanger want had nu 2 welpjes, waarvan wij er een gezien hebben. Mijn dierbaars foto van van de rug van het welpje in mijn Kerstvakantie, is nu dus overtroffen door goede foto’s van het luipaard welpje van Osirata!!!! heel speciaal is dat!

Er zijn heel veel wildebeesten, dus elke ochtend komen we wel kills tegen van die nacht en dan zitten de gieren erop of af en toe een hyena. Genoeg eten voor de katten! De katten laten soms halve dieren liggen, omdat hun buik vol is, voor de kleinere dieren, zoals jakhalzen en hyena’s.

Ongewoon was ook een groep van 15 nijlpaarden slapend tussen de bosjes op een ochtend, nog te lui om het water in te gaan.

Gelukkig hebben we een paar kleine groepen olifanten gezien, maar de meeste zijn naar groenere oorden vertrokken.

Tijdens de Game counts, het tellen van dieren op vastgestelde plekken, hebben we veel te tellen.We verdelen het werk. Drie weken ben ik met Australische Lyn en Finse Etti. Lyn is al 2 keer eerder geweest en Etti voor het eerst. De samenwerking gaat goed, dus ik heb het naar mijn zin. Het was ook leuk om manager Caroline, kok Emanuel en assistent Caleb weer te zien. Soila, die schoonmaakt had een gekneusd been, maar is ook weer aanwezig. Driver/guide Francis is vrij en vervangen door Josef, met wie ik de Mara tocht in december had gemaakt. Heel ervaren en easy going, dus we zijn blij met hem.

Als “conservancy work” hebben we een keer van takken kleine hekjes gemaakt om de erosie tegen te gaan en een keer stenen verzameld om in kuilen te leggen, zodat de auto’s er beter door kunnen. Nooit gedacht dat ik op mijn leeftijd nog wegen zou repareren!!!!

De enige domper is nog dat we weinig te identificeren hebben, omdat de info niet recent is. Dat valt Lyn ook erg tegen, maar we praten er steeds over en hopen het team te stimuleren om daar verandering in te brengen.

In het weekend moeten we onszelf amuseren en ik ben gisternacht naar Eagle View geweest. Het resort ( op internet Basecamp Naboisho ) dat hier vlakbij ligt. Het ligt op een klif en heeft een prachtig uitzicht, als in een film. Veel Eagles heb ik niet gezien, maar ik denk dat het z’n naam ook dankt aan het uitzicht……het is alsof je uit de lucht, als een arend over het gebied kijkt.

Je zit op het terras en de dieren trekken in het gebied voorbij, alle antilopen, giraffen, wel 70 wildebeesten in een rij, wrattenzwijnen, zebra’s, een hyena, een nijlpaard. Deze keer voor mij geen olifanten, noch grote katten, maar ze hadden deze week de leeuwen ook vlak naast de tenten gehad. Ik zag de nacht over het gebied vallen en dan alle geluiden, terwijl ik aan een wijntje zat te nippen. ‘sNachts wilde ik eigenlijk wakker blijven, mijn luxe tent was aan 2 kanten met gaas, dus uitzicht. Ik viel in slaap en miste het brullen van de leeuwen ( niet heel dichtbij). Maar vanuit mijn bed heb ik de zon zien opkomen en het gebied steeds levendiger zien worden. Tot de zon weer te warm wordt en de dieren de schaduw opzoeken. Tijdens mijn ontbijt op het terras vlogen de zwaluwen om mijn oren! wat een genoegen!

Nog een luie zondagmiddag en morgen gaan we weer aan de slag, we kunnen niet wachten!!!

Jullie sterkte en plezier met de kou en natte sneeuw. Hier is het 15 tot 25 graden, dus meer mijn temperatuurtje.

Veel liefs van @nkie

Samburu National Park

Lieve Allen,

Allereerst wens ik jullie een gelukkig, gezond 2017!!!

Zoals de laatste jaren ben ik het nieuwe jaar lekker slapend en eerder dan jullie begonnen!

Het internet was in de Ashnil Samburu Lodge niet zo goed, maar nu, terug in Limuru, mijn basis, weer beter. Dus ik ga kijken wat me weer lukt met mijn log.

Dinsdag zijn we naar Samburu National Park gereden, maar mijn lodge bleek niet in het park te liggen. Wel vlakbij de hotspot van het park, maar dat was aan de andere kant van de rivier en om daar te komen via een brug moesten we een uur omrijden. Dat was wel door park gebied en ik heb dan ook wel dieren gezien, maar de grote katten zagen we aan de overkant. Beetje zonde van de tijd, dat omrijden. Enfin, we hebben het opgelost door 1 ipv 2 keer per dag te gaan en dan de hele ochtend. En ik heb alle grote katten gezien!!!!

Drie keer een luipaard, wat heel bijzonder is en……….een luipaard welpje!!!!! De dag kon niet meer stuk! We zagen zes auto’s (!) en de moeder kwam uit de bosjes en ging zitten voor een halve maan van auto’s. Sammy, mijn gids, zei dat een welpje gezien was en toen ik in de bosjes keek, keek ik recht in het kleine snoetje!!! Moeders vond het toch te druk en verdween weer in de bosjes met haar welpje naast haar, ik kon ze nog een paar keer zien lopen en toen waren ze verdwenen!!!!! Wat een geluk!!!!! Zo zeldzaam dat je dat ziet!

Achteraf heb ik trouwens mijn foto’s van de drie keer vergeleken en het blijkt steeds dezelfde/ hetzelfde luipaard te zijn geweest. Dat hadden we eerst niet door. Hun vlekken zijn specifiek per individu, dat heb ik met identificeren geleerd te bekijken.

Zelf hebben we speurend cheeta’s gevonden. Ik zag er 2 lopen. Ze gingen naar een bosje voor schaduw en daar lagen er nog 2! Het bleek een moeder met 3 grote jongen te zijn.

Een groep leeuwen van 6 volwassenen en 2 welpjes vonden we in een bocht van de grote rivier met veel auto’s ,die ernaar keken. Een landrover dacht wel even naar de overkant te rijden en was vast komen te zitten. Wat heb ik al deze weken geluk gehad met het zien van grote katten! Het is elke keer fantastisch om ze te observeren, zeker als er welpen bij zijn!

Samburu is beroemd, omdat er ook andere speciale dieren zijn: de oryx ( soort sabel antiloop), gerenuk ( formaat impala met lange nek), Gravy zebra ( dunnere strepen en witte buik) Reticulated giraf ( ander patroon), Somali Struisvogel (paars/grijze benen en hals ipv roze), defassa waterbok ( met witte ring op zijn kont ipv hele witte kont) en ander soort guinea fowl. Leuk om de variatie te zien. De oryxen doen het goed, we zagen grote kuddes van 30-40 stuks, dat was meer dan in februari, toen ik hier ook was.

Op een ochtend zagen we in een keer 70 olifanten, ook in de verte meegeteld. Een stuk of 30 staken de weg voor ons over, ze liepen allemaal dezelfde kant op…..vergadering?????

De Ashnil Lodge was op zich prima. De luxe tenten zijn rond en je kijkt door een gazen wand ( Sweetwaters had een glazen wand) naar het groen ,waar de rivier achter ligt. “s Nachts werden de gordijnen dicht gedaan, maar ik deed ze weer open, zodat ik het gevoel had buiten te slapen.

Je hoorde alle geluiden, zoals op een avond hard gescharrel en gesnuif. Ik durfde niet alleen in het donker naar buiten te gaan, maar er kwamen mensen kijken en toen durfde ik wel. Het bleek een groep olifanten, die al de hele middag ook hadden rondgescharreld. De speciale soort palm laat vruchten vallen, die ze lekker vinden. Elke ochtend werd ik wakker om 6 uur met het gezang van de vogels.

De vervet aapjes waren overal bij de tenten en een keer had ik een stel koekjes in mijn tent laten liggen. Ik was gewaarschuwd, stom, en ja, ze hebben ingebroken en ook een pak sap en ORS zakjes open gebeten, overal rotzooi. De tweede keer had ik niets en hadden ze gepoept en geplast. Toch is het leuk om ze in de buurt te hebben, ze buitelen over de tenten, takken en elkaar heen. De baby aapjes zijn schattig.

Trouwens mijn gezondheid werd steeds beter en tot mijn verrassing was de temperatuur aldoor boven de 23 graden, ook ’s nachts!!! heerlijk! Ik had niet beseft, dat Samburu 1000 meter lager ligt dan Ol Pejeta, dus heeft ander klimaat, terwijl het maar 200 km bij elkaar vandaan ligt.

Twee kinderen in het zwembad vroegen of ze met me mochten zwemmen en daardoor kwam ik 2 dagen in een leuk gezin terecht. Was heel gezellig naast de praatjes, die ik ook met andere toeristen maakte.

Gister was het een heel eind rijden, de hele dag, van Samburu naar Limuru bij Nairobi. Hier is het weer koel, maar de zon probeert door te breken, dus ik ga een wandeling maken.

Morgen ga ik weer “aan het werk” in het Mara Naibosho Conservanvcy voor 4 weken.

Nogmaals een Gelukkig Nieuw Jaar en veel liefs van @nkie

Een verziekte Kerst.......

Lieve Allemaal,

Vorige week ben ik 4 nachten in het Lake Naivasha Resort geweest, waar ik vorig jaar de Kerstweken heb doorgebracht. Het leuke was dat sommige personeel leden mij herkenden en ik hen. Een kamermeisje heette Paulien , dus dat heb ik wel onthouden. Het mooie daar is dat het een grote tuin heeft, die afloopt naar het meer, daar geniet ik elke keer weer van.

Vorig jaar was de overgang van tuin naar meer heel drassig, maar nu stond het water lager, zodat er meer gras was. Dat is het gebied waar de hippo’s ’s nachts komen grazen. Ik ging daar elke avond kijken en soms waren ze er. Mijn eerst avond kwam er vlak na zonsondergang al een uit het water. Hij liep rond en had mij opeens in de gaten. Ik zei dat ik geen kwaad in de zin had en hij bleef een paar minuten en liep toen langzaam weg, terwijl ze echt grote vaart kunnen maken! Heel leuk! Andere avonden heb ik ze alleen in het hele donker gezien of ze waren er niet.

Vorig jaar was er op het terrein al sprake van nieuwe gebouwen, maar nu zijn ze heel rap aan het bouwen. Ik had er geen last van, maar het wordt een groot conferentie oord voor wel een paar honderd mensen, dus not my cup of tea! Nu was het nog wel leuk, hoewel de oude gebouwen niet meer worden onderhouden.

Ik heb er 2 dagtochten gemaakt, weer naar Crescent Island en naar Hell’s gate Park. De beklimming van de Berg Longenot was goed voor een keer vorig jaar.

Crescent Island is een schiereiland, dat gebruikt is voor een film en daarna is blijven bestaan met zebra’s, antilopen, wildebeesten, giraffen en een paar buffels. Je mag er vrij rondlopen en dat is de charme voor mij. Ik ontdekte, dat de kleine giraf van vorig jaar alweer een zusje had. De ranger vertelde, dat ze 5 dagen oud was! Haar navelstreng was nog zichtbaar! Zo leuk! Er waren ook veel visarenden, waarvan ik er een, die wegvloog op de foto vast kon leggen, gelukje!

Hell’s Gate deed ik weer met “mijn” taxichauffeur David van vorig jaar. Men wil hier allemaal telefoonnummers uitwisselen, dus ik had zijn nr nog van vorig jaar en nu app ik er op los met allerlei Kenianen, nou ja, degenen, die ik aardig vond, haha, anderen krijgen geen antwoord en over een maand doet dit Keniaanse nr het niet meer, is dat erg onaardig?

Enfin, met David heb ik dus de afdaling in de Hell’s gate gorge gemaakt, hij en een gids hielpen mij op de moeilijke stukken. Weer mooi die verschillende lagen zandsteen uitgesleten door water. In het vlakke deel lopen wilde dieren rond en vooral heel,heel veel zwijnen!!

Zaterdag haalde mijn gids/chauffeur Sammy mij weer op en reden we ( 6 uur) naar Sweetwaters Tented Camp in Ol Pejeta Park. Ik voelde me wat vreemd en had koude rillingen, maar er stond daar ook een koude wind. In bed gekropen in de paradijselijke omgeving, maar wel de avond drive gemaakt. Ol Pejeta staat bekend om zijn neushoorns en ik heb er heel wat gezien Wel 10 bij een drive in verschillende groepjes. Er zijn zo’n 50 witte neushoorns en wel 115 zwarte, maar die zijn schuw, verstoppen zich in de bosjes en eten bladeren, je ziet ze maar af en toe en wij hadden een paar keer geluk. De witte grazen gras op de vlaktes, dus zijn zichtbaarder. We vonden een zwarte, die aan het |grazen was, heel ongebruikelijk en we zijn het gaan vragen in het opvang centrum. Ze kenden hem, hij was verstoten door anderen, we vonden hem vlak bij 2 olifanten en hij bleek gek te zijn op een bepaald onkruid tussen het gras.

Kerstavond diner was met Kerstmuts met lichtjes, zien jullie me zitten in mijn eentje? Maar ik kwam er niet onderuit. Die nacht spookten mijn darmen en de volgende ochtend ben ik rillend in bed blijven liggen. Met medicijnen kwam ik wel weer op de been, maar van een lekkere Kerst was geen sprake. Ik zorgde dat ik de gamedrives kon doen en die waren geweldig. Een groep van 23 giraffen, 2 leeuwen , die het restant van hun prooi tegen hyena’s verdedigden, olifanten en 2 Cheeta’s! Heel ongebruikelijk in dit gebied!

Sweetwaters Tented kamp is het resort met de zeer luxe tent, die ik in februari beschreven heb en waarvan de foto's boven mijn log zijn. Ik kon dus wel vanuit mijn bed de langslopende dieren zien. De temperatuur was tussen de 12 en 21 graden, dus aldoor vesten gedragen. De zomerjurkjes, die ik voor de Kerst had meegenomen, bleven in de kast! De oude, blinde olifant, die vaak “voor mijn deur” rondscharrelde was er niet, maar ik hoorde dat hij nog wel leefde en zowaar we vonden hem vanochtend ( dinsdag)voor vertrek in een moeras verderop.

Vandaag zijn we naar Samburu National Park gereden en daarover volgende keer meer. Wel merk ik al dat het internet hier niet goed is.

Ik hoop dat jullie een goede Kerst hebben gehad en wens jullie een GEZOND en Gelukkig 2017!

Liefs van @nkie

Naboisho Conservancy 2

Lieve Allemaal,

Och,och wat is het droog geweest. Het gras is kort afgegraasd en overal geel. De struiken hebben veelal gerimpelde blaadjes. Vrijdagavond werden we op de terugweg van onze game drive verrast door een echte tropische regenbui. Wel een half uur door de stomende regen gereden om “thuis” te komen, maar we waren blij, want de natuur heeft het nodig.

’s Avonds was iedereen al naar bed, terwijl ik in de open “eetzaal” zat. De regen was opgehouden en ik hoorde de leeuwen steeds dichterbij brullen. Dat was me te spannend…….zonder tandenpoetsen heb ik me in mijn kamer opgesloten…….’s nachts hoor je vaak allerlei dieren brullen, blaffen of huilen. Liggen luisteren en het duurde dus wel even voor ik in slaap viel. De volgende ochtend waren we het er allemaal over eens dat de leeuwen niet ver weg waren geweest.

Alweer ruim een week voorbij sinds mijn vorige log. Vorig weekend zijn we met alle vrijwilligers naar de “ echte” Masai Mara geweest. ( onze conservancy ligt ook in het gebied van de Mara) het was geweldig, we werden ontvangen door een grote groep leeuwen, die net een wildebeest aan het verorberen waren en er waren ook 2 welpen bij. Een grote leeuw liep net, hinkend weg en de leeuwinnen smikkelden met de welpen. Later zagen we ze nog naar de rivier lopen en drinken. Verderop lag een leeuwin te loeren op wrattenzwijnen en er was een confrontatie tussen 2 leeuwen en een stel olifanten. In de Mara had het meer geregend, want alles was groener en meer dieren. Veel nijlpaarden in de poelen, van groot tot klein. Twee keer een cheeta, een had 2 welpen bij zich, die 7 maanden oud waren. Ook een serval cat, een klein soort kat, groter dan de genet kat, die we nu bij daglicht zagen. Onze chauffeur Joseph kreeg toen een boete, want hij reed van de weg af door het veld en werd gesnapt door rangers.

Krokodillen in de Mara rivier, die beroemd is om de migratie van de wildebeesten en zebra’s.

Zondag gerelaxt en maandag weer aan het “werk”. De Zweed Max weggebracht. Deze week was ik steeds mensen aan het wegbrengen, want door communicatie stoornissen dachten vrijwilligers Paula en Christine dat het project vrijdags al sloot. Christine werd op het vliegtuigje naar Nairobi gezet en Paula had 3 nachten in een duur resort hier geboekt. Maar ach, ik ben gewend om hier de enige vrijwilliger te zijn en mijn contact met het Keniaanse team is goed, dus alles best.

Woensdagavond hielden we de “Kerstviering”. ‘sMiddags hebben we een schaap opgehaald. Wij, vrijwilligers hadden wat moeite om ons vlees in levende lijve te zien. De slachting is dus buiten ons gezichtsveld gebeurd en toen we ’s avonds van game drive terug kwamen lag ze gebraden en in kleine stukjes gesneden op een schaal. Bij een kampvuur hebben we gegeten en nog gedanst. De jongelui hebben allerlei muziek, maar ik heb ook de Masai dans geleerd.

Deze week nog 3 keer een grote kat gezien, een eenzame leeuwin, die brulde en twee avonden cheeta F004 , zie de foto’s. We noteren ook de roofvogels, die we zien. Er zijn nu weinig olifanten, waarschijnlijk door de droogte, maar het monitoren van de olifanten loopt niet goed.

Sowieso ben ik teleurgesteld, dat de identificatie kaarten niet geüpdatet worden. De gegevens bijhouden van wat we zien, heeft alleen zin, als ze doorgegeven worden aan andere organisaties, die het grotere plaatje bijhouden. Die communicatie is verwaterd. Stratton, een Amerikaan, die in Afrika is opgegroeid en o.a. betrokken is geweest bij het opzetten van dit Naboisho project, kwam langs. Hij liet ons een beetje achter de schermen kijken en er kan veel verbeterd worden aan de communicatie met andere organisaties. Gister was er een kans dat ik Femke, die het cheeta project in de Mara leidt, zou ontmoeten, maar jammer genoeg lukte het toch niet. Ik had gegevens, die Stratton zei , die ze nodig had, bij me. Caroline, onze manager, had haar ook nog niet ontmoet. In januari doen we weer een poging. Stratton heeft trouwens een Ned vriendin, die in Midden Beemster woont, grappig. Hij is hier nu om de Martial Eagle te monitoren. Hij heeft een vogel van een zendertje voorzien, zodat deze gevolgd kan worden.

Morgen sluit het Naboisho project ga ik terug naar Limuru bij Nairobi om 2 weken vakantie te houden in 3 verschillende resorts ten noord/ oosten van Nairobi. Wordt vervolgd……

Ik wens jullie allen Prettige Kerstdagen en een mooi, liefdevol 2017!!!!

Veel liefs van @nkie

Naboisho Conservancy 1

Intussen ben ik weer als vrijwilliger in Naboisho Conservancy aan het werk en het is heerlijk om hier weer terug te zijn!

Maandagmorgen werd ik in Limuru, congrescentrum Brackenhurst, opgehaald met 2 andere vrijwilligers, de Amerikaanse Christine en Mexicaanse Paula, verder haalden we onze kok Emanuel op en tot mijn grote verrassing ook Lincoln, mijn gids van vorig jaar, die hier niet meer werkt.

Zo fijn om alle bekenden te zien!!!!

Bij aankomst ontmoetten we Caroline, project manager, Francis, die nu chauffeur/gids is, Caleb,die stage doet en Zweeds Max, die nog een week als vrijwilliger blijft. De gidsen school naast ons verblijf is nog een paar dagen open en sluit dan tot begin februari.

Een gezellige, drukke boel dus. Met de 2 vrouwen deel ik de kamer en dat gaat goed. Iedereen is aardig, heeft er zin en veel te vertellen.

Dezelfde avond gingen we op eerste game drive ( Jelly, dat heeft niet met spelletjes te maken, maar “game” in de betekenis van “wilde beesten” , rijdend op zoek naar dieren dus) en dat doen we elke ochtend en avond om dieren te spotten. We noteren waar, wanneer en wat, evt naam, we zien van de leeuwen, cheta's, luipaarden, olifanten en roofvogels. Sommige grote katten hebben een naam, omdat ze vaker en langere tijd al gezien zijn. En wat hadden we een geluk!!!

De eerste avond was het al donker toen we een leeuwin ontdekten, ik was zo verbaasd dat ik vergat foto's te maken!!!!

De volgende dag was er een uit duizenden: In de ochtend zagen we 2 leeuwinnen, die rustig voor de auto langs liepen, nu wel foto's natuurlijk. We moesten dieren tellen deze ochtend en na die klus hoorden we dat er een cheta gespot was, wij op zoek en ja hoor, ze lag in de schaduw met 2 welpjes!!!!!!!! 3 maanden oud, zo schattig!!! Francis wist dat het NABOOR was!!! Naboor heb ik in januari verschillende keren gezien met 3 grote welpen! Ze heeft deze kinderen in juni weggestuurd en heeft daarna deze 2 kleintjes gekregen, wat een goede moeder is ze. Zo geweldig voor mij om dit weer te zien!! Heerlijk.

We deden bij de kleine landingsbaan een poging om de niet aangekomen bagage van Christine op te halen, tevergeefs en de middag was zo om met de informatie, die Caroline aan ons gaf over het project en wat er van ons verwacht wordt.

Om half vijf weer op weg. Het is hier erg droog, te weinig geregend. Interessant om te zien hoe anders het is dan nu in Amboseli Park, waar de olifanten door de moerassen waadden. Hier in de zomer veel regen gehad, nog een beetje in september, oktober, maar veel te weinig. Groot verschil ook met wat ik heb gezien in januari jl. Toen was alles groen en hoog gras en nu is het geel en kort gras. Ik zie ook duidelijk minder dieren, maar over de katten niets te klagen, want ….....die avond rondrijdend zei Lincoln, dat hij jakhalzen hoorde schreeuwen, wat kon duiden op een kat in de buurt. We gingen erheen en ja, hij had gelijk! We vonden een luipaard, terwijl men in geen maandeneen luipaard had gezien!!!!! Dankzij Lincoln!!!

Het was al donker, dus met de rode lamp ( daar hebben de dieren geen last van, als je op ze schijnt) geschenen en hij kroop uit de rivierbedding naar een bosje, maar we konden zijn kop nog zien. Er waren ook 2 hyena's in de buurt aan het scharrelen, maar er gebeurde verder niets. Na zo'n uur knorde onze maag en hebben we ze achter gelaten. Terug op honk de foto's vergeleken en het bleek OSIRATA te zijn, die ik in januari de eerste avond, dat ik hier was, en daarna niet meer had gezien. Ze had toen een vrij grote welp bij zich. Wat een welkom heb ik hier!!!!!

Vandaag vertrok Lincoln weer, want hij doet nu ander werk voor het behoud van neushoorns. Zo fijn en vertrouwd om hem te zien, maar de mensen hier zijn nu ook aardig en het is best gezellig om niet de enige vrijwilligster te zijn!

Vandaag heb ik mijn internet in orde kunnen maken, maar het blijft behelpen en what's appen gaat helemaal moeilijk. Foto's sturen heeft van beide kanten niet veel zin, het duurt erg lang, maar misschien is het het proberen waard.

Wij hebben vandaag met takken een soort dammetjes in geulen gemaakt om de erosie tegen te gaan.

Ik heb aldoor zon gehad, zoals ik wenste, maar.......voor de dieren en de planten wens ik nu dat we wat regen krijgen, want het is te droog voor de natuur en de dieren gaan dan naar andere plekken.

Tot zover mij eerste dagen. Het is middag en ik ga een douche nemen. Het water wordt met een houtvuur warm gemaakt, dus in de middag pas warm water.

Ik hoop dat het goed gaat met jullie in ons Kikkerlandje. Ik hoorde dat het nog wel koud is.

Een warme omhelzing van mij dus, liefs @nkie

GELUKSVOGEL.........

Lieve Allemaal,

Ja, ik ben de winter weer ontvlucht, net op tijd geloof ik.... Maandag jl heb ik het vliegtuig naar Nairobi genomen. Het plan is 2 maanden Kenia, weer als vrijwilliger naar het Naboisho Conservancy, zoals vorig jaar. En bijna 2 maanden naar Mozambique, waar ik een project ga doen, dat met zee te maken heeft.

Op het vliegveld werd ik opgehaald door de mij bekende chauffeur/gids Sammy, die ik de vorige keer aldoor Sunny heb genoemd. Ik wist dat Sammy mij kwam ophalen maar het was een aangename verrassing dat Sammy Sunny bleek te zijn....volgen jullie het nog?

Deze week heb ik vakantie en ben ik vier nachten in Amboseli National Park. Dat ligt aan de grens met Tanzania en kijkt uit op de berg Kilimanjaro. Het is zuidelijker dan Nairobi en daardoor ook wat warmer ( 19- 28 graden), waarvan ik geniet. Het korte regenseizoen loopt ten einde. De eerste dagen had ik buien, maar de laatste twee alleen spettertjes.

De Amboseli Serena Lodge, waar ik verblijf, is prachtig gelegen aan een watertje midden in het park.

Intussen ben ik al 7 keer op “game drive” geweest en ik val van de ene verrassing in de andere.Wat een geluksvogel voel ik me!!!

Amboseli ( betekent zoute stof) staat bekend om de grote hoeveelheid olifanten en die zie ik ook overal. Erg leuk, ze waden door de moerassen, door de regens is het overal nat. Veel jonge olifanten, dus je ziet ze in alle maten! Ze steken vlak voor je neus de weg over en een matriarch maakte Sammy vanmorgen duidelijk dat we te dichtbij waren. Ze gaan om de kleintjes heen staan om ze te beschermen.

Grootste verrassing was dat vlak bij de lodge een familie leeuwen bivakkeert en ik heb elke keer leeuwen gezien. De eerste ochtend zagen we vier vrouwtjes leeuwen een wildebeest besluipen, dit lukte niet. Daarna zagen we vier welpen naar de bosjes lopen, terwijl een nog om zijn moeder riep.

Die avond ontdekte ik zelf dat achter het hoge gras de vier vrouwtjes tevoorschijn kwamen, de weg overstaken en naar de welpen liepen! We hebben meer dan een uur gekeken naar hoe ze gevoed werden en speelden. Drie vd vier zijn moeder en er zijn zeven welpen. Een welpje is heel erg klein en mager, komt steeds achteraan en is duidelijk zwakker dan de anderen. Zielig, maar in het geheel is het was geweldig!!!!! Ik voelde mij al een geluksvogel, maar er kwam nog meer......

Vanmorgen waren we net vertrokken, toen ik “gewoon” langs de weg de groep welpen zag liggen, nu met 2 volwassen vaders!!!! Niemand had ze nog ontdekt, dus ik heb ze uitgebreid op de foto!

Gelukkig lag de allerkleinste er ook bij. Toen later de vaders en andere welpen tussen het gras gingen liggen, porde een vd welpjes hem op, probeerde hem mee te sleuren, dit lukte niet. Maar toen ze allemaal tussen het gras lagen, verzamelde hij moed en liep er ook heen.

Intussen waren meer auto's met toeristen gekomen, dus wij reden verder, heel tevreden met wat er gebeurd was.

Vanavond dacht ik, dat ik ze deze keer wel niet zou zien....... toch......eerst een vader alleen lui liggend en toen werden 5 welpen ontdekt........waar zijn de andere twee, waarvan de kleinste????

Moeders zijn nergens te bekennen, dus ze hebben al 24 uur geen drinken gehad......later de andere vader ook in de buurt, maar ze houden alleen van verre de kleintjes in de gaten.......

We nemen aan dat de moeders op jacht zijn en hopen maar dat ze vannacht beet hebben en terugkeren naar de kleintjes..........ik maak me zorgen, maar ja, zo is de natuur........

Op een andere plek zagen we nog 2 jonge mannetjes leeuwen, die moeten uit de buurt van de volwassen leeuwen blijven en een eigen territorium vinden.

Verder rondrijdend heb ik erg veel gezien: wildebeesten, buffels, 5 zebra's, 2 giraffen, wrattenzwijnen, hyena's, waterbokken, hippo's en apen met kleintjes.......veel kraanvogels en struisvogels, verschillende watervogels groot en klein, flamingo's (!), pelikanen, roofvogels......

Vanmorgen zagen we een vis arend in een boom, later 2 in de boom en verderop op de grond 2 andere arenden, ene witter met bruin dan de andere. Ik maakte foto's om ze te identificeren en toen..........kwam een visarend en gaf een vis aan die twee......wij stomverbaasd......conclusie was dat het 2 jonge visarenden waren, die nog in de rui waren. Zo kun je je vergissen!

Ik zie veel zwaluwen, niet de gierzwaluw, maar andere soorten en 2 soorten ijsvogel. De ijsvogels vliegt vaak in de tuin van de lodge. Weinig vlinders en een enkele libel. Bij de lodge mag je niet met eten lopen, want dan pikken de apen het. Een zat er achter de bar en wist een stuk ananas te grijpen!

Zoals jullie lezen vermaak ik mij uitstekend en geniet van alle natuur en dieren om mij heen.

Zaterdag terug naar Nairobi en maandag ga ik in Naboisho Conservancy beginnen.

Prettige Sinterklaas en een warme omhelzing van @nkie

WEER GENIETEN IN KHASAB

Ja, ik ben voor 2 weken even terug in Oman!

Het is heerlijk om iedereen weer te zien, in de stad rond te kijken wat er wel en niet is veranderd en natuurlijk te snorkelen!

Bijna elke dag ben ik mee op de boot en ik lig ruim 2 uur in het water. De mij zo bekende plekken zoek ik op om te zien of dezelfde schildpadden er nog zijn, soms wel dus, en op kleine plateaus naar haaien te zoeken. Gister was de zee nogal wild en merkten 5 haaien niet dat ik boven ze zwom! Ze cirkelden onder me rond en ik kon ze goed bekijken. Ze zijn zo mooi gestroomlijnd en de grote hebben een flinke kop van wel 30 cm breed, dan zijn ze wel anderhalve meter lang. Ook kleinere. Het zijn de zwart punt rif haaien, die in de ondiepte zwemmen, daarom zie ik ze en de duikers niet.

Vandaag snorkelende ik en zag 2 anemonen met pa, ma en baby clown visjes ( Nemo visjes), vorig jaar hadden ze de babies nog niet!

De aalscholvers op de rotsen zijn altijd leuk, als je langs snorkelt. Soms duiken ze het water in en zie ik ze ook onder water. Vandaag keek ik op de rotsen en zag tot mijn grote verbazing een blauwe fits!!!! Een kleine IJSVOGEL!!! Op de rotsen van een eiland bij de kust! Anderen hadden hem daar ook nog nooit gezien. Kadootje voor mij! Jammer genoeg had ik geen fototoestel.

En dan de grote scholen vissen, papagaaivissen, gepen, vleermuisvissen, makrelen en alle kleine vissen, teveel om op te noemen, het is aldoor een gekrioel onder water, heerlijk om te zien. De kleine makrelen zwemmen met hun mond open en hun kopjes zijn zilver, zodat het is alsof je een wolk van sterretjes onder water ziet. Een keer zag ik een adelaarsrog wegflitsen, de duikers zien die vaker. Het koraal blijft hier het mooist van overal ter wereld!

De villa, waar ik gastvrouw was, wordt niet meer door Extra Divers gehuurd, ik zit in een studio (kamer met badkamer en keukentje) vlakbij waar Sandra en Kurt nu wonen. Naast mij woont Petzi hun Oostenrijkse instructeur, met wie ik het ook gezellig heb.

Sandra en ik, soms ook met de mannen, zijn al een paar keer samen gaan sporten, snel wandelen of fitness in het Resort en daarna neem ik een duik in het zwembad. We eten om de dag gezellig samen met z’n vieren.

De Arabische buren van de Villa heb ik al 2 keer opgezocht. We vinden het wederzijds leuk om elkaar te zien. De oudste dochter spreekt goed Engels, dus dan hoeven we niet met handen en voeten te praten. Afgelopen tijd hebben we ( Aisha, de moeder, en ik ) via whats app met plaatjes contact gehouden. Intussen heb ik op vader Ali na, de hele familie, ma, 3 dochters, 1 schoondochter, 5 zoons, 2 schoonzoons, 4 kleinkinderen. De jongste kleinzoon ( 2 jaar) zette het op een krijsen toen hij mij me zag, dat deed hij vroeger ook!!!! Toen is hij wel aan me gewend…….. Bij chauffeur Mohammed is er weer een kleinkind geboren!

Ook Lucky, de hond, hebben we opgezocht om met hem te wandelen en Sandra neemt hem mee naar het Duikcentrum, als er geen gasten zijn. Roxy, de hond waarmee hij in zijn hok zit, is nu volwassen en ze vechten als ze los in de tuin lopen regelmatig. Jammer. Lucky is mager en heeft kort haar door de warmte, maar is heel actief en het is leuk om te zien hoe gewoon hij het vindt dat ik er weer ben.

Alles bij elkaar is het thuisgevoel er nog steeds, hoewel het misschien mijn laatste keer hier is. Sandra en Kurt houden per november voorlopig op met het runnen van Extra Divers en het is onzeker of / hoe het zal worden voortgezet. Enshallah!!!!

Vorige week vloog ik vanuit warm Nederland naar Dubai en met de auto naar Khasab, van 30 naar 38 graden! Blauwe luchten, enkel wolkje af en toe, wel heel heiig als je vanaf het water naar de bergen kijkt. Voordeel is dat het zeewater 29-30 graden is, dus lekker warm.

Volgens de weerberichten hebben jullie ook nog goed weer, boven de 20 graden. Wat mij betreft houden zo voor als ik weer terug kom!

Ik hoop dat het goed gaat met jullie en een warme omhelzing van @nkie